به گزارش شهداي ايران به نقل از  خبرگزاری فارس، بهائیت از توطئه‌هایی است که از اواسط دوره قاجاریه با هدف آسیب رساندن به اسلام به خصوص تشیع از سوی کانون‌های استعماری طراحی شد و در مسیر تداوم حیات تاریک خود همواره در کنار دشمنان اسلام، در صدد ضربه زدن به این دین مبین و از بین بردن خصلت‌های ضداستکباری و ظلم‌ستیز آن بوده و هست. در یک کلام هدف طراحان این فتنه، تلاش برای شکستن کیان و اقتدار ملی ایرانیان بود که از زمان صفویان حول محور تشیع پدید آمد و منافع قدرت‌های استکباری و استعماری را تهدید می‌کرد.

با این وجود زندگی اعضا در فرقه بهائیت بر اساس قوانین و دستورات تشکیلاتی بنا می‌شود و فرمان تشکیلات در تمام زندگی آن‌ها لازم‌الاجراست، در تشکیلات کسانی که در رأس قرار می‌گیرند، به عنوان برترین، خاص‌ترین و معصوم‌ترین افراد معرفی می‌شوند و حتی در بعضی فرقه‌‌ها جایگاه الوهیت پیدا می‌کنند! هر چند که  جمعیت بهائیت در داخل ایران بسیار اندک است، اما آن‌ها برای اینکه جمعیت خود را زیاد نشان دهند، به افراد فرقه می‌گویند که کجا باید زندگی کنند، به این ترتیب با نقشه‌ای حساب شده افراد تحت‌الامرشان را در سراسر ایران گسیل می‌دهند.

از نکات جالب توجه در فرقه ضاله بهائیت این است که اعضا در برقراری ارتباط با خارج از فرقه، آزادی عمل ندارند، اگر با افراد خارج فرقه ارتباط داشته باشند تشکیلات به بدترین شکل با آن‌ها برخورد می‌کند تا دیگر چنین رفتاری را انجام ندهند، اعضا باید در ارتباط با افراد خارج از فرقه در یک حالت ایزوله باشند.