به گزارش شهدای ایران به نقل ازتسنیم؛«شب سیدجعفر شهیدی»، به مناسبت ششمین سالروز درگذشت وی از سوی مجله بخارا و با همکاری مؤسسه لغت نامه دهخدا، بنیاد فرهنگی اجتماعی ملت، دایره العمارف بزرگ اسلامی، بنیاد موقوفات محمود افشار و گنجینه پژوهشی ایرج افشار شب گذشته، دوشنبه ۲۳ دی‌ماه، با حضور سیدمصطفی محقق داماد، غلامرضا ستوده، جلیل تجلیل، علی افخمی، رسول جعفریان، محمدعلی مهدوی‌راد، محسن شهیدی (فرزندشهیدی) و علی دهباشی برگزار شد.

در بخشی از این مراسم یکی از شاگردان مرحوم استاد شهیدی، پیام احمد مهدوی دامغانی، استاد دانشگاه هاروارد را درباره شهیدی قرائت کرد.

در بخشی از این پیام آمده بود: منِ بیچاره که بیش از ۶۰ سال از عمرم را به نعمت دوستی و اخوت استاد شهیدی متنعم بوده‌ام، اینک جز بیان اشتیاق و شرح درد فراق چه می‌توانم بگویم. استاد فقید شهیدی پس از شاگردی بزرگان علمای نجف، آن مدرسه هزار ساله شیعه، از تعالیم اساتید بزرگ علم و ادب و عرفان بهره برده و سرآمد اقران خود گشته و در کسوت استادی هم شاگردان بسیاری تربیت کرده بود. تصحیح و تدوین کتاب عظیم لغت‌نامه دهخدا و تالیف و ترجمه کتب سودمند بخشی از خدمات اوست.

فکر می‌کنم درباره ایشان اگر به دو بیت مولانای رومی که درباره حسام‌الدین گفته استشهاد کنم، مبالغه نباشد:

مدح و تعریف است تخریق حجاب
فارغ است از مدح و تعریف آفتاب

مادح خورشید مدّاح خود است
که دو چشمم روشن و نامردمند

مرحوم دکتر شهیدی علاوه بر علوم رسمی، قلب و روحش از علم حقیقی منور بود و به خلقیات حسنه متصف و مزین شده بود. خیرخواه و سخاوتمند و آزاده بود و سعه صدری، لطافت طبعی و... داشت. خانه وسیع و کتابخانه نفیس خود را وقف عام کرد و همه آثار او از مراجع موثق تحقیقات ادبی است. او واقعا سید علمای عصر بود و من آن استاد علامه را به سیدالطائفه تعبیر می‌کردم.

در ادامه سجادی، از شاگردان مرحوم علامه شهیدی شعری را که به مناسبت پاسداشت ۳۰ سال شاگردی استاد شهیدی سروده بود قرائت کرد، با مطلع:

ای صبا برگو چه ما را ارمغان آورده‌ای ...