به گزارش شهدای ایران:در دیدار اخیری که معلمان با رهبر معظم انقلاب داشتند، ایشان خواسته هایی از بخش آموزش و پرورش کشور داشتند که بعضاً پیش از این هم از ایشان شنیده بودیم. وقتی رهبر انقلاب در مورد برخی مسائل آموزش و پرورش بارها به طور مستقیم ورود کرده اند و تذکر داده اند، این یعنی اینکه برخی مسئولین بخش های مربوطه، سهل انگاری کرده اند.
 
این موضوع، اختصاص به مطالبات در زمینه آموزش و پرورش ندارد. برای مثال، در زمینه فضای مجازی یا اقتصاد، مسائل فرهنگی و اجتماعی و ... هم فراوان دیده ایم که ایشان بعضاً نکات یا ضرروت هایی را در طی سال های گذشته بارها بیان کرده اند، اما باز هم آن مسأله مربوطه، حل نشده باقی مانده است. گاهی اوقات، اینگونه می شود که مسئولان مربوطه به هر دلیلی نتوانسته اند به آن نکته یا ضرروت برسند، اما پس از آنکه رهبر انقلاب هم آن نکته یا ضرورت گوشزد کرده اند، مشاهده می کنیم که در کار خود، جدیت نشان نداده اند.

 اینکه رهبر انقلاب نسبت به مسائل گوناگون اشراف و اطلاع دارند و نسبت به برخی نقاط ضعف آگاهی دارند، برای جمهوری اسلامی، مایه افتخار است، اما اینکه با وجود این همه ساز و کار در نظام و با وجود این همه نهاد کوچک و بزرگ، شوراهای عالی و ... رهبر انقلاب بعضاً برای ساده ترین چیزها مطالبه داشتند و یا از آن بدتر اینکه در سخنرانی های عمومی، به صورت مکرر بیان کنند، موجب تعجب است.

تعجب از این جهت که واقعاً برخی مسئولین مربوطه، مشغول چه کارهایی می شوند؟ چرا باید بعضاً بدیهی ترین مسائل را هم به آنها گوشزد کرد و مدام تکرار کرد؟! وقتی این همه دستگاه های عریض و طویل و این همه کارشناس، ناظر و مسئول در کشور وجود دارد، وقتی این همه بودجه استفاده می شود، آنگاه چرا باید کار به اینجا برسد؟!

جالب این است که حالا که رهبر انقلاب خودشان مستقیم وارد می شوند و ضرورت هایی را هم مطرح می کند، بعضاً مشاهده می شود که وضعیت، همچنان مانند سابق است!

البته رهبر انقلاب در مواردی که در زمینه های مختلف کارهایی انجام می شود، تحسین هم می کنند. این نشان می دهد که در این میان، کسانی هم هستند که به صورت خودجوش وظیفه خودشان را به درستی تشخیص داده اند و یا با تذکر و مطالبه رهبر انقلاب، به خود آمده اند.