تراکم جمعیتی که در محله‌های قدیمی تهران ایجاد شده بود، به‌خصوص در درون حصار طهماسبی، باعث شد تا رغبت عمومی به محله‌های خارج از حصار، ازجمله امیریه و منیریه، بیشتر شود.
به گزارش شهدای ایران به نقل از همشهری ،سمیرا باباجانپور: امیریه و منیریه جزو محله‌های اعیان‌نشین تهران بود. محله‌هایی که امیران و شخصیت‌های سیاسی و حکومتی علاقه خاصی به آن داشتند. اقوام مختلفی نیز که به این محله آمدند بیشتر از خاندان بزرگ بودند. رضا جعفری، از معتمدین محله امیریه می‌گوید: «کاشانی‌ها از معروف‌ترین اقوامی بودند که به محله امیریه آمدند. دو خاندان شیبانی و غفاری دو خاندان معروف کاشانی بودند که در دوره قاجار به تهران آمدند. این دو خاندان که بیشتر در دستگاه‌های حکومتی پست و مقام داشتند در امیریه ساکن شدند، به‌خصوص شیبانی‌ها که هنوز هم جزو قدیمی‌ترین خاندان امیریه محسوب می‌شوند و آخرین بازمانده این خاندان، محمد فیروز شیبانی، در این محله زندگی می‌کند.»
از اقوام دیگری که در محله‌های امیریه و منیریه ساکن شدند آشتیانی‌ها، فراهانی‌ها و تفرشی‌ها بودند. جعفری دراین‌باره می‌گوید: «خاندان آشتیانی، تفرشی و فراهانی در کنار شیبانی‌ها و غفاری‌های کاشان از معروف‌ترین اقوامی هستند که در این محله زندگی می‌کنند. از طرفی تبریزی‌ها نیز سابقه طولانی در محله دارند. اگرچه در حال حاضر تنوع اقوامی که در این محله‌ها زندگی می‌کنند زیاد است ولی قدیمی‌های محله را عمدتاً این اقوام تشکیل می‌دهند. نکته جالب این‌که امیریه جزو محله‌هایی است که ساکنان قدیمی‌اش پایبند زندگی در آنجا هستند و کمتر به محله‌های دیگر مهاجرت کرده‌اند.»
نصرالله حدادی، تهران پژوه درباره نخستین ساکنان محله‌های امیریه و منیریه می‌گوید: «شاید مشخصاً نتوان گفت چه اقوامی این محله را شکل داده‌اند. زمانی که محله‌های قدیمی تهران همچون عودلاجان، سنگلج، چال میدان و بازار مملو از جمعیت بود بسیاری از اعیان و ثروتمندان که اغلب از شخصیت‌های سیاسی و حکومتی بودند در این محله‌ها ساکن شدند. به‌خصوص در مدت‌زمانی که کاخ مرمر به‌عنوان کاخ سلطنتی پهلوی اول در این محدوده ساخته شد بسیاری از امیران و درباریان به‌واسطه نزدیکی به کاخ در اینجا ساکن شدند. از طرفی باغ‌های درهم‌تنیده و زیبای این دو محله باعث شده بود محیطی جذاب و دیدنی و خوش آب‌وهوا به وجود آید که این‌ها برای اعیان باب میل بود. علاوه براین، بسیاری از چهره‌های سینمایی، موسیقی و ادبی در این محله زندگی می‌کردند.»
