به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، روز جمعه (۱۳ مهرماه) رهبر معظم انقلاب در اجتماع میلیونی ملت ایران در نمازجمعه حاضر شدند و در خطبه‌های‌شان، فرمایشات مهمی در ارتباط با تحولات اخیر منطقه و ایران بیان کردند. یکی از بخش‌های مهم سخنان مقام معظم رهبری، اشاره به عملیات وعده‌صادق ۲ بود که ۱۰ مهرماه، سه روز پیش از نماز جمعه و در واکنش به شهادت شهید سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان و سردار نیلفروشان، معاون عملیات سپاه و همچنین ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس صورت می‌گرفت. 
رهبر معظم انقلاب با درخشان توصیف‌کردن این کار نیرو‌های مسلح فرمودند: «ما در انجام این وظیفه، نه تعلل می‌کنیم، نه شتاب‌زده می‌شویم، تعلل نمی‌کنیم، کوتاهی نمی‌کنیم، دچار شتاب‌زدگی هم نمی‌شویم. آنچه منطقی است، آنچه معقول است، آنچه درست است، به نظر تصمیم‌گیران نظامی و سیاسی، در وقت خود، در هنگام خود انجام می‌گیرد، کمااینکه انجام گرفت و در آینده هم اگر لازم شد، باز انجام خواهد گرفت.»
تجربه تاریخی پیش روی ما به ویژه در تاریخ اسلام، نشان داده است خروج از دایره زمان‌شناسی، ولایت‌پذیری و گرفتارشدن در تعلل، تعجیل و اخلال در تصمیمات، می‌تواند به خسارات جبران‌ناپذیری منجر شود و جبهه حق را به سمت مهلکه سوق دهد. 
در صدر اسلام بودند چهر‌ه‌های منافقی که با قرارگرفتن در صفوف شیعیان با مانع‌تراشی‌های خود از پیروزی جبهه حق جلوگیری می‌کردند. می‌توان اشعث بن قیس را مثال زد؛ منافقی که اگرچه در سپاه امیرالمؤمنین (ع) قرار داشت، اما بعد از نبرد نهروان و هلاکت خوارج، مانع تشکیل سپاه از سوی امام علی (ع) برای نبرد با معاویه شد و به بهانه خسته‌بودن سپاهیان، آنقدر تعلل کرد تا حضرت به شهادت رسید. 
- تعلل و تغییر تاریخ به ضرر جبهه حق: جدا از روزنه نفاق که کارویژه‌ای جز اخلال در تصمیمات ندارد، برخی چهره‌های خواص که فاقد قدرت تجزیه و تحلیل شرایط و سنجیده عمل‌کردن هستند، گاهی حتی از روی خیرخواهی تصمیماتی می‌گیرند که مسیر تاریخ را عوض می‌کند. 
یکی از این شخصیت‌هایی را که موجب تعلل در حساس‌ترین بزنگاه تاریخی شد، می‌توان «سلیمان بن صرد خزاعی» برشمرد. وی که از یاران امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبی (ع) و بزرگ شیعیان کوفه بود، نقش تعیین‌کننده‌ای در نامه‌نگاری و دعوت از امام حسین (ع) به کوفه داشت، اما پیش از رسیدن حضرت سیدالشهدا (ع) و هنگامی که مسلم‌بن عقیل فرستاده آن حضرت تصمیم به قیام در برابر عبیدالله بن زیاد حاکم اموی کوفه گرفت، سلیمان با تعلل و عدم‌همراهی با مسلم و تنها گذاشتن وی، موجب دودستگی در بین شیعیان شد. 
او بعد از واقعه عاشورا، اقدام به جمع‌کردن لشکری از میان جاماندگان کربلا کرد که در تاریخ به «توابین» معروفند، این گروه بعد از چند نبرد، در آوردگاه عین‌الورده، در برابر لشکر یزید به شهادت رسیدند. 
مقام معظم رهبری در تشریح شخصیت سلیمان بن صرد و توابین می‌فرمایند: «اثری که توابین در تاریخ گذاشتند، یک‌هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به خاطر اینکه در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.» (۲۰/۳/۸۵)
عدم تشخیص صحیح و تصمیم‌گیری نادرست و خلاف چارچوب و به تعبیر مقام معظم رهبری، زمان‌نشناسی موجب می‌شود به یک‌باره فرصت‌ها و ظرفیت‌های عظیم جبهه حق از بین برود و دشمن از فرصت پیش آمده، سوءاستفاده کند. در مقابل، شتابزدگی و تعجیل در اقدام هم می‌تواند تأثیری مانند تعلل داشته باشد و اثر اینچنین تصمیمات، تبدیل به سوخت ماشین جنگی دشمن شود. 
- قبول پیش‌نمازی شمر به خاطر تعجیل در تصمیم: در میان بازماندگان توابین، شخصیت «رفاعه بن شداد» شاید بیش از سایرین عبرت‌آموز باشد، او که خود از یاران سلیمان بن صرد بود و در قیام مسلم، سکوت را ترجیح داد و تعلل کرد، بعد از قیام مختار و در دست گرفتن کنترل کوفه از سمت وی، نسبت به صداقت مختار تردید کرد و انتظار داشت شتاب‌زده به مجازات همه دشمنان اهل بیت (ع) و قاتلان امام حسین (ع) بپردازد و به نوعی، مختار را تابع تصمیمات خود کند!
