شهدای ایران:سرویس فرهنگی/ آن چه از مشاهده چند قسمت نخست سریال "تاسیان" قابل دریافت است این که سازندگانی آثاری از این جنس می کوشند با نقاب آزاداندیشی به تحریف واقعیت‌های تاریخی بپردازند به گونه ای که با بهره گیری از ابزار هنری، توهم را به‌جای واقعیت جا بزنند، تا آن جا مشخصاً در همین سریال به کارگردانی تینا پاکروان عملاً شاهد "سفیدشویی"دوران پهلوی با آن سابقه سیاه و غیرقابل دفاع در سرسپردگی به اجانب و وطن‌فروشی هستیم، ضمن آن که همچنین سازمان مخوفی همچون ساواک با آن جنایات غیرقابل انکار طوری در این اثر به تصویر کشیده می شود که مخاطب نسل جدید برایش این سوال پدید می آید که به راستی آن چه که از ساواک به ما در طول ۴۵ سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی می گفتند با آن چه در این سریال می بینیم، خیلی توفیر دارد و شاید این شائبه به ذهن برسد که ساواک جای چندان بدی هم نبوده و بازجوهای آن اتفاقاً خیلی روشنفکر و مبادی آداب بوده و حقوق شهروندی را حتی الامکان رعایت می کرده اند!

از سوی دیگر در سریال تاسیان، زاویه انتخاب سازندگان و نوع نگاه آن ها برای روایت قصه و داستان به گونه ای است که چنین القا می شود که بار اصلی انقلاب بر دوش جریان کمونیستی و روشنفکران بوده و در این میان به شکل غیرمستقیم جایگاه جریان اسلامی و معتقد به باورهای دینی در روند شکل گیری و به ثمرنشستن انقلاب و از بین بردن رژیم طاغوت کمرنگ نشان داده می شود.

تینا پاکروان پس از آن که با فیلم هایی چون "نیمه شب اتفاق افتاد" و "لس‌آنجلس تهران" نتوانست به توفیق مدنظر دست یابد، به سراغ سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی آمد، اما با این حال پاشنه آشیل فیلم ها و سریال هایش از جمله همین سریال اخیر، فیلمنامه ضعیف بوده و این که نتوانسته شخصیت پردازی موفقی برای محصولاتش داشته باشد و از این رو بیش از حد لازم بر روی تقویت بار احساسی فیلم ها و سریال ها حساب باز کرده اما با این حال نتیجه کار چیزی نبوده جز رویکرد سطحی و گاه شعاری که چندان روی مخاطب هم در درازمدت اثرگذار نبوده و نیست.

جدای از ضعف های مربوط به قصه گویی و فیلمنامه و به تبع آن شخصیت پردازی، در سریال "تاسیان" گویا قرار است حواشی به نحوی مدیریت شود که به دیده شدن بیشتر اثر کمک کند، اما آن چیزی که نباید از آن غفلت کرد، لزوم وفاداری به حقیقت تاریخ و تلاش در مسیر روایت درست وقایع تاریخ معاصر است.

به هر حال ادای روشنفکری درآوردن وقتی با چاشنی تحریف همراه شود، بیش از هر چیز دیگری برای مخاطب جدی سینما و تلویزیون و ایضاً شبکه نمایش خانگی مشمئز خواهد بود و لذا نباید از این نکته کلیدی غفلت کرد.

*سید محمدمهدی موسوی/خبرگزاری حوزه