بدعت «خویشاوندسالاری» در طول حدود سه دهه اخیر، یکی از مرثیه های مزمنی است که کماکان همچون خار در چشم و استخوان در گلو، خاطر دوستداران اسلام و انقلاب را مکدر می کند. کم نبودند و نیستند افرادی که به واسطه رابطه نسبی یا سببی با صاحبان مقام و قدرت، بدون ذره ای لیاقت، ره صد ساله را یکشبه پیموده و بذر امید را در دل هزاران جوان شایسته و متخصص ایرانی خشکانده اند! حضور بی دلیل پسر، دختر و داماد مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم در نخستین سفر رسمی او به عراق، خود گویای این حقیقت تلخ است که اگرچه نامبرده خود را پیرو امام علی (ع) و مسلط بر نهج البلاغه جلوه می دهد اما سفارش آن حضرت مبنی بر عدم بکارگیری و بالانشاندن بستگان را از یاد برده است!
به گزار ش شهدای ایران، وقتي رابطه و نسب بر ضابطه و لياقت، رجحان پيدا مي کند، اولين ارزشي که لگدمال مي شود «عدالت» است. همانگونه که تحقق عدالت حلاوت به همراه دارد؛ تحمل تبعيض نيز به همان اندازه، از زهر تلخ تر خواهد بود. سفيد و سياه؛ دهاتي و بورژوا؛ رعيت و خان؛ برده و برده دار؛ اشراف و عوام؛ جهان سوم و دنياي توسعه يافته؛ داراي حق وتو و بدون حق وتو و...، از جمله تبعيض هايي است که چه از گذشته و چه تابحال وجود داشته اند. در عين حال خون هاي زيادي در طول قرن ها مبارزه براي برداشته شدن اين دسته بندي هاي ظالمانه ريخته شده که ثمره آن نيز به زباله دان تاريخ سپرده شدن بعضي از اقسام تبعيضات بوده اما مع الاسف برخي ديگر از اين درجه بندي ها، کماکان به قوت خود باقيست!
بدعت «خویشاوندسالاری» در طول حدود سه دهه اخیر، یکی از مرثیه های مزمنی است که کماکان همچون خار در چشم و استخوان در گلو، خاطر دوستداران اسلام و انقلاب را مکدر می کند. کم نبودند و نیستند افرادی که به واسطه رابطه نسبی یا سببی با صاحبان مقام و قدرت، بدون ذره ای لیاقت، ره صد ساله را یکشبه پیموده و بذر امید را در دل هزاران جوان شایسته و متخصص ایرانی خشکانده اند!
اگرچه تاریخ کماکان برخورد قهریه و عبرت آموز امام خمینی(ره)، آیت الله محمدی گیلانی، آیت الله خزعلی و آیت الله جنتی با بستگان خویش را از یاد نبرده است اما این شیوه مواجهه با نزدیکان از سوی مقامات بلندپایه در کشور، نه تنها طی سالیان اخیر به فراموشی سپرده شده بلکه جای خود را به تکریم، بالانشینی و خویشاوندسالاری داده است.
اين همه درحاليست که اين آقازادگان از زمين و زمان طلبکار، مرتکب دو گناه شده اند. اولي همان سوءاستفاده از جايگاه پدرشان و دومي - که بسيار مهمتر از مورد اول است! - بدبيني آحاد جامعه نسبت به نظام مقدس جمهوري اسلامي است. بدبيني و نااميدي مردم نسبت به نظام، مسئله کم اهميت و کوچکي نيست چراکه اين نظام با پشتيباني مردم شکل و نضج گرفته است و بي تفاوتي مردم نسبت به ادامه راه انقلاب، لطمات جبران ناپذيري را به همراه خواهد داشت.
حقيقتاً جاي شرمساري است؛ در حالي که تحريم هاي ظالمانه خارجي از يک سو و سوء مديريت هاي داخلي از سوي ديگر، اقتصاد را با رکود و اشتغال را با تهديد مواجه ساخته و جوانان تحصيلکرده و بيکار را به آيينه دق براي خانواده هايشان تبديل کرده، آقازاده ها فقط و فقط به دليل جاري بودن خون پدر در رگهايشان، بي هيچ دغدغه و نگراني، پله هاي ترقي را يکي پس از ديگري طي مي کنند و به بي هنري خويش مي بالند!
حضور بی دلیل پسر، دختر و داماد مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم در نخستین سفر رسمی او به عراق، خود گویای این حقیقت تلخ است که اگرچه نامبرده خود را پیرو امام علی (ع) و مسلط بر نهج البلاغه جلوه می دهد اما سفارش آن حضرت مبنی بر عدم بکارگیری و بالانشاندن بستگان را از یاد برده است!
ماجرا اما به همین یک مورد ختم نمی شود. حضور پسر معاون اول دولت وفاق یا به عبارت بهتر «خالق نشریه ژن خوب» در یکی از جلسات دولتی نیز حواشی بسیاری را برای کابینه تازه کار چهاردهم پدید آورد. دامنه چالش های ایجاد شده بر سر حضور پسر معاون اول پزشکیان بحدی بود که حتی صدای بسیاری از هواخواهان فعال دولت وفاق در شبکه ایکس (توئیتر سابق) را درآورد.
*صراط نیوز
