کارگردان مستند «آفتاب و عشق»  اظهار داشت: جنس فیلم هایی که به اسم سینمای اجتماعی طی سال های اخیر تولید و روانه جشنواره ها و اکران عمومی شده اند و سرشار از روابط پلیدی هستند که هیچ ارتباطی به فرهنگ مردم ما ندارد به مثابه یک سم محسوب می شوند که ذره ذره می توانند جامعه را به نابودی بکشانند.

این سینماگر سپس با بیان اینکه پرداختن به موضوعاتی نظیر عشق های مثلثی، ازدواج سفید، خیانت و... در سینما تماماً به دلیل وسوسه های شیطانی است تصریح کرد: نکته مهم اینجا است که این قبیل موضوعات شنیع نه ارتباطی با فرهنگ عامیانه ما دارند و نه با فرهنگ دینی و شرعی و اعتقادی ما قرابتی دارند؛ حتی در ایران باستان هم چنین خبرهایی نبوده و از هر منظری شما به این موضوعات نگاه کنید متوجه می شوید که مقوله هایی وارداتی و برای تخریب فرهنگ و هویت ملی و دینی ما است.

وی تأکید کرد: بدیهی است که این قبیل موضوعات می تواند برای بخشی از جامعه به ویژه نسل جوان جاذبه های خود را داشته باشد چرا که اساساً این قبیل موضوعات شیطانی هستند و شیطان هم با ایجاد جاذبه است که مردم را وسوسه کرده و آن ها را فریب می دهد.

کارگردان فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» متذکر شد: این ارتباطات ناسالم و غیرفطری و غیرانسانی نباید جایی در حوزه فرهنگ و هنر کشور ما داشته باشند؛ ما کشوری هستیم که از هر نظر در دنیا سرآمد محسوب می شویم و می توانیم برای تولید فیلم های سینمایی مان به گنجینه های ارزشمند فرهنگی که داریم متوسل شویم نه اینکه خود را اینطور بازنده نشان دهیم.

اسلاملو در بخش دیگری از این گفتگو مصیبت اصلی سینمای ایران و تولید این قبیل آثار مسموم را مدیران فرهنگی و سینمایی دانست و در این باره تصریح کرد: تا وقتی مدیرانی در رأس کار باشند که به کمیت توجه می کنند شاهد قباحت زدایی در سینما خواهیم بود! در این چند سال فقط به آمار صندلی ها و تعداد سالن های افتتاح شده و آمار فروش توجه شده و مدیران این ها را دستاوردهای خود قلمداد کرده اند. متأسفانه آن ها فقط به کمیت فکر کرده اند و هیچ تدبیری برای بروز و ظهور ارزش ها و اخلاقیات در سینما نداشته اند.

وی افزود: تا ملوکی سر کار باشد که اولویت اش تعداد استقبال و میزان فروش و بلیت و... باشد وضعیت همین است و اینطور سوژه ها تولید می شود. کسانی در این سینما وجود دارند که خیلی زیرپوستی قباحت زدایی می کنند و اصلاً می خواهند جامعه را به انحطاط بکشانند.

این کارشناس فرهنگی خاطرنشان کرد: بدیهی است که فیلمسازان نمی توانند خودشان در این زمینه راهکار مشخصی ارائه کنند؛ مردم طبق دین ملوک شان، پادشاهان و رهبران و مدیران شان پیش می روند. اهالی سینما به چه نگاه می کنند؟ قطعاً به مدیرشان نگاه می کنند! به سیاست های بالادستی شان نگاه می کنند. ملوک سینما مأموریتش چیست؟ مأموریتش این است که بیلان و آمار ارائه دهد؟

اسلاملو سپس با اشاره به استقرار دولت چهاردهم در عرصه اجرایی کشور گفت: امیدوارم در دولت جدیدی که روی کار آمده شاهد حضور مدیرانی در وزارت ارشاد باشیم که مقوله مهم ارشاد اسلامی را بفهمند! جایگاه ادبیات و سینما در جمهوری اسلامی ایران را بشناسد و برای آن طرح و برنامه داشته باشد و هدف گذاری کرده باشد. این افراد قطعاً در پی معاونینی می گردد که بتوانند اهدافشان را دنبال کنند. باید کسی عهده دار مسئولیت در وزارت ارشاد شوند که تعهد و دغدغه داشته باشد.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: بدیهی است که وزیر نباید کوتاه تر از معاونش باشد. معاونین وزارت ارشاد باید دربست در اختیار برنامه ها و اهداف انقلاب اسلامی باشد. ان شاالله در دولت جدید معاونینی در وزارت ارشاد بیایند که دغدغه اش توجه به سینمای تمدن ساز باشد و دنبال سینمایی باشد که از فرهنگ دینی و مذهبی الهام بگیرد.