نبرد شلمچه نبردی عاشورایی بود و هر که بلی گفته بود باید تن به بلا می‌داد. دمیدن روح حماسه و ایثار وقت سینه به سینه شدن با دشمن کار این صاحبان حنجره‌های داوودی بود.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازفارس؛از ماموریت‌های اونهایی که صدای خوشی در جبهه داشتند و به عنوان خوننده‌های گردان‌ها و واحدهایی عملیاتی شناخته می‌شدند آماده سازی و بازسازی معنوی حماسه سازان عملیات‌ها بود. معنویت در جبهه بدون حضور این واسطه های فیض قابل تصور نیست. شاید سخت ترین روزهای این چاووشان جبهه همین روزها بود که باید شیر مردان این سرزمین آماده برای فتح الفتوح کربلای 5 می‌شدند. نبرد شلمچه نبردی عاشورایی بود و هرکه بلی گفته بود باید تن به بلا می‌داد. دمیدن روح حماسه ایثار وقت سینه به سینه شدن با دشمن کار این صاحبان حنجره داوودی بود. جنس مداحی در جبهه با همه جا فرق داشت. کسی منتظر ساز و برگ نبود و سوز سینه بود که کارایی داشت و هر چاووشی که صدایش رساتر بود از همه جلوتر بود. مداحان شهید این سر زمین میدان داران شلمچه بودند و کاری کردند که زهرای مرضیه سلام الله علیها با همه فرزندانش به یاری رزمندگان آمد. جایی که این نوحه را زمزمه کردند:
فاطمه یا فاطمه دخت پیغمبر
حافظ این انقلاب مادر رهبر
نام تو در جبهه‌ها
می‌کند غوغا به پا
یازهرا یازهرا
نسل امروز از مادحین و ذاکرین عزیز تشنه خواندن و شنیدن از این چاووشان عاشق هستند اما دریغ و افسوس. چه کسی و کسانی باید این بیرق را به دوش بکشند. کم نیستند دستگاه‌ها مدعی اما چرا کاری در خور شان این عزیزان صورت نمی‌گیرد. استان تهران با موسسات پر تعداد و مدعی امر مداحی چه کرده اند. چند مداح شهید می‌شناسند. باورشان می‌شود که نزدیک به 100 مداح شهید در واحدهای عملیاتی استان تهران قدیم وجود دارد. دلاور مردانی که شرح نوکریشان هادی و راهنمای نسل امروز مادحین وذاکرین اهل بیت علیهم السلام خواهد بود. بیاییم همه چیزمان را از این امتحان پس داده ها بگیریم که آنها همه وجودشان خدا بود و خدا بود.
