به گزارش شهدای ایران، جواد آقایی، فعال رسانه در اینستاگرام نوشت:
آمدم بنویسم ما هم همینطور ابوعلی!" اما ننوشتم!
حالا چه لبنان و بیروت رفته باشی یا نرفته باشی، او کجا، من کجا؟! شما کجا؟!
انقدر که اوسیدِ عزیز" را میشناخت، من می‌شناختم؟!
اصلا فراغ را او می‌فهمد که یک عمر همنفسش بود یا مایی که آرزوی دیدنش را داشتیم و در بهترین حالت وقتی رسیدیم بیروت که دیگر کار از کار گذشته بود؟!
راستش را بخواهید هم به حال آن روزهای ابوعلی باید غبطه خورد و هم به حال این روزهایش که داغ این روزهایش، عجیب خریدنیست!
من که ابوعلی را از نزدیک ندیدم، اما از چشمهایش، در همه تصاویری که از او منتشر شده، دل کندن از دنیا می‌بارد که حتما او حالا بهتر می‌فهمد که این دنیا ارزش ماندن ندارد...
پ.ن: شاید اوبوعلی هیچوقت این روزها را تصور نمی‌کرد...خدا برایمان نیاورد تجربه‌روزهای غیرقابل تصور را...
