سرانجام به تاریخ اول شهریور 1377، مرد پولادین انقلاب اسلامی در حجره خود، در حالی که کوچک ترین محافظتی از او نمی شد ،توسط توسط دو عضو سازمان منافقین خلق آماج گلوله قرار گرفت.
سید اسدالله لاجوردی ، به سال 1314 در خانه ی محقر یک هیزم فروش تهرانی متولد شد.
او را به دلیل تحمل شکنجه های فراوان در بازداشتگاه های رژیم پهلوی ، به «مرد پولادین انقلاب» مملقب کرده اند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، لاجوردی یکی از ارکان دستگاه قضایی کشور بود و نقش منحصر بفردی در مقابله با گروهک های التقاطی ایفا نمود، به گونه ای که هنوز هم، بازماندگان این گروهک های خائن و جنایت پیشه، با بغض و کینه ای عمیق از او سخن می گویند.
لاجوردی گرچه در اواسط دهه ی شصت ، تحت فشار باند سید مهدی هاشمی و با تساهل و ساده لوحی برخی چهره های به اصطلاح انقلابی ، چند سالی از مسئولیت های خود عزل گردید اما در اواخر این دهه ، با حذف دار و دسته ی جنایتکار سید مهدی هاشمی و تغییرات در دستگاه قضایی ، ریاست سازمان زندان های کشور را بر عهده گرفت.
با روی کار آمدن دولت موسوم به «اصلاحات» در خرداد 1376 ، بار دیگر فشار ها بر اسدالله لاجوردی آغاز شد و ایشان در سال 1377 از تمام مسئولیت های خود کناره گیری کرده و به حجره ی روسری فروشی خود در بازار تهران بازگشت.
سرانجام به تاریخ اول شهریور 1377 سید اسدالله لاجوردی ، مرد پولادین انقلاب اسلامی در حجره خود ، در حالی که کوچک ترین محافظتی از او نمی شد ،توسط توسط دو عضو سازمان منافقین خلق به نام علی اصغر غضنفرنژاد و علی اكبر اكبری ده بالایی ، آماج گلوله قرار گرفت و خلعت شهادت پوشید.
عکس زیر به اوایل دهه ی شصت و احتمالا ایام تصدی دادستانی انقلاب باز می گردد.
منبع: مشرق نیوز
