خیانت بزرگ‌تر بانیان مکانیسم ماشه چیست؟
رفتار بانیان و حامیان خسارت‌های برجام مقارن با فعال شدن اسنپ بک (مکانیسم ماشه) از سوی طرف اروپایی برجام، نمونه کاملی از بی‌صداقتی و وقاحت و تداوم بازی در نقشه دشمن است.
حسن روحانی، سال 94 ضمن طعنه و کنایه به منتقدان ادعا کرده بود: هیچ بندزنی نمی‌تواند کاسه شکسته تحریم را به حالت قبل برگرداند. والله بالله تالله سالهای بین 84 تا 92 گذشت و دیگر تکرار نمی‌شود.
او همچنین ٢۴ دی ٩۶ گفته بود: برخی آثار برجام دائمی است و تا آخر قیامت با ما می‌ماند؛ برخی‌ها هنوز ابعاد مسئله برجام را لمس نکرده‌اند!
روحانی حتی سال گذشته مدعی بود: اسم عراقچی ۲ هزار تومن دلار رو میاره پایین. حالا اگه ظریف رفته بود ۵ تومن میومد پایین!
همچنین محمد جواد ظریف ۲۹ شهریور ۱۳۹۹ ادعا کرد: مکانیزم ماشه در برجام و قطعنامه 2231 وجود ندارد! اسنپ بک را آمریکا درست کرده! برجام محکم نوشته شده است!
اما اکنون که هم میز مذاکره و تأسیسات هسته‌ای بمباران شده و صدراعظم آلمان در ناپرهیزی آشکار اذعان کرده «این کار کثیفی بود که اسرائیل از طرف همه ما انجام داد» و ضمناً اروپای عهدشکن، مکانیسم ماشه را به اجرا گذاشته، عناصر غربگرای حامی آن روند خسارتبار دست پیش گرفته‌اند.
گاهی - از جمله روحانی- ادعا می‌کنند: منتقدان چرا ناراحتند. طوری نشده که، نهایتاً برمیگردیم به قبل از برجام و سال 1394 که برجام نبود. ما ده سال تحریم‌ها را عقب انداختیم(!)
گاهی هم به جای عذرخواهی از دروغ‌هایی که گفته‌اند و حالا رسوایی‌اش بیرون زده، به منتقدان حمله می‌کنند و به دروغ ادعا می‌کنند که آنها از بازگشت تحریم‌ها خوشحالند، از جمله:
- منصوری رئیس جبهه اصلاحات: از چه خوشحالید؟! از تحریم، انزوا و فشار بیشتر بر مردم؟
- فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس هنگام تصویب برجام: جشن افراطیون برای بازگشت تحریم‌ها باورکردنی نیست. فضای فکری آنها با بدبختی‌های مردم متفاوت است.
یک فعال اصلاح‌طلب: برجام به تاریخ پیوست، شاد باش جناب جلیلی(!)
محمدرضا جوادی یگانه مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور و عضو سابق شورای شهر: این حجم از شادی بر عدم موفقیت رقیب سیاسی در غلبه بر تحریم‌ها، و بی‌توجهی مطلق به شدت نگرانی اقتصادی مردم، در میانه یک فرسایش تمدنی را تنها می‌توان با از دست رفتن حسگرهای کلان شناسایی خطر تحلیل کرد.
این قبیل فرار کردنها به جلو البته وقاحت کم‌نظیری است که از بانیان خسارت‌های برجام و ناشنوا در مقابل هشدارهای صاحب نظران بر می‌آید و گرنه همان ده سال قبل باید می‌شنیدند که اهل فن می‌گویند نهایت این توافق معیوب، چیزی جز خسارت محض نیست.
آنها ادعا می‌کنند نهایتش به سال 94 و قبل از برجام برمیگردیم و حال آن که قبل از برجام، تا سیاست هسته‌ای را تعلیق و تعطیل یا اوراق و بتن‌ریزی نکرده بودند، تحریم‌ها 700 مورد بود و نه 2300 مورد، نرخ دلار 3400 تومان بود و نه بالای صد هزار تومان، تأسیسات هسته‌ای و دانشمندان در جریان یک جنایت بزرگ مورد سوء‌قصد و ترور و ویرانی قرار نگرفته بودند و تورم (مانند دولت روحانی) به 45 درصد نرسیده و رشد اقتصادی سقوط نکرده بود.
وجه بدتر ماجرا این است که برخی بانیان و حامیان خسارت مکانیسم ماشه، از موقعیت انکار آن در برجام و قطعنامه 2231، به بزرگ‌نمایی و هراس‌افکنی درباره این تهدید میل کرده‌اند و اصرار دارند بر التهاب روانی و تورم مصنوعی در بازار بدمند، به نحوی که ناظران احتمال می‌دهند آنها همدست دشمن برای تیز کردن حربه کُند تحریم‌ها و تورم انتظاری هستند و کارشان از خطای قبلی به خیانت و وطن فروشی میل کرده است. وگرنه ناظران مطلع می‌دانند که طی هفت سال گذشته، سه برابر تحریم‌های شورای امنیت، از سوی آمریکا برقرار و به اجرا گذاشته شده و تقریباً تحریمی نمانده که در طول هفت سال گذشته به اجرا گذاشته نشده باشد.
خیانت بی‌سابقه‌ای در حال وقوع است که ورود دستگاه‌های اطلاعاتی و قضائی به ماجرا را ضروری می‌کند و آن اینکه بانیان و حامیان و انکار‌کنندگان مکانیسم خسارتبار ماشه، حالا که تحریم‌ها از اوج سقوط کرده، می‌کوشند به معتبرسازی و بزرگ‌نمایی آثار همان سازوکار بپردازند و اقتصاد را ملتهب کنند تا سپس ضرورت تسلیم در برابر باج‌خواهی‌های پایان ناپذیر دشمن را نتیجه بگیرند. این شبکه علیه امنیت و منافع کلان ملی اقدام می‌کنند و برخورد قاطع و قانونی با سرشبکه‌های نفوذ و اخلال قطعاً می‌تواند هم موجب آرامش در بازار شود و هم امید دشمن سرخورده و مستأصل را ناامید کند.
منبع : کیهان
