جواد با علاقه‌ای که به جبهه داشت مشوق دوستان و آشنایان و عزیزان خود جهت شرکت در جبهه ها بود و حضور در جبهه را مقدم بر همه امور می دانست که انصافاً مقدم هم بود. او می‌دانست که چه می خواهد. او مخلص میز و جاه و مقام نبود، او بسیجی بود هر عملش به خاطر رضای خدا بود، جواد در دوران دانشجویی سه بار در جبهه های حق علیه باطل شرکت نمود.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازایسنا، جواد قهرمانی در سال ١٣٤٤ در روستای قجور شهرستان تکاب متولد شد. جواد با اینکه سن کمی داشت ولی در ماه مبارک رمضان همچون اهل خانواده خود روزه می‌گرفت به طوری که در ۱۰ سالگی به طور کامل یک ماه مبارک را روزه گرفت.
او در همه امور جدی بود و صادقانه عمل می‌کرد و مانند دیگر اهل خانه در طول روز به انجام امورات کشاورزی و باغداری مشغول بود. جواد بعد از بازگشت از مدرسه علاوه بر حاضر نمودن دروس و انجام تکالیف کبه پدرش کمک می‌کرد. وی بعد از انقلاب به عنوان عضو فعال انجمن اسلامی و حزب جمهوری اسلامی شاخه شهرستان تکاب و جزو مؤسسین گروه بسیجیان دانش آموز این شهرستان بود و برای مقابله با ضد انقلاب منافقین و دیگر گروهک‌ها حرف‌ها داشت.
جواد علاوه بر این که قد بلند و شانه‌های پهن و استواری داشت، صوت و آوای گیرای او در موقع قرائت قرآن عظمت وی را دو چندان می کرد، همیشه در مسابقات قرآن شرکت و مقام اول کسب می‌کرد. او در راستای بالا بردن توان رزمی خویش بدن خود را آماده می‌ساخت و ورزش دو میدانی رشته مورد علاقه‌اش بود و چندین بار نیز مقام اول را در بین شرکت کنندگان به نام کسب کرد.
او در خرداد ماه سال۱۳۶۴ ضمن اخذ مدرک دیپلم تجربی در شهرستان تکاب در رشته مورد علاقه خویش (دینی و عربی) در تربیت معلم شهید دکتر باهنر تهران پذیرفته و مشغول به تحصیل کرد. او بیشتر در حال مطالعه بود و اکثر کتب اساتیدی چون مشکینی، عمید زنجانی، قرائتی، شهید دکتر مطهری و شهید دستغیب و ... مطالعه نموده و از آنها کسب فیض کرده بود.
جواد با علاقه ای که به جبهه داشت مشوق دوستان و آشنایان و عزیزان خود جهت شرکت در جبهه ها بود و حضور در جبهه را مقدم بر همه امور می‌دانست که انصافاً مقدم هم بود. او می‌دانست که چه می‌خواهد. او مخلص میز و جاه و مقام نبود، او بسیجی بود هر عملش به خاطر رضای خدا بود، جواد در دوران دانشجویی سه بار در جبهه‌های حق علیه باطل شرکت کرد.
جواد یار و یاور دوستانش بود به خصوص آن‌هایی که از نعمت پدر بی‌بهره بودند. امکاناتش را از نظر مادی متعلق به همه دوستانش می‌دانست. کتابخانه‌اش در اختیار همه دوستانش بود. او آرام حرف می‌زد و افکار بلندیداشت. سرانجام او در تاریخ ۱۳۶۶/۱۱/۱۹ در منطقه شلمچه در عملیات کربلای هشت به شهادت رسید.
