مرجع تقلید شیعیان گفت: علم حقیقی به انسان شرح صدر و ظرفیت می‌دهد و از او به «طهارت» یاد می‌شود.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازمهر، آیت الله عبدالله جوادی آملی در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در مسجد اعظم قم به‌صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد، به شرح حکمت ۱۴۷ نهج‌البلاغه پرداخت.
این مرجع تقلید با اشاره به فرمایش مولا امیرالمومنین علی علیه السلام که می‌فرماید: «یَا کُمَیْلَ بْنَ زِیَادٍ إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیَةٌ فَخَیْرُهَا أَوْعَاهَا…»، بیان داشت: این دل‌ها، ظروف الهی هستند و بهترین مظروف برای این دل‌ها، علوم الهی است.
وی با تأکید بر اینکه بهترین ظرف آن است که وسیع‌تر باشد، افزود: ظرف‌های دنیایی محدودیت دارند، یعنی وقتی پر می‌شوند، دیگر جا برای مظروف جدید باقی نمی‌ماند. اما علم این‌گونه نیست؛ وقتی علم وارد قلب شود، نه‌تنها جا را تنگ نمی‌کند، بلکه قلب را وسیع‌تر کرده و امکان پذیرش علوم بیشتری فراهم می‌سازد. این خاصیت ویژه علم است که آن را از سایر مظروف‌ها متمایز می‌کند.
وی ابراز کرد: استثنا در اینجا این نیست که وقتی علم وارد دل می‌شود، ظرفیت ظرف کاهش می‌یابد؛ بلکه علم، به‌عنوان مظروفی است که دل را توسعه داده و ظرفیت آن را بیشتر می‌کند.
این مرجع تقلید تصریح کرد: بهترین دل، دلی است که ظرفیتش به‌واسطه خود افزایش یابد. با علم حقیقی می‌توان به دل ظرفیت داد؛ اگر انسان در مسیر علم قرار گیرد، علم موجب می‌شود دل او وسعت یابد و از تنگ‌نظری و خودخواهی دور شود. این همان شرح صدری است که پیامبران و اولیای الهی از آن بهره‌مند هستند.
آیت‌الله جوادی آملی در ادامه، با اشاره به اینکه علم حقیقی به انسان شرح صدر می‌دهد، خاطرنشان کرد: اگر در حوزه یا دانشگاه، خدای‌ناکرده کسانی تربیت شوند که جای دیگران را تنگ کنند یا از رشد دیگران رنج ببرند، نشان‌دهنده این است که از حقیقت علم بهره‌ای نبرده‌اند؛ چراکه علم حقیقی به انسان شرح صدر و ظرفیت می‌دهد و از او به «طهارت» یاد می‌شود.
