رزمندگان به «خمپاره ۶۰ میلی‌متری» به‌دلیل این‌که گلوله موذی تیز و فرزی بود که بی سر و صدا و بدون هیاهو می‌آمد، «آب زیر کاه» می‌گفتند. همچنین آن‌ها هنگامی که بوی پا و جوراب نشسته در سنگر می‌آمد نیز اصطلاح «ادوکلن سنگر» را به‌کار می‌بردند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از دفااع پرس رزمندگان اسلام در جبهه‌ها علی‌رغم همه مشقت‌ها و سختی‌هایی که متحمل می‌شدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوش‌گذرانی و شوخ‌طبعی آن هم در حیطه ارزش‌ها استفاده می‌کردند و از این راه، سعی می‌کردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخ‌طبعی‌ها، استفاده از اصطلاحات و تعبیرهای خاص بود.
آب زیر کاه
خمپاره ۶۰ میلی‌متری؛ گلوله موذی تیز و فرزی که بی سر و صدا و بدون هیاهو می‌آمد و کار خودش را می‌کرد و برخلاف سایر خمپاره‌ها سوتش جلوتر از خودش به گوش نمی‌رسید تا افراد خودشان را جمع و جور کنند، خیز بروند و پناه بگیرند.
ادوکلن سنگر
بوی تعفن پا و جوراب نشسته و کثیف در سنگر که در بی‌آبی، مدتی در پوتین مانده بود.
منبع: کتاب «فرهنگ جبهه» - انتشارات «فرهنگ گستر»
