به گزارش شهدای ایران به نقل از جوان، روزنامه سازندگی، رسانه تندرو حامی دولت که مخالفت مجلس با یک فوریت لایحه ارسالی دولت را «پشت‌پا به وفاق» نامید، حالا خود با همان فونت درشت در صفحه اول، تیتر علیه دولت و وزیر ارتباطات زده است: «وزیرناکارآمد»! یعنی مجلس اگر طبق وظیفه قانونی و کارشناسی خود با نظر دولت مخالفت کند و دولت را به رعایت قانون در باره انتصاب محمدجواد ظریف ترغیب کند، نامش از نگاه سازندگی می‌شود پشت پا به وفاق، ولی خود سازندگی می‌تواند به خاطر نظرات شخصی‌اش یک وزیر را ناکارآمد بخواند و از درخواست‌ها برای برکناری او بنویسد!

روز ۲۷ آبان «یک فوریت» لایحه دولت برای تغییر بخشی از قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس در صحن علنی مجلس بررسی شد تا با تأمین نظر دولت و تغییر قانون، حضور جواد ظریف در دولت، قانونی شود. اما پس از صحبت موافقان و مخالفان و نماینده دولت و به رأی گذاشتن نظر دولت، یک فوریت رأی نیاورد. برای گزارش این اتفاق، روزنامه سازندگی تیتر «پشت پا به وفاق» را انتخاب کرد و نوشت: «آنچه در مجلس و هنگام بررسی فوریت لایحه "اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس" رخ داد عملاً یک نه بزرگ به رئیس‌جمهور و هواداران او بود... اکثریت مجلس به طرحی که بوی وفاق و همراهی با دولت را داشت، پشت کردند و خواسته حداقلی دولت را نادیده گرفتند.» 

این تعبیر خطرناکی از وفاق بود که عملاً هر نوع مخالفتی با نظرات دولت را خلاف وفاق می‌دانست. اما جالب آنکه همین مدعی وفاق و همراهی با دولت، حالا در موضوع اینترنت و فیلترینگ روی تصویر بزرگی از ستار هاشمی، وزیر ارتباطات تیتر زده: «وزیر ناکارآمد» و در زیرتیتر نوشته: «نزدیک به ۲۰هزار نفر در نامه‌ای به رئیس‌جمهور خواستار برکناری ستار هاشمی، وزیر ارتباطات به دلیل ناتوانی در رفع فیلترینگ شدند. آیا پزشکیان او را برکنار خواهد کرد؟»

تصور کنید یک رسانه اصولگرا درباره یک وزیر دولت پزشکیان چنین می‌کرد؛ آیا اصلاح‌طلبان قیصریه‌ای را به آتش نمی‌کشیدند که‌ای وای، نمی‌گذارند دولت کار کند و دولت مظلوم است و وفاق بر باد است؟! یا شاید حق مخالفت با نظر دولت فقط برای رسانه‌های اصلاح‌طلب و فقط در جایی است که آنها تشخیص بدهند و هیچ‌کس حتی نهاد‌های قانونی کشور حق کوچک‌ترین مخالفتی با دولت اصلاح‌طلبان را ندارند؟!


در مطلب سازندگی آمده که «بسیاری از مردم تصور می‌کنند وزیر فعلی هیچ‌گونه برنامه‌ای برای رفع فیلترینگ ندارد و بیشتر دنبال روزمرگی است... همزمان بررسی‌ها نشان می‌دهد که ستار هاشمی، گویی تنها وزیری است که اراده جدی برای رفع فیلترینگ ندارد و مابقی اعضای کابینه پزشکیان به طور جد پیگیر رفع فیلتر هستند.»

سلیقه‌ای عمل کردن یعنی که، چون سازندگی از ظریف خوشش می‌آید، به خاطر حضور ظریف در کابینه باید قانون را زیر پا گذاشت، حتی دولت و مجلس را معطل تغییر یک بند از قانون کرد تا حضور ظریف در دولت دیگر غیرقانونی نباشد و مجلس را متهم به اقدام علیه وفاق کرد، چون با ظریف همراه نشده است، اما وزیر ارتباطات، چون مورد علاقه سازندگی نیست و نظر این روزنامه را عملی نکرده است، ناکارآمد است و باید برود! چه فرقی می‌کند؟ مگر ظریف و ستار هاشمی هر دو منصوب پزشکیان نیستند، پس این یک بام و دو هوا برای چیست؟