چند سال بعد از آنکه محمود احمدی نژاد به خاطر تغییر لایحه دولت در هدفمندی یارانه ها سرزده به مجلس رفت و مجلس را تهدید به بازپس گیری لایحه کرد، روحانی هم به مشکل مشابهی خورد اما به جای رفتن به مجلس، از صدا و سیما خواست فیلم سخنرانی خود را در جلسه غیرعلنی مجلس پخش کند.
به گزارش شهداي ايران به نقل از مهر، آبان ماه سال ۸۸ در روزهایی که مجلس مشغول برسی لایحه هدفمندی بود، در پاستور به گوش محمود احمدی نژاد رسید که برخلاف نظر دولت، نظر مجلسی‌ها بر واریز درآمدهای ناشی از هدفمندی یارانه ها به حسابی نزد خزانه داری کل کشور است. رئیس جمهور وقت بلافاصله خود را به مجلس رساند. این یکی از اتفاقات نادر در برخوردهای دولت و مجلس بود.
احمدی نژاد سرزده وارد مجلس شد و مجلس را تهدید به بازپس گیری لایحه هدفمندی کرد و گفت که «چون می بینیم که در حال حرکت به سمت دره هستیم، مجبوریم نامه استرداد لایحه را تقدیم کنیم». این نوع لج و لجبازی‌ها با مجلس در تمام طول دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد ادامه داشت تا آنکه در اواخر دولت احمدی نژاد او برای اجرای هدفمندی مرحله دوم یارانه ها سقف اعتبار ۱۲۰ هزار میلیاردی را به مجلس پیشنهاد داد و کمیسیون تلفیق مجلس محکم ایستاد و این پیشنهاد را تصویب نکرد. این چنین هم بود که احمدی نژاد رویه دیگری در پیش گرفت و این بار به جای آنکه به مجلس برود، به استان ها رفت و در جمع مردم همان استان گفت که قرار بود یارانه هر ایرانی ۲۵۰ هزارتومن در ماه باشد که «عده ای نگذاشتند».
او در جریان آخرین سفرهای استانی خود که از قضا جنبه تبلیغاتی هم برای اسفندیار رحیم مشایی پیدا کرده بود با همان ادبیات بدون اسم بردن از مجلس گفت که «برخی‌ها» گفتند که اجرای این طرح به ضرر کشور است و از همان روز اول فشارها و کارشکنی‌ها آغاز شد، این طرح را ملت اجرا کرد و اگر هدفمندی یارانه ها به طور کامل محقق می‌شد، یارانه هر ایرانی در هر ماه ۲۵۰هزار تومان بود. وی با اشاره به «برخی» مخالفت‌ها با طرح هدفمندی یارانه‌ها گفت: «برخی» چنین می‌گفتند که اگر به مردم پول بدهیم آنها تنبل خواهند شد.
چند سال بعد اتفاق مشابهی برای دولت روحانی رخ داد. پیشنهاد دولت برای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها از بودجه ۹۳ حذف شد اما حسن روحانی رئیس جمهور دولت یازدهم نه سرزده به مجلس رفت تا مجلس را تهدید به بازپس گیری لایحه کند، نه استان به استان راه افتاد تا از «برخی» هایی حرف بزند که نمی گذارند عدالت در کشور اجرا شود. در مقابل؛ صدا و سیمای جمهوری اسلامی به طور ناگهانی سخنرانی حسن روحانی در نشست غیرعلنی دولت و مجلس را چهارشنبه گذشته برگزار شده بود از شبکه اول سیما پخش کرد.
جلسات مشترک دولت و مجلس معمولا به صورت غیرعلنی و غیررسمی و بدون حضور خبرنگاران برگزار می شود و روایتی که از این جلسات منتشر می شود روایتی کلی است. اما برای اولین بار صدا وسیما متن کامل سخنرانی حسن روحانی در نشست مشترک دولت و مجلس را منتشر کرد که بر لزوم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها با توجه به بحران‌هایی در زمینه بهداشت و درمان و همچنین بر لزوم تصویب تبصره هدفمندی یارانه‌ها در مجلس شورای اسلامی تاکید کرده بود.
