شهدای ایران:به نقل از رسا،  پوشیده ماندن از نامحرمان دستور صریح قرآن است. قرآن کریم خطاب به پیامبر می ‏فرماید: «به بانوان با ایمان بگو چشم‏های خود را فرو پوشند و عورت‏های خود را از نگاه دیگران پوشیده نگاه دارند و زینت‏های خود را؛ جز آن مقداری که ظاهر است، آشکار نسازند و روسری‏های خود را بر سینه افکنند و زینت‏های خود را آشکار نسازند؛ ...» . افزون بر آن، در آیات دیگری، پوشیدگی کامل اندام، با وقار و به دور از تحریک سخن گفتن و دوری از آرایش‏های شبیه به دوران جاهلیت، توصیه شده است.

افزون براین،وجود دستورهای دینی و احادیث متعدد و معتبر در این زمینه جای هیچ تردیدی را باقی نگذاشته است؛ تا آنجا که بدون شک، پوشش زن در برابر مردان بیگانه، یکی از ضروریات دین اسلام است و انکار اصلِ آن از نظر فقهی، موجب خروج از دین است.

فلسفه حجاب:

درباره فلسفه وجوب حجاب و سودمندی های آن بسیار سخن گفته اند. اما به نظر می رسد علت اصلی، که اتفاقاً تمام موارد دیگر را هم در پی خواهد داشت، حفظ کرامت و شخصیت زنان است. زن در طول تاریخ شاهد تفسیرهای متفاوتی از ماهیت و حقوق خود بوده است؛ در نخستین مرحله و در اجتماعات بدوی، زن اصولا به عنوان بخشی از جامعه انسانی شناخته نمی شد تا بخواهد از حقوق بشری برخوردار باشد. او موجودی بود مانند سایر موجودات که باید در خدمت مرد قرار می گرفت و شانی جز این نداشت. "ملک" آنان بود و طبیعتا مالک هرگونه می خواست، در آن تصرف می کرد.

در چنین فضایی است که خورشید اسلام طلوع می کند و ماهیت و جایگاه زن را، آن گونه که هست و باید باشد، نمایان می کند. از نظر اسلام مرد و زن، با حفظ تمام ویژگی ها و تفاوت ها، انسان هستند و در انسانیت هیچ تفاوتی ندارند. هر دو کامل، هر دو مستقل و هر دو آزاد هستند.

زن در اسلام:

اسلام زن را انسانی کامل و دارای همه حقوق و مسوولیت های بشری می داند که می تواند با حفظ و پرورش گوهر وجود خود به بالاترین موقعیت های معنوی پرواز کند .زن در این جایگاه کوثر، یعنی سرچشمه همه خوبی ها و برکات دنیا و آخرت است و پیامبر خدا هم بر دست او بوسه می زند. برای همین است که زن گوهری است که باید قدر دانسته شود و به ابزاری برای هوسرانی و خدمتکاری برای مردان تبدیل نشود. حجاب برای این است.

 شخصیت والا و عزت نفس زنانه است که نمی گذارد کسی بی پرده با او روبرو شود؛ حتی اگر چشم ظاهرش نابینا باشد.روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست. فاطمه علیهاسلام برخواست و چادر به سر کرد. رسول خدا فرمود: «چرا از او رو گرفتی؟، او که تو را نمی‌بیند؟!» فاطمه عرض کرد:« او مرا نمی‌بیند، اما من که او را می بینم. و او ،اگر چه مرا نمی‌بیند ولی بوی مرا که حس می‌کند.» رسول خدا که از این همه حکمت و فرزانگی به وجدآمده بود، فرمود: «شهادت می دهم که تو پاره تن منی».

