به گزارش شهدای ایران به نقل از مهر، تابستان به انتهای کوچه شهریور رسیده بود و صدای پای پاییز از راه می‌رسید که صدای گریه نوزادی در یکی از بیمارستان‌های رشت در آسمان شهر باران‌های نقره‌ای بلند شد، صدای که بعدها برای تلاوت روح بخش و دلنشین «قرآن» وقف شد.

همه چیز از یک قصور پزشکی شروع شد
دست بر قضا در هفت ماهگی و نارس به دنیا آمد، نوزادی که چشمانش را به خاطر سهل انگاری کادر درمان و پرستاری بیمارستان از دست داد.

نگهداری از یک نوزاد ۷ ماهه باید در شرایط خاص و حساس و آن هم در دستگاه مخصوص باشد تا ۲ ماه باقی مانده رشد در رحم مادر را در این دستگاه بگذراند، اما قصور پزشکی دنیای مادی امید رضای قصه را تاریک کرد، اگرچه دنیای درون این پسر گیلانی روشن و پرنور است.

«امیدرضا رحیمی» روشندل گیلانی در ۷ سالگی در کنار درس و تحصیل، به قرآن آموزی روی آورد و در بخش حفظ و قرائت این کتاب آسمانی تلاش و ممارست جست.

با توجه به هوش و استعدادش، شرایط جسمانی و بینایی این روشندل گیلانی بهانه‌ای شد تا در مقطع راهنمایی با ادامه تحصیل در مدرسه مخالفت شود اما با اصرار خانواده و با گذشت یک ماه از شروع مدارس، پای امید رضای قصه به کلاس درس باز شد و از آنجایی که در تلاوت قرآن مهارت و تبحر خاصی داشت، دیری نگذشت که مورد توجه ویژه مدیران و معلمین مدرسه قرار گرفت تا جایی که تراز قرآنی مدرسه با حضورش رشد قابل توجهی کرد و در مدارس منطقه سرآمد شد و حتی در همان سال کسب رتبه سوم اذان مسابقات دانش آموزی کشور توسط امیدرضا بُهت و حیرت همگان را برانگیخت و نگاه‌ها به سمتش تغییر کرد.

روشندلی که نخبه قرآنی شد
مقام آوری ها و درخشش خیره کننده امیدرضا برای مدرسه تا سطوح ملی و استانی تا سال سوم راهنمایی ادامه پیدا کرد و تا جایی که مدیران مدارس برای ثبت نام دوره متوسطه امید رضای قصه صف کشیده بودند، این در حالی بود که به خاطر قضاوت‌ها و پیش داوری‌ها در ابتدای امر از ثبت نام امیدرضا در مدرسه (راهنمایی) ممانعت می‌کردند و حالا تعدادی از مدیران برای قاپیدن این نابغه و نخبه قرآنی صف کشیدند، اما امید رضا در مدرسه «صدرا» ثبت نام کرد و برای آموزش معارف اسلامی همت گماشت.

زندگی امیدرضا با آیه‌ها
«امیدرضا رحیمی» روشندل گیلانی که در سن ۱۷ سالگی حافظ کل قرآن شد، می‌گوید: حفظ قرآن می‌تواند در بازه زمانی کوتاه‌تری صورت بگیرد و دلیل این یک دهه زمان سپری شد تا حافظ کامل قرآن شدم به خاطر شرایط جسمانی و بینایی ام بوده است.

این نخبه قرآنی که کتاب الهی در لایه لایه زندگی اش تأثیر مثبت گذاشته، معتقد است؛ قرآن امید به زندگی، آینده محوری، خودشناسی و خداشناسی را در فرد تقویت می‌کند و این اتفاقات خوب و قشنگ بر من افتاده است.

امید رضای قصه برخلاف برخی‌ها از کنکور برای خودش غول نساخت بلکه با تلاش و پشتکار فراوان به نبرد با سوالات چهار گزینه‌ای رفت در این آزمون مهم رتبه ۲۱۰۰ را کسب کرد و در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان پذیرفته شد، طبق گفته خودش؛ گذراندن یک دوره در یکی از مؤسسات آموزشی و همچنین استفاده از کتاب‌های صوتی نقش مهمی در موفقیتش داشته است.

وی یک سالی را در رشته ادبیات فارسی دانشگاه گیلان گذراند اما به علت نبود بازار کار (در رشته ادبیات فارسی) از این رشته انصراف داد و در رشته حقوق در دانشگاه آزاد رشت مشغول به تحصیل شد تا به روشندل حقوق دان تبدیل شود.

