خطای محاسباتی دشمن در تفکیک نارضایتی داخلی از قدرت امنیتی ایران؛
هشدار اطلاعاتی ـ راهبردی به اتاقهای فکر غربی و صهیونیستی
شهدای ایران:دکترسعیدشهرابی فراهانی/ تحلیل گرارشد سیاسی.امنیتی.بین الملل طی مطلبی نوشت:
تحولات داخلی ایران، شامل اختلافات سیاسی جناحی، فشارهای اقتصادی، نوسانات نرخ ارز و سکه، تورم و گرانی، واقعیتهایی انکارناپذیرند که موجب نارضایتی بخشی از جامعه شدهاند. این مسائل، بخشی از چالشهای حکمرانی و مدیریت اقتصادی هستند و مسئولان کشور موظفاند با اصلاح ساختارها، افزایش کارآمدی و پاسخگویی شفاف، آنها را ترمیم کنند. با این حال، تبدیل این واقعیات اجتماعی به نشانهای از ضعف راهبردی، خطای جدی در فهم معادله قدرت ایران است؛ خطایی که دشمنان ایران بارها هزینه آن را پرداختهاند.
دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران، بر اساس تجربههای چنددههای در مواجهه با جنگ ترکیبی، بهخوبی آموختهاند که نارضایتی اجتماعی، بحران اقتصادی و رقابت سیاسی، لزوماً به فروپاشی امنیت ملی یا تضعیف توان بازدارندگی منجر نمیشود. برعکس، ساختار امنیتی ایران بر پایه تفکیک دقیق حوزههای «اجتماعی»، «سیاسی» و «امنیتی ـ نظامی» طراحی شده و همین تفکیک، یکی از عوامل اصلی پایداری آن در برابر فشارهای چندلایه دشمن بوده است.
در سطح اطلاعاتی، اشراف چندلایه و پیوسته بر تهدیدات خارجی و داخلی، موجب شده که هرگونه تلاش دشمن برای پیوند زدن اعتراضات یا نارضایتیهای اقتصادی با پروژههای براندازانه، پیش از رسیدن به نقطه اثرگذاری، شناسایی و خنثی شود. رصد لحظهای تحرکات دشمن، پایش شبکههای نفوذ، کنترل میدان ادراکی و مدیریت تهدیدات ترکیبی، امروز به سطحی از بلوغ رسیده که با دهههای گذشته قابل مقایسه نیست.
اتاقهای فکر غربی و صهیونیستی باید بدانند که ایرانِ امروز، ایرانِ تحلیلهای کلاسیک دهههای پیشین نیست. جامعه اطلاعاتی کشور، نهتنها بر تهدیدات سخت و نیمهسخت اشراف دارد، بلکه در حوزه جنگ شناختی، عملیات روانی و مهندسی ادراک نیز تجربهای انباشته و عملیاتی اندوخته است. به همین دلیل، تلاش برای تحریک شکافهای اجتماعی یا بزرگنمایی نارضایتیهای اقتصادی، الزاماً به تضعیف قدرت ملی منجر نمیشود؛ بلکه در بسیاری از موارد، به افزایش حساسیت و آمادگی ساختارهای امنیتی میانجامد.
از منظر راهبردی، یکی از بزرگترین اشتباهات دشمن، تصور «فرسایش اراده» در نیروهای مسلح ایران است. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، مستقل از تحولات سیاسی و اقتصادی روزمره، بر اساس دکترین بازدارندگی فعال و دفاع پیشدستانه طراحی و عمل میکنند. آمادگی اطلاعاتی، عملیاتی و روانی این نیروها، نه تابع فضای رسانهای است و نه متأثر از جنگ روانی دشمن. این آمادگی، نتیجه سالها تجربه میدانی، هماهنگی اطلاعاتی و شناخت عمیق از الگوهای رفتاری دشمن است.
دشمن باید بداند که هرگونه تلاش برای سوءاستفاده از شرایط داخلی ایران، در چارچوب سناریوهای فشار، نفوذ یا عملیات ادراکی، بهسرعت وارد چرخه پاسخ متقابل خواهد شد. این پاسخ، لزوماً محدود، خطی یا قابل پیشبینی نخواهد بود. معادله بازدارندگی ایران بر پایه «ابهام محاسباتی دشمن» بنا شده است؛ بهگونهای که هزینه هر اقدام خصمانه، پیشاپیش از منافع احتمالی آن فراتر رود.
در این چارچوب، رژیم صهیونیستی و متحدان آمریکایی و غربی آن باید به این واقعیت توجه کنند که میدان، بهطور کامل تحت رصد است. هیچ تحرک سیاسی، رسانهای، امنیتی یا اطلاعاتی خارج از دید نهادهای مسئول باقی نمیماند. خطوط قرمز مشخصاند و عبور از آنها، واکنشهایی را بهدنبال خواهد داشت که معادلات منطقهای و حتی فرامنطقهای را دگرگون میکند.
جمع بندی:
این، نه تهدید لفظی است و نه پیام تبلیغاتی؛ بلکه هشدار اطلاعاتی مبتنی بر واقعیتهای میدانی است. ایران، در عین مواجهه با چالشهای داخلی، از انسجام امنیتی و آمادگی راهبردی برخوردار است که اجازه نخواهد داد دشمن، از شکافهای اجتماعی یا فشارهای اقتصادی، پلی برای ضربه به امنیت ملی بسازد. هرگونه خطای محاسباتی در این زمینه، هزینهای سنگین، چندبعدی و غیرقابل جبران برای طراحان آن در پی خواهد داشت.