روحانی قرار است امشب در اخبار سراسری ۲۱ در گفت وگوی تلویزیونی با مردم سخن بگوید و قطعا محور این گفت وگو موضوع هدفمندی یارانه هاست. روحانی از آنجا که خودش را فرزند مجلس می داند و ۲۰ سال سابقه نمایندگی دارد در برنامه تلویزیونی امشب قطعا وارد فاز لجبازی با مجلس و استفاده از صفات و افعال مجهول نخواهد شد. او نمی گوید «برخی‌ها»، «عده ای»، «نگذاشتند» یا «نخواستند». روحانی و احمدی نژاد هر دو مصوبه مجلس را قبول ندارند. اما روحانی برخلاف احمدی نژاد فقط رویکرد خود را به اطلاع افکار عمومی می رساند و مقایسه نظر دولت با مصوبه مجلس را به عهده مردم می گذارد.
با این همه می توان رگه هایی از شباهت هم بین این دو رئیس جمهور سمنانی پیدا کرد. آنجا که روز گذشته روحانی از سکوت اساتید و دانشگاهیان درباره اتفاقات بین المللی و توافقنامه ژنو انتقاد کرد و گفت که «فقط یک عده معدود که از جای معدود تغذیه می‌شوند، آنها باید حرف بزنند. آنها هم البته حرف بزنند اشکال ندارد، نقد کنند اشکال ندارد، چرا یک عده کم‌سواد بیایند حرف بزنند؟»
این نوع ادبیات شباهت هایی با ادبیات احمدی نژاد در انتقاد از منتقدانش می زد. به ویژه آنکه این پازل را اسحاق جهانگیری وقتی تکمیل کرد که گفت مخالفت‌هايي كه در اين زمينه انجام مي‌شود از روي «حسادت» است.
اواخر دوران دولت احمدی نژاد معاون سیاسی دفتر وی با انتشار مطلبی با عنوان همه چیز از حسادت آغاز شد نوشته بود «فعاليت‌هاي گسترده تخريبي عليه دكتر احمدي‌نژاد در طول ۷ سال گذشته، ريشه در «حسادت» عده‌اي از خواص داشته كه نمي‌توانستند عقب‌ماندگي خود را نسبت به سرعت عمل و كيفيت اقدامات رئيس جمهور تحمل كنند»
احمدی نژاد سرزده وارد مجلس شد و مجلس را تهدید به بازپس گیری لایحه هدفمندی کرد و گفت که «چون می بینیم که در حال حرکت به سمت دره هستیم، مجبوریم نامه استرداد لایحه را تقدیم کنیم». این نوع لج و لجبازی‌ها با مجلس در تمام طول دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد ادامه داشت تا آنکه در اواخر دولت احمدی نژاد او برای اجرای هدفمندی مرحله دوم یارانه ها سقف اعتبار ۱۲۰ هزار میلیاردی را به مجلس پیشنهاد داد و کمیسیون تلفیق مجلس محکم ایستاد و این پیشنهاد را تصویب نکرد. این چنین هم بود که احمدی نژاد رویه دیگری در پیش گرفت و این بار به جای آنکه به مجلس برود، به استان ها رفت و در جمع مردم همان استان گفت که قرار بود یارانه هر ایرانی ۲۵۰ هزارتومن در ماه باشد که «عده ای نگذاشتند».
او در جریان آخرین سفرهای استانی خود که از قضا جنبه تبلیغاتی هم برای اسفندیار رحیم مشایی پیدا کرده بود با همان ادبیات بدون اسم بردن از مجلس گفت که «برخی‌ها» گفتند که اجرای این طرح به ضرر کشور است و از همان روز اول فشارها و کارشکنی‌ها آغاز شد، این طرح را ملت اجرا کرد و اگر هدفمندی یارانه ها به طور کامل محقق می‌شد، یارانه هر ایرانی در هر ماه ۲۵۰هزار تومان بود. وی با اشاره به «برخی» مخالفت‌ها با طرح هدفمندی یارانه‌ها گفت: «برخی» چنین می‌گفتند که اگر به مردم پول بدهیم آنها تنبل خواهند شد.