تکانه‌های زندگی بخش قرآنی
ادامه تحصیل برای افراد دارای معلولیت به ویژه روشندلان در مدارس و دانشگاه‌ها همیشه با چالش‌های فراوانی همراه بوده که از جمله می‌توان به تعیین مراقب در زمان امتحانات و همچنین نبود کتاب‌های صوتی، اما همه این چالش‌ها سبب نشد تا امید رضای داستان از تحصیل باز بماند بلکه این روشندل گیلانی با تلاش و پشتکار فراوان توانست با نمره عالی مدرک کارشناسی را در رشته حقوق بگیرد.

این نخبه روشندل قرآنی گیلان که رتبه نخست مسابقات بین المللی حفظ قرآن کریم را هم کارنامه افتخاراتش دارد، می‌گوید: این مسابقات برای نخستین بار با حضور قاریان بیش از ۱۱۰ کشور دنیا در ایران برگزار شد و از سطح کمی و کیفی بالایی هم برخوردار بود.
به عقیده امیدرضا، اُنس گیری، تدبر و تأمل در قرآن منشأ برکات فراوان است، برکاتی که حال و آینده افراد را تکان می‌دهد و این تکانه‌های قرآنی تضمین کننده زندگی فردی و اجتماعی افراد است.

چالش زیرساخت‌ها تا گوشه نشینی
فقدان سیستم حمل و نقل مناسب اعم از مترو و اتوبوس در رشت، محدودیت‌های فراوانی را برای افراد عادی به ویژه روشندلان به وجود آورده، مسأله‌ای که «امیدرضا رحیمی» روی آن صحه گذاشته و معتقد است؛ ضعف سیستم حمل و نقل مناسب در رشت آزاردهنده و موجب بروز چالش‌های فراوان برای افراد دارای معلولیت‌های جسمی می‌شود.

چالش حمل و نقل شهری از یک سو و همچنین عدم مناسب سازی مبلمان شهری از طرف دیگر سبب شده تا افراد دارای معلولیتی چون «امیدرضا» به راحتی نتوانند به مراودات و امورات اجتماعی بپردازند و به صورت مستقیم و غیر مستقیم از بهره مندی بسیاری حقوق شهروندی محروم می‌شوند.

زیرساخت‌های شهری گیلان مناسب آمد و شد افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی نیست و همین موضوع سبب گوشه نشینی بسیاری از این افراد شده است تا جایی که برخی از افراد دارای معلولیت، روزها رنگ گرمای خورشید و نم باران گیلان را لمس نمی‌کنند و دل به سوسوهای قاب پنجره سپردند.

بسیاری از مراکز آموزشی، ادارات و اماکن عمومی و شهری گیلان «مناسب سازی» شده نیست و این مساله کار را برای افرادی چون «امیدرضا» و دوستانش سخت می‌کند، اما روشندل نخبه قصه ما ثابت کرده که «معلولیت، محدودیت نیست» و هر روز صبح به امید کسب روزی حلال از خانه می‌زند بیرون، او بواسطه دانش حقوقی اش، کارمند دادگستری رشت است.

تبعات یک فرهنگ نادرست
اشتغال، مسکن و ازدواج سه مطالبه مهم افراد دارای معلولیت است، طبق گفته امیدرضا رحیمی؛ با توجه به شرایط اقتصادی و بالا رفتن هزینه‌ها امکان خرید مسکن برای افراد امکان پذیر نیست.

عدم باورپذیری جامعه به توانمندی‌های مدیریتی افراد نابینا و دارای معلولیت سبب شده تا در ازدواج افراد نابینا با بینا کمی محتاطانه عمل شود، مسأله‌ای که این روشندل گیلانی روی آن صحه می‌گذارد و می‌گوید: جامعه به توانمندی‌های مدیریت در خانواده و زندگی افراد نابینا باور و اعتماد ندارد و یا اینکه فرهنگ اعتماد به نابینایان هنوز در جامعه نهادینه نشده تا در ازدواج فرد نابینا با افراد عادی تسهیل ببخشند که نیازمند کار فرهنگی، تبیینی و رسانه‌ای دارد.

به عقیده این روشندل نخبه قرآنی، افراد دارای معلولیت باید با فراگیری علم، دانش و مهارت و بروز استعدادها و توانمندی‌ها، خودشان را به جامعه اثبات کنند تا جامعه هم به درجه باورپذیری و اعتماد برسد.