جملات قابل‌تأمل و شنیدنی رهبر انقلاب درباره امام روح‌الله
در میان علمای بزرگ، بودند کسانی با آرزوهای بلند و نگاه‌هایی فراتر از درس و ومدرسه که رهبر انقلاب با افتخار از آنان یاد می‌کند، اما وقتی سخن از امام خمینی(ره) به میان می‌آید،فاصله‌ها رنگ می‌بازند و شخصیتی قد برمی‌کشد که فراتر از تمام مقایسه‌هاست.
شهدای ایران:در میان علمای بزرگ، بودند کسانی با آرزوهای بلند و نگاه‌هایی فراتر از درس و ومدرسه که رهبر انقلاب با افتخار از آنان یاد می‌کند، اما وقتی سخن از امام خمینی(ره) به میان می‌آید،فاصله‌ها رنگ می‌بازند و شخصیتی قد برمی‌کشد که فراتر از تمام مقایسه‌هاست.
رهبر معظم انقلاب درباره بزرگان دینی همچون سید مرتضی علم الهدی و ابن‌طاووس سخن گفته و جایگاه ویژه امام خمینی را در مقایسه با آنها بیان کرده‌اند.
یادم می‌آید در گذشته‌ها، در دلم به دو نفر از علما افتخار می‌کردم. یکی سیدمرتضی علم الهدی بود.
چون در دنیای اسلام، تنها مذاهب رسمی، همین مذاهب اربعه اهل‌تسنن بود؛ نقل شده که این بزرگوار گفته بود: «هشتاد هزار دینار از مال خودم می‌دهم، برای اینکه شیعه را هم رسمی کنند».
این، قدم بسیار بزرگی بود که البته عملی نشد. آنها قیمت را بالا برده بودند و ایشان هم نتوانسته بود بدهد و این کار، انجام نگرفت.
من همیشه در دلم، به این مرد که اینگونه بلنداندیش بوده که می‌خواسته شیعه را به رسمیت برساند، افتخار می‌کردم و از جوانی، در قلبم هیجانی نسبت به او داشتم.
یکی هم مرحوم علی بن موسی بن جعفر ابن‌طاووس حلی بود.
ایشان در یکی از کتاب‌هایش می‌نویسد: «مردی از بنی‌هاشم و آل علی، قبل از قیام قائم به حکومت خواهد رسید. من از جهات مختلف که به خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم آن شخص، باید من باشم».
ابن‌طاووس یک زاهد است. کسانی‌که ابن‌طاووس را می‌شناسند، می‌دانند که ابن‌طاووس مظهر زهد است و کسی است که با همه فقاهت عالی که داشته، از ترس خدا و به‌خاطر تقوا، فتوا نمی‌داده است. این مرد که چهره و وجهه او در بین علمای ما، وجهه زهد و تقوا و تعبّد و محو شدن در وظیفه شرعی است، اهل دنیا نبوده است؛ اما همین آدم، که اینگونه فانی فی‌الله و اهل عبادت است، می‌گوید: «به نظرم می‌رسد آن‌کسی‌که باید به این مقام دست پیدا کند -مقام حکومت شیعه و اسلام- قاعدتاً باید من باشم». یعنی خودش را برای این قضیه آماده می‌کرد. من همیشه افتخار می‌کردم که فکر یک عالم، اینگونه بیرون از آفاق مدرسه و کتاب سیر کند و در این عوالم باشد. معیارهای ما اینها بود.
در تاریخ اسلام و علمای شیعه، وقتی آدم‌هایی را در این حد می‌دیدیم که چنین فکر و آرزویی را در سرشان می‌گذراندند، به آنها افتخار می‌کردیم.
حال شما این بزرگان را با امام خمینی(ره) مقایسه کنید.
این فاصله را، فاصله زمین و آسمان بگوییم؟! فاصله بین انسان‌های معمولی با پیغمبران بگوییم؟! این فاصله را چگونه تعبیر کنیم؟
اصلاً این فاصله معنوی بین امام و سایر علما را چگونه می‌شود ترسیم کرد و چه کسی را می‌شود در این زمینه‌ها با امام مقایسه کرد؟!
اصلاً شخصیت امام یک چیز عجیب و واقعاً استثنایی است.
نه پیش از او چنین کسی آمده و نه گمان می‌کنم بعد از او، چنین کسی بتواند بیاید، یا تا آن حدود پرواز کند.
مثل او که هیچ؛ تا آن حدود هم کسی نمی‌تواند پرواز کند. شخصیت امام، چنین شخصیتی است.
منبع: کتاب "عبد صالح خدا"، نشر صهبا، ص ۹۹سیره علما / رهبر معظم انقلاب ۱۳۷۲/۰۲/۲۷
