ماجرای برهنه کردن و تمسخر یک زندانی در زمان بازجویی
گاهی که من را به بازجویی می‌بردند چون هیچ لباسی به تن نداشتم مرا لخت و عور به روی زمین سرد می‌نشاندند.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازجهان یکی از مشهورترین و برجسته‌ترین مبارزان علیه رژیم مرتجع پهلوی، عزت‌الله مطهری معروف به عزت شاهی است. او سالها در زندان‌های ساواک در معرض خشن‌ترین شکنجه‌های دژخیمان و جلادان شاه بود.
عمده شهرت او هم به دلیل تحمل شکنجه‌های شدیدی بود که شاید قسمت کوچکی از آنها، دیگر مبارزان را به حرف می‌آورد. تحمل او آنقدر بالا بود که انواع و اقسام مدل‌های شکنجه را روی او امتحان می‌کردند.
در بخشی از کتاب خاطرات این مبارز انقلابی که با سخت‌ترین شکنجه‌های زندان مخوف رژیم طاغوت دست و پنجه نرم کرده، آمده است:
«بعد از دستگیری (۵ اسفند ماه ۱۳۵۱) وقتی مرا به بیمارستان بردند لباس‌هایم در اثر جراحات و زخم‌ها خونی و کثیف بود که همه را تکه تکه کرده و از تنم در آورده بودند. و قبل از اینکه مرا به کمیته بیاورند پیراهن و شلواری از بیمارستان به من دادند که جلو پیراهن هیچ دکمه‌ای نداشت و شلوار هم با آن وضع پا و گچ پا در تنم نمی‌ایستاد و خیلی زود در سلول پاره شد و من هم آنها را در آورده دور انداختم.
گاهی که مرا به بازجویی می‌بردند چون هیچ لباسی به تن نداشتم مرا لخت و عور به روی زمین سرد می‌نشاندند و هر چه التماس می‌کردم که یک تکه کاغذ یا مقوایی بدهند تا بر روی آن بنشینم فایده‌ای نداشت. گاهی از صبح تا ظهر روی زمین سرد می‌نشستم و به راستی خیلی اذیت می‌شدم و سرما تا عمق وجودم نفوذ می‌کرد به این هم بسنده نمی‌کردند.
گاهی یکی از آنها می‌آمد و پایم را باز می‌کرد تا همه جایم پیدا شود. بعد مسخره‌ام می‌کردند و می‌خندیدند یکی می‌گفت چریک چطوری؟ دیگری می‌گفت چروک چطوری؟ حسابی هتک حرمتم می‌کردند و از هیچ اذیت و آزار و توهینی فروگذار نبودند. بدتر از یک حیوان رفتار می‌کردند خیلی غیر انسانی میخواستند به لحاظ شخصیتی خردم کنند.»
