شهید علیرضا زمانی، شهیدی که اخلاص، شور و عشق و محبت به ولایت و ائمه اطهار او را آسمانی کرد و با پرواز ملکوتی‌اش به اوج رسید.
به گزارش شهدای ایرن به نقل از دفاع مقدس؛ روحیه ایثارگری و شهادت طلبی رزمندگان اسلام در دوران هشت سال دفاع مقدس سبب پیروزی ملت ایران بر دشمن غاصب شد.
جهانیان به حمایت از رژیم بعث برخاسته بودند تا نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را که خاری در چشمان آن‌ها بود به یکباره از بین ببرند.
جوانان و نوجوانان سرزمین شیرمردان و دلیران در کنار پدران خود در صحنه حضور یافتند و در راه دفاع از خاک میهن جانفشانی کردند.
مرور تاریخ ایران نشان از مردانی دارد که با شجاعت و پایمردی در برابر ناجوانمردان و متجاوزگران در هر زمان و دوره‌ای ایستادگی کردند و اجازه ندادند دشمن به خاک کشور هجوم آورد.
شهید علیرضا زمانی از شیرمردان سرزمین اسطوره‌ها و پهلوانانی است که با نثار جان خود در مقابل متجاوزگران و ستمگران مقاومت کردند و آن‌ها را شکست دادند.
زندگی نامه:
شهید علیرضا زمانی در خانواده‌ای روستایی و مقید به مذهب شیعه و کاملا
پایبند به اصول شریعت اسلام ناب محمدی (ص) در سال ۱۳۴۷ در یکی از روستاهای
ایوان غرب از توابع استان ایلام متولد شد.
این شهید عزیز، عشق و علاقه خاصی به درس داشت و بدین سان تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم در شهرستان اسلام آباد ادامه داد.
زمان تحصیلات شهید توام با اوج گیری انقلاب اسلامی بود. این نوجوان پرشور
در همان روزهای اوج گیری انقلاب اسلامی با شور و شعف خاصی که در وجودش
بود در تمامی راهپیمایی‌های ضد نظام ستمشاهی شرکت کرد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شهید زمانی جذب هسته‌های حزب اللهی شد و در فعالیت‌های دانش آموزی در پایگاه حزب الله این شهرستان به طور فعال حضور داشت و این گونه فعالیت‌ها ادامه داشت تا زمانی که جنگ تحمیلی عراق بر علیه کشور اسلامی ایران از سر گرفته شد.
شهید زمانی در این دوره به ندای ولی امر مسلمین حضرت امام (ره) راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و به ندای پیامبر گونه رهبر انقلاب لبیک گفت.
او علاقه وافری به نماز شب و شب زنده داری داشت به طوری که در مقر گردان خود چادری به عنوان بیت الاحزان دایر کرده بود که بسیجیان مخلص شب‌ها را در آن به راز و نیاز با معبود خودشان بپردازند.
وی دارای صوی دلنشین و جذاب بود و همیشه دعای توسل، زیارت عاشورا و دعای کمیل را برای بسیجیان گردان با سوز و گداز خاصی زمزمه می‌کرد.
شهید علاقه عجیبی به زیارت ائمه طاهره (علیهم السلام) داشت و هر وقت فرصتی پیش می‌آمد سریعا خود را به قم برای زیارت حضرت معصومه (س) یا زیارت امام رضا (ع) می‌رساند.
شهید زمانی همیشه بعد از زیارت ائمه معصومین (علیهم السلام) طلب شهادت می‌کرد. این شهید بزرگوار در بیش از چهار عملیات به عنوان مسئول دسته گروهان انجام وظیفه می‌کرد، از جمله اینکه در عملیات نصر ۷ به درجه جانبازی نائل شد.
او در عملیات غرور آفرین مرصاد در شهرستان اسلام آباد غرب درست در نقطه ابتدای اعزام، توسط گلوله‌ای که به پیشانی مبارکش اصابت کرد به فیض شهادت نائل شد.
