شهدای ایران: آیت‌الله سعیدی درباره امام (ره) گفته بود: «به خدا سوگند اگر مرا بکشید و خونم را بر زمین بریزید، در هر قطره خونم نام مقدس خمینی را خواهید یافت.» شهید آیت‌الله سیدمحمدرضا سعیدی از شاگردان امام‌خمینی (ره) بود که به خاطر مخالفت با رژیم شاه به زندان افتاد و نهایتاً در روز ۲۰ خرداد ۱۳۴۹ پس از تحمل ۹روز شکنجه‌های شدید در زندان به شهادت رسید؛ مروری به زندگی این شهید را به مناسبت سالروز شهادتش پیش‌رو دارید. 

۴۰ شب مجالس ختم

خرداد ۱۳۴۹ که خبر رسید سیدمحمدرضا سعیدی از سوی رژیم پهلوی به شهادت رسیده است. حضرت امام‌خمینی (ره) به عراق تبعید شد و در شهر نجف سکونت داشتند. ایشان پس از اطلاع از شهادت شاگردش، مجالس ختمی برای او برگزار کرد که این مجالس از سوی یاران امام خمینی در نجف تکرار شد و به مدت ۴۰ شب ادامه داشت. خود حضرت امام مخارج این مجالس را به عهده گرفتند و خود نیز در همه آن مجالس شرکت کردند و پیامی نیز به مناسبت شهادت آیت‌الله سعیدی صادر کردند. 

متولد نوقان مشهد

سیدمحمدرضا سعیدی در دوم اردیبهشت سال ۱۳۰۸ه‍. ش در «نوقان» مشهد متولد شد. در کودکی مادرش را از دست داد و پدرش سیداحمد از روحانیون و وعاظ منطقه بود. پس از گذراندن دروس ابتدایی نزد پدر، تحصیل رسمی حوزه را در مشهد آغاز کرد و در سال ۱۳۳۰ش برای ادامه تحصیل به قم رفت. در ۲۱ سالگی با خدیجه طباطبایی شیرازی از نوادگان میرزای شیرازی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پنج پسر و چهار دختر بود. شهید سعیدی در طول دوران تحصیلش اساتیدی مثل ادیب نیشابوری، سیدحسین بروجردی، امام‌خمینی، شیخ‌هاشم قزوینی، شیخ‌مجتبی قزوینی و کاظم دامغانی داشت. او به عنوان یکی از علمای وقت، آثار متعددی نیز به انتشار رساند که از آن جمله می‌توان به «آزادی در اسلام»، «اتحاد در اسلام»، «کار در اسلام»، «تقریرات درس آیت‌الله بروجردی»، «آیا دین موجب عقب ماندگی است؟» و... اشاره کرد. 

فعالیت‌های انقلابی 

شهید سعیدی در اواخر دهه ۳۰ برای سفر تبلیغی به اتفاق آیات ابوالقاسم خزعلی، مکارم شیرازی، جعفر سبحانی و علی دوانی به خوزستان رفته بود و در خسروآباد آبادان انتقاداتی به حکومت پهلوی مطرح کرد که باعث شد تا وی مدتی زندانی شود. در جریان مخالفت امام خمینی با «لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی»، «انقلاب سفید» و لایحه مصونیت قضایی مستشاران نظامی امریکا (کاپیتولاسیون) از حامیان امام‌خمینی بود. آیت‌الله سعیدی در زمان واقعه ۱۵خرداد ۱۳۴۲ در سفر تبلیغی کویت بود و پس از اطلاع از این حادثه طی یک سخنرانی کشتار مردم و دستگیری امام‌خمینی را محکوم کرد. پس از تبعید امام‌خمینی به ترکیه، سعیدی به همراه تعدادی از فضلای حوزه قم در نامه‌ای به هویدا در ۳۰ مهر ۱۳۴۴ش خواستار بازگرداندن ایشان به ایران شدند؛ سپس سعیدی به عراق و به نجف اشرف رفت. او معتقد بود که امام را باید به حوزه علمیه نجف شناساند. وی در یکی از مدارس علمیه در چند جلسه به معرفی امام‌خمینی پرداخت. 

حضور در جنوب شهر

آیت‌الله سعیدی در سال ۱۳۴۴ش به دعوت اهالی منطقه غیاثی در جنوب تهران به این محله نقل مکان کرد و فعالیت خود را در مسجد موسی‌بن‌جعفر (ع) ادامه داد. تأسیس حوزه علمیه، تشکیل کلاس برای بانوان، تشکیل گروه امر به معروف و نهی از منکر و تأسیس کتابخانه از فعالیت‌های او در این دوره است. شهید سعیدی در این سال‌ها سخنرانی‌های سیاسی انجام می‌داد و از امام خمینی دفاع و از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد. 

دستگیری و شهادت

شهید سعیدی پس از اعلام خبر مربوط به کنسرسیوم سرمایه‌گذاری امریکا در ایران در اردیبهشت ۱۳۴۹ش، با آن مخالفت کرد و آن را مصیبتی بزرگ‌تر از نهضت تنباکو و کاپیتولاسیون اعلام کرد. در این رابطه نامه‌هایی هم به علما نوشت. سرانجام ساواک در ۱۱خرداد ۱۳۴۹ او را دستگیر کرد. سعیدی پس از شکنجه‌های فراوان در زندان «قزل قلعه» در شب ۲۱خرداد ۱۳۴۹ در ۴۱ سالگی به شهادت رسید. ساواک به منظور ایجاد ارعاب در بین مبارزان، شهادت او را در مقاطعی خودکشی، خونریزی لوزالمعده یا سکته قلبی جلوه داد. به نقل از زندانیان پس از قطع برق و ایجاد تاریکی تعدادی ناشناس به سلول آیت الله سعیدی رفته و پس از درگیری او را به شهادت رساندند.

*مبنع:جوان آنلاین