تعجیل رفاعه و انتقاد از نحوه مدیریت مختار موجب شد وی ناگهان در حلقه مخالفان مختار قرار بگیرد که در میان آن‌ها جمعی از قاتلان امام حسین (ع) در کربلا از جمله شمر بن ذی الجوشن قرار داشتند و حتی برای آنکه میان مخالفان اختلافی نیفتد، رفاعه را در شب محاصره دارالاماره کوفه، پیش‌نماز خود کردند!
اگرچه رفاعه هنگامی که از میان لشکر مخالفان شعار «یالثارات عثمان» شنید، از تصمیم خود منصرف شد و از سوی همان‌ها که شب پیش امام جماعت شده بود، به شهادت رسید، اما اثر تصمیم اشتباه وی نزدیک بود موفقیت مختار را به شکست منجر کند. 
 «اقدام عقلانی و انقلابی» 
دکترین دفاعی ایران
سخنان رهبر معظم انقلاب درباره نحوه اقدام ما را باید دکترین دفاعی ایران در دوران انقلاب اسلامی برشمرد. در حقیقت جمهوری اسلامی در طول چهار دهه گذشته نشان داده است نسبت به اقدامات و تهدیدات دشمنان علیه تمامیت ارضی و منافع ملی، دچار ترس و واهمه نخواهد شد، اما در زمان اقدام نیز گرفتار شتاب‌زدگی و تصمیمات خارج از دایره عقلانیت بدون در نظر گرفتن قواعد بازی نمی‌شود و عقلانی، سنجیده و در چارچوب تصمیم می‌گیرد. 
نحوه برخورد با گروهک‌ها یا مقابله با ارتش بعث صدام در دوران دفاع مقدس و چه آن زمان که امام خمینی (ره) برای تنبیه نویسنده اسلام‌ستیز «سلمان رشدی» فتوای ارتداد و مهدورالدم‌بودن وی را صادر کردند که تاکنون اثر این فتوا زنده است یا واکنش ایران در زمان تخلیه سفارتخانه‌های اروپایی در اواسط دهه ۷۰ به بهانه دادگاه میکونوس که عده‌ای از مسئولان وقت مرعوب‌شده و درصدد راه‌حل بودند، جمهوری اسلامی با برپایی مانور نظامی در تنگه هرمز و حضور رهبر معظم انقلاب در این رزمایش، پیغامى مقتدرانه به جهان مخابره کرد و پس از چندی سفرای اروپایی به ایران برگشتند. 
همچنین عدم‌مداخله در جنگ‌هایی که منافع ملی ایران و مسلمانان را به خطر می‌انداخت و حفظ کشور از هرگونه جنگ داخل مرز‌ها آن هم در منطقه‌ای که در سال‌های گذشته بار‌ها روی خشونت و حمله خارجی را به خود دیده است، نشان می‌دهد تصمیمات مسئولان کشور، خارج از فضاسازی‌های رسانه‌ای یا تحلیل‌های احساسی انجام می‌شود تا هم خدشه به اقتدار کشور نباشد و هم منافع ملی را به خطر نیندازد. 
رهبر معظم انقلاب در ابتدای خطبه‌های‌شان آیه ۷۱ سوره توبه را قرائت فرمودند: «وَ المُؤمِنونَ وَ المُؤمِناتُ بَعضُهُم اَولِیاءُ بَعضٍ یامُرونَ بِالمَعروفِ وَ ینهَونَ عَنِ المُنکرِ وَ یقیمونَ الصلوه وَ یؤتونَ الزکوه وَ یطیعونَ اللهَ وَ رَسولَهُ اُولئِک سَیرحَمُهُمُ اللهُ اِن اللهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»؛ آیه‌ای که رمز پیروزی جامعه و نزول رحمت الهی را پیوستگی آحاد مؤمنان و ولایت آن‌ها بر یکدیگر برمی‌شمارد و رحمتی که از جانب خداوند در پس این پیوستگی نازل می‌شود، به تعبیر رهبر معظم انقلاب متناسب با عزت و حکمت پروردگار است. 
انتظار می‌رود خواص جامعه به ویژه آن‌ها که در فضای رسانه‌ای کشور مخاطبانی دارند نیز با توجه به سرگذشت‌های تاریخی و همچنین اعتماد به قوه عاقله نظام و شخص مقام معظم رهبری، از تحلیل‌های یک‌طرفه با چاشنی متهم‌کردن نظام به تعلل یا تعجیل خودداری کنند، این به معنای نفی انتقاد یا نقدناپذیربودن مسئولان نیست بلکه بهتر است در شرایط حساس منطقه و کشور، مانع شایعاتی شویم که کمک به عملیات روانی دشمن می‌کند و پیوستگی و اتحاد میان جامعه به ویژه اقشار انقلابی را دچار خدشه می‌کند که در این صورت، امکان هرگونه اقدام و عملیات نیز میسر نخواهد شد. 
تندروی و رفتار‌های رادیکال و همچنین کندروی و وحشت‌افکنی نسبت به دشمن و اصرار بر آن، گاه افراد را به خارج از چارچوب جبهه حق سوق داده است و تا پیش‌نمازی برای شمر بن ذی‌الجوشن هم پیش رفته‌اند.