جلو تر رفتم. دیدم چند دختر خانم که تازه به سن تکلیف رسیده بودند، اطراف آن آقا را گرفته اند و او را دارد به آن ها چادر سفید گلدار هدیه می دهد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جهان، شب جمعه بود. بعد از زیارت ضریح حضرت علی اشرف (ع) به صحن امام زاده آمدم. مشغول فاتحه خواندن بودم. دیدم یک آقایی سر مزار شهید عباس دانشگر ایستاده است و می‌گوید: «به نیت شهید عباس با این چادر نماز بخوانید.»
جلو تر رفتم. دیدم چند دختر خانم که تازه به سن تکلیف رسیده بودند، اطراف آن آقا را گرفته اند و او دارد به آنها چادر سفید گلدار هدیه می دهد.
با خودم گفتم: «چه ابتکار خوب و پسندیده ای! اولین بار است که این صحنه را می بینم.»
تا آن روز هرچه دیده بودیم سر مزار شهدا و اموات، شیرینی و شربت و خرما پخش می کردند، ولی اینکه کسی با خود عهد کند و بیاید سر مزار، چادر تقسیم کند، این کار، کاری ماندگار تر و تاثیر گذارتر روی نسل جوان است.
برگرفته از کتاب «تاثیر نگاه شهید» روایتی از زندگی شهید مدافع حرم عباس دانشگر
راوی: خانم رحمت اللهی/ هم محله ای خانواده شهید