ترویج بی حجابی نقشه دشمن:

آنچه امروزه و به ویژه در سال‌های اخیردر جامعه ایرانی شاهد آن هستیم ترویج بی‌حجابی در جامعه است که بی‌تردید می‌توان آن را نقشه دشمنان این ملت دانست؛ چنانکه می‌بینیم مسئله حجاب زنان ایرانی بیش از پیش در رسانه‌ها، فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، کانال‌های ماهواره‌ای، اظهارنظر سیاستمداران غربی و... مورد توجه و تخریب قرار گرفته است و شاهد هجمه گسترده‌ای برای ترویج بی‌حجابی و ممانعت و تخریب هرگونه تلاش برای ترویج حجاب در جامعه از سوی این جریانات هستیم.

متاسفانه تحت تاثیر این تلاش‌ها و القائات پر حجم رسانه‌ای و عوامل دیگر و در سایه انفعال، تعلل و رخوت عجیب متولیان فرهنگی جامعه و شماری دیگر از مسئولان امر و دستگاه‌های مربوطه؛ برخی زنان و دختران جامعه بر خلاف اکثریت زنان و دختران کشورمان که اهل رعایت حجاب و رفتار عفیفانه هستند، در دام تن دادن به کشف حجاب افتاده‌اند.

بسیاری از این افراد بی‌توجه به فلسفه حجاب، به گمان اینکه دروغ رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای معاند در مورد اینکه «حجاب محدودیتی است که بعد از انقلاب اسلامی در ایران و نه از روی دستور دین ایجاد شده» حقیقت دارد؛ از روی غفلت رو به بی‌حجابی آورده‌اند. این افراد با تن دادن به این دروغ بزرگ که حجاب مانع آزادی، رشد و ترقی زن می‌شود به این دام افتاده‌اند؛ بدون اینکه این سؤالات را از خود و مروجان بی‌حجابی بپرسند؛ اگر غرب پیشرفت کرد به خاطر برهنگی زنان است؟! اگر حجاب محدودیت است چرا این همه زنان محجبه موفق در عرصه‌های مختلف در جامعه حضور دارند؟ چرا روز به روز گرایش زنان و دختران اروپایی و آمریکایی زخم خورده از بی‌حجابی، برهنگی و ناامنی در غرب به اسلام و سنگر امن حجاب بیشتر و بیشتر می‌شود؟ اگر نوع پوشش مصداقی از آزادی است پس چرا در فرانسه و برخی کشورهای غربی برای تحصیل دختران محجبه مانع تراشی می‌شود؟ چرا در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر غربی دانشجویان دختر حق حضور برهنه یا با پوشش نامتعارف در محیط علمی و فضای دانشگاه را ندارند؛ مگر نمی‌گویند برهنگی خللی در مسیر طبیعی رشد علمی و اخلاقی جامعه ایجاد نمی‌کند پس دستورالعمل‌های سفت و سخت غربی‌ها برای رعایت پوشش متعارف و پرهیز از برهنگی در دانشگاه به چه منظور است؟ اگر حجاب بدعت جمهوری اسلامی و نه دستوری دینی است؛ آیات صریح قرآن و روایات و تاکیدات و سیره معصومین(ع) در موضوع حجاب چه می‌گویند؟ رعایت حجاب در دیگر کشورهای اسلامی یا اعتقاد به حجاب در اکثریت زنان ایرانی در قبل از انقلاب با وجود آزادی برهنگی و حتی سرکوب و تلاش برای برداشتن حجاب از سر زنان هم بدعت جمهوری اسلامی بوده است یا اینکه بعد از انقلاب اسلامی توجه به ارزش ذاتی و کرامت زن به جای ظاهر او پررنگ‌تر شده و فلسفه حجاب بیش از گذشته تبیین و مورد توجه قرار گرفته است؟