چند سال بعد اتفاق مشابهی برای دولت روحانی رخ داد. پیشنهاد دولت برای اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها از بودجه ۹۳ حذف شد اما حسن روحانی رئیس جمهور دولت یازدهم نه سرزده به مجلس رفت تا مجلس را تهدید به بازپس گیری لایحه کند، نه استان به استان راه افتاد تا از «برخی» هایی حرف بزند که نمی گذارند عدالت در کشور اجرا شود. در مقابل؛ صدا و سیمای جمهوری اسلامی به طور ناگهانی سخنرانی حسن روحانی در نشست غیرعلنی دولت و مجلس را چهارشنبه گذشته برگزار شده بود از شبکه اول سیما پخش کرد.
جلسات مشترک دولت و مجلس معمولا به صورت غیرعلنی و غیررسمی و بدون حضور خبرنگاران برگزار می شود و روایتی که از این جلسات منتشر می شود روایتی کلی است. اما برای اولین بار صدا وسیما متن کامل سخنرانی حسن روحانی در نشست مشترک دولت و مجلس را منتشر کرد که بر لزوم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها با توجه به بحران‌هایی در زمینه بهداشت و درمان و همچنین بر لزوم تصویب تبصره هدفمندی یارانه‌ها در مجلس شورای اسلامی تاکید کرده بود.
روحانی قرار است امشب در اخبار سراسری ۲۱ در گفت وگوی تلویزیونی با مردم سخن بگوید و قطعا محور این گفت وگو موضوع هدفمندی یارانه هاست. روحانی از آنجا که خودش را فرزند مجلس می داند و ۲۰ سال سابقه نمایندگی دارد در برنامه تلویزیونی امشب قطعا وارد فاز لجبازی با مجلس و استفاده از صفات و افعال مجهول نخواهد شد. او نمی گوید «برخی‌ها»، «عده ای»، «نگذاشتند» یا «نخواستند». روحانی و احمدی نژاد هر دو مصوبه مجلس را قبول ندارند. اما روحانی برخلاف احمدی نژاد فقط رویکرد خود را به اطلاع افکار عمومی می رساند و مقایسه نظر دولت با مصوبه مجلس را به عهده مردم می گذارد.
با این همه می توان رگه هایی از شباهت هم بین این دو رئیس جمهور سمنانی پیدا کرد. آنجا که روز گذشته روحانی از سکوت اساتید و دانشگاهیان درباره اتفاقات بین المللی و توافقنامه ژنو انتقاد کرد و گفت که «فقط یک عده معدود که از جای معدود تغذیه می‌شوند، آنها باید حرف بزنند. آنها هم البته حرف بزنند اشکال ندارد، نقد کنند اشکال ندارد، چرا یک عده کم‌سواد بیایند حرف بزنند؟»
این نوع ادبیات شباهت هایی با ادبیات احمدی نژاد در انتقاد از منتقدانش می زد. به ویژه آنکه این پازل را اسحاق جهانگیری وقتی تکمیل کرد که گفت مخالفت‌هايي كه در اين زمينه انجام مي‌شود از روي «حسادت» است.
اواخر دوران دولت احمدی نژاد معاون سیاسی دفتر وی با انتشار مطلبی با عنوان همه چیز از حسادت آغاز شد نوشته بود «فعاليت‌هاي گسترده تخريبي عليه دكتر احمدي‌نژاد در طول ۷ سال گذشته، ريشه در «حسادت» عده‌اي از خواص داشته كه نمي‌توانستند عقب‌ماندگي خود را نسبت به سرعت عمل و كيفيت اقدامات رئيس جمهور تحمل كنند»
