عزای واقعی!
رسانه‌های آمریکایی اعلام کرده‌اند که «خسارت تعطیلی دولت آمریکا، روزی یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار است». حیوونکی ترامپ، همه نقشه‌هایی را که علیه ایران کشیده بود، بر سر آمریکا آوار کرده است!
به گزارش شهدای ایران: روزنامه کیهان در ستون گفت و شنود خود نوشت:
گفت: رسانه‌های آمریکایی اعلام کرده‌اند که «خسارت تعطیلی دولت آمریکا، روزی یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار است».
گفتم: همین رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که تعداد گرسنگان در آمریکا که برای یک وعده غذا در مقابل مراکز پخش غذا صف می‌کشند به ۴۷ میلیون نفر رسیده است.
گفت: مرکز داده‌های پروازی آمریکا اعلام کرده است که در بیش از ۴۰ فرودگاه آمریکا تعداد ۲۰۰۰ پرواز به علت کمبود کارکنان لغو شده و مسافران در بلاتکلیفی به سر می‌برند!
گفتم: دولت آمریکا حقوق کارکنان نظامی خود در بیرون از مرزهای این کشور را هم قطع کرده است.
گفت: حیوونکی ترامپ، همه نقشه‌هایی را که علیه ایران کشیده بود، بر سر آمریکا آوار کرده است!
گفتم: فقیری برای کمک به خانه‌ای مراجعه کرد و پول خواست. پسر صاحبخانه که دم در آمده بود گفت؛ پولی نداریم! فقیر گفت؛ لباس کهنه هم بدهید غنیمت است. طرف گفت؛ لباس کهنه هم نداریم. گفت؛ یک قرص نان بدهید. گفت؛ نان هم نداریم. گفت؛ پسر جان برو به پدرت بگو بیاید، شاید چیزی بدهد. گفت؛ پدرم به مجلس عزای یکی از آشنایان رفته است! فقیر گفت؛ برو بگو بیاید، عزای واقعی در خانه خودتان است!
گفت: رسانه‌های آمریکایی اعلام کرده‌اند که «خسارت تعطیلی دولت آمریکا، روزی یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار است».
گفتم: همین رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که تعداد گرسنگان در آمریکا که برای یک وعده غذا در مقابل مراکز پخش غذا صف می‌کشند به ۴۷ میلیون نفر رسیده است.
گفت: مرکز داده‌های پروازی آمریکا اعلام کرده است که در بیش از ۴۰ فرودگاه آمریکا تعداد ۲۰۰۰ پرواز به علت کمبود کارکنان لغو شده و مسافران در بلاتکلیفی به سر می‌برند!
گفتم: دولت آمریکا حقوق کارکنان نظامی خود در بیرون از مرزهای این کشور را هم قطع کرده است.
گفت: حیوونکی ترامپ، همه نقشه‌هایی را که علیه ایران کشیده بود، بر سر آمریکا آوار کرده است!
گفتم: فقیری برای کمک به خانه‌ای مراجعه کرد و پول خواست. پسر صاحبخانه که دم در آمده بود گفت؛ پولی نداریم! فقیر گفت؛ لباس کهنه هم بدهید غنیمت است. طرف گفت؛ لباس کهنه هم نداریم. گفت؛ یک قرص نان بدهید. گفت؛ نان هم نداریم. گفت؛ پسر جان برو به پدرت بگو بیاید، شاید چیزی بدهد. گفت؛ پدرم به مجلس عزای یکی از آشنایان رفته است! فقیر گفت؛ برو بگو بیاید، عزای واقعی در خانه خودتان است!