این زنان و دختران هموطنی که فریب دلسوزی سران غربی و رسانه‌های وابسته به آنها (رسانه‌های مدعی حقوق زن و مروج بی‌حجابی که گاه هتک حرمت و ناامنی زنان تا پشت صحنه و استودیوهای خود آنها نیز کشیده شده است) را خورده‌اند، از خود نمی‌پرسند چرا زنان و دختران ایرانی در هنگام تحریم‌های دارویی و...، یا در هنگام حوادث تروریستی مورد حمایت غرب، اهمیتی برای این سران ریاکار و رسانه‌ها ندارند اما فقط هنگام برداشتن حجاب یا برهنگی برای غربی‌ها اهمیت پیدا می‌کنند؟ چرا این رسانه‌ها در برابر موفقیت‌های علمی، بین‌المللی، ورزشی، سیاسی و اجتماعی و... که زنان و دختران ایرانی به دست می‌آورند سکوت می‌کنند اما کشف حجاب در یک گوشه از کشور را بازتاب می‌دهند؟

 سؤالات و شبهات زیاد دیگری هم هست که اگر زنان و دختران افتاده به دام بی‌حجابی از خود بپرسند یا به دنبال جواب آن بروند به باور اشتباه و فریبی که از دستگاه‌های تبلیغی غربی و معاند خورده‌اند پی می‌برند و حقانیت و فواید حجاب را به خوبی احساس خواهند کرد.

 بی قانونی در کش و قوس‌های سیاسی:

با توجه به نقشه دشمن و تمرکز آنان بر مسئله حجاب لازم بود که مجلس قانونی در این زمینه تهیه نماید که مجلس سرانجام قانون«حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به قانون حجاب را پس از رفت و برگشت‌های متعدد میان مجلس و شورای نگهبان در ۷۴ ماده و مجموعا در ۵ فصل تنظیم و نهایی کرده است.

فصل اول این قانون به کلیات و تعاریف پرداخته، فصل دوم به وظایف عمومی دستگاه‌های اجرایی، فصل سوم به تکالیف اختصاصی دستگاه‌های اجرایی پرداخته، فصل چهارم، به وظایف عمومی و مسوولیت‌های اجتماعی و فصل پنجم نیز به جرائم و تخلفات پرداخته است.

مطابق این قانون دستگاه‌های مختلفی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، معاونت علمی رئیس جمهور، شهرداری‌ها و دهیاری ها، وزارت اقتصاد، وزارت صمت، وزارت راه و شهرسازی، وزارت ارتباطات، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، معاونت امور زنان رئیس جمهور و ... از جمله دستگاه‌هایی هستند که در این قانون به طور مستقیم تکالیفی را در حوزه فرهنگ سازی و حمایت از خانواده بر عهده خواهند داشت.

قرار بود به گفته رئیس مجلس شورای اسلامی این قانون ۲۳ آذرماه ابلاغ شود و مطابق ماده ۷۴ این قانون مدت زمان آزمایشی قانون مذکور سه سال تعیین شده بود.

اما علی رغم تایید شورای نگهبان، رئیس جمهور در مصاحبه تلویزیونی این قانون را دارای ابهاماتی برای اجرا دانست و چند روز پیش هم خبری منتشر شد که توسط هیئت رئیسه مجلس نیز تایید گشت مبنی بر اینکه دبیرخانه شورای امنیت ملی طی نامه‌ای به مجلس شورای اسلامی خواستار توقف ابلاغ آن گشته است تا دولت لایحه‌ای را برای برطرف شدن ابهامات به مجلس ارائه کند.

در هر صورت باید توجه داشت که اولاً اصل حجاب نباید مورد هجمه قرار گیرد به واسطه قانون حجاب ثانیاً اگر دولت درباره اجرای این قانون ابهاماتی دارد باید در فضای مثبت و غیر سیاسی و با تعامل با مجلس این موارد را برطرف نماید تا سرانجام به قانونی درست و بدون اشکال که همه ملزم به اجرای آن باشند دست پیدا کنیم ثالثاً این نکته را نیز نباید فراموش کرد که به بهانه بدون اشکال و تام و تمام بودن آن در تله بی‌قانونی قرار نگیریم بلکه می‌توان این قانون را به اجرا درآورد و اشکالات آن را دلسوزانه مطرح و برطرف نمود