به گزارش شهدای ایران به نقل از جهان، شهید مدافع حرم مهدی طهماسبی، در وصیت‌نامه خود برای خانواده‌اش نوشته است: «زیاد شنیده‌ام که می‌گویند «دو تا بچه داری، چرا می‌خواهی بروی؟» طوری می‌گویند به خاطر بچه‌هایت نرو که انگار من معنی زن و بچه را نمی‌فهمم و بویی از عشق نبرده‌ام یا دلم از سنگ است.

اما به نظر من حقیر کاملاً برعکس است؛ رزمندگان و مجاهدان در همه زمان‌هایی که زندگی کرده اند عشقشان و محبتشان به خانواده صدها برابر بیش تر از کسانی است که ادعای فهمیدن بچه و زن و پدر و مادر و اقوام دارند. ادعای عشق و عاشقی دارند؛ اما در این میان نکته‌ای وجود دارد که این قدر راحت از همه چیز دل می‌کنند.

عشق من به همسر عزیزم و فرزندانم و پدر و مادرم و اقوام، با وجود همه شیرینی و لذت در مقابل عشق به ذات اقدس حق، عشق به آقا رسول الله(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و در یک کلام عشق به همه اهل بیت عصمت و طهارت ، پشیزی ارزش ندارد.

اگر عشق به خانواده هست که هست، در راستای همان عشق‌های واقعی است ولاغیر.

راز دل کندن سریع و آسان از همه چیزهای اعتباری همین است و بس. اگر عشقمان به خانواده هم زیاد است، به خاطر توصیه‌های همین عشق‌های واقعی است که محبت به خانواده را توصیه کرده‌اند. والله! والله! بنده هیچ نگرانی و سرسوزن دلواپسی برای همسر و فرزندانم و پدر و مادرم ندارم که بعد از من چه می‌کنند ... خداوند متعال وعده داده که خودش خونبهای شهید است و حال کدام یک از مدعیان جرئت دارد قیمتی بر این خونبها بگذارد که قرار است به اهل من برسد.

طبق فرمایش حضرت آقا و مولایم سید علی خامنه‌ای، شهادت مرگ تاجرانه است. به هر حال دیر یا زود باید از این دنیا رفت و چه بهتر که به این طریق این انتقال صورت بگیرد.»