رئیس جمهور برای تحقق شعار دولت فراجناحی و وفاق ملی خود در چند راهی فشار سیاسی، وعده به شعارها و اجرای وظایف قانونی خود و عمل به قانون است.
به گزارش ، شمارش معکوس برای معرفی وزرای پیشنهادی به مجلس، طبق قانون که مهلت دو هفته‌ای پس از مراسم تحلیف رئیس جمهور را پیش بینی کرده بود، آغاز شده و آنچه که از سوی دولت به صورت رسمی و غیر رسمی اعلام می‌شود این است که یکشنبه بیست و یکم مرداد ماه قرار است لیست وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس ارائه شود.
هیچ دولتی بدون حاشیه و حتی جنجال وزرایش را پیشنهاد نکرده بود و طبق تجربه هیچ دولتی هم نتوانسته که کابینه یکدستی تشکیل دهد. معمولاً جریان‌های سیاسی و حتی از داخل مجلس تلاش کرده‌اند تا افراد مورد وثوق خود را به کابینه‌ای که قرار است تشکیل شود، پیشنهاد دهند؛ البته گاهی پیشنهاد واژه مناسبی برای اقدام جریان‌های سیاسی در تشکیل دولت نبوده و به نوعی افراد کابینه به دولت تحمیل می‌شدند. سهم خواهی‌های جناحی و تلاش برای رسیدن به قدرت سیاسی عامل اصلی این ماجراست.
دولت چهاردهم که به طور غیر منتظره و به صورت زود هنگام تشکیل شد، حالا در مرحله تشکیل کابینه با چالش‌های جدی مواجه شده، به نحوی که مسعود پزشکیان رئیس جمهور پیش از آنکه در مراسم تنفیذ و تحلیف خود شرکت کند، در دوم مرداد ماه و دیدار با ستادهای مردمی انتخاباتی خود، به صراحت اعلام کرد که «انتخاب کابینه برای او به یک معضل تبدیل شده است». این خود گویای این است که به شدت تحت فشار جریان‌های سیاسی است؛ به ویژه این فشارها از اردوگاه اصلاح طلبان به طرز چشمگیری بالاست و آنها بر این باورند که مسعود پزشکیان را بر اریکه ریاست جمهوری نشاندند و حالا حق دارند که برای تشکیل دولت او تعیین تکلیف کنند! شورای راهبری تشکیل می‌دهند و اعضای آن را خودشان تعیین می‌کنند تا به رئیس جمهور لیست وزرای پیشنهادی و معاونین را برای چیدمان در کابینه چهاردهم پیشنهاد دهند؛ در نهایت نیز رئیس جمهور باید یکی از آن گزینه‌ها را به مجلس ارائه کند.
مشورت‌خواهی از احزاب برای دولت به روش ایمیلی
رئیس دفتر رئیس جمهور قبل از آنکه تصدی این پست سیاسی اجرایی را در دولت چهاردهم کسب کند، رئیس دفتر مسعود پزشکیان در دوران رقابت‌های انتخاباتی بود که پس از پیروزی در انتخابات مطابق شعارها و وعده‌هایی که مسعود پزشکیان در دوران انتخابات بیان کرده و وعده داده بود، دولت فراجناحی با استفاده از همه ظرفیت‌ها تشکیل می‌دهد»، با انتشار نامه‌ای، آدرس ایمیلی را اعلام کرد تا همه جریان‌ها و احزاب اسامی پیشنهادی خود را برای حضور در کابینه چهاردهم ارسال کنند.
اما در گفت‌وگویی که با چند تن از فعالان سیاسی و حزبی داشتیم، متوجه شدیم این نامه جنبه نمایشی داشت و ساز و کار مناسبی برای دریافت پیشنهادها از سوی احزاب و تشکل‌ها در نظر گرفته نشده بود، هرچند که احزاب اصلاح طلب که خود در بطن ماجرای تصمیم‌گیری‌ها حضور داشتند، نظرخواهی از احزاب برای تشکیل کابینه را به شکل مصادره شده از سوی جناح خود مثبت ارزیابی می‌کردند.
پزشکیان: نکند کابینه از یک جناح شکل گیرد
مسعود پزشکیان در سالن اجلاس سران خطاب به منتخبین ستادهای مردمی خود که در دوره انتخابات فعالیت می‌کردند، گفته بود: «شعار داده‌ایم که انتخاب برتر می‌کنیم؛ به همه هم گفته‌ایم که کمک کنند. می‌بینیم همه آدم‌های خود را معرفی می‌کنند. حالا باید چه کار کنیم نمی‌دانم؟ در نهایت هر اتفاقی بیفتد در گام نخست باید کابینه‌ای انتخاب کنیم که در آن وفاق ملی شکل بگیرد و باید کاری کنیم که آن وفاقی که از آن صحبت می‌کردیم، به آن شعاری که داده بودیم که می‌گفتیم مملکت با یک گروه و با یک دسته و با یک جناح اداره نمی‌شود خودمان پایبند باشیم که نکند یک گروه شویم.»
وی همچنین با لحنی هشدار آمیز نسبت به پرهیز از کابینه یکدست از نظر سیاسی و جناحی، بیان کرده بود: «نکند ما هم یک جناح و یک دسته شویم و نتوانیم به شعارهایمان عمل کنیم.»
رئیس جمهور که در تاریخ این سخنرانی به عنوان رئیس جمهور منتخب از او یاد می‌شد، تصریح کرده بود: باید بتوانیم کابینه‌ای را شکل دهیم که خوبان از جناح‌های مختلف معرفی می‌شوند و علم و تجربه دارند و صادق و راستگو هستند انتخاب کنیم و با آنها کابینه‌ای تشکیل دهیم که با هم به طرف سیاست‌هایی که مقام معظم رهبری تعریف کرده است حرکت کنیم. به همه گفته‌ایم که کمک بکنند و همراهی کنند.
بسیاری از تحلیلگران و چهره‌های سیاسی و رجل سیاسی نسبت به نزدیک بودن و سهم خواهی
اصلاح طلبان هشدار داده بودند و حتی از آقای پزشکیان خواسته بودند که مرز خود را با آنها مشخص کند
و خطاب به اصلاح طلبان گفته بودند که «سهم خواهی نکنند». حالا جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات در یک
پیام که در شبکه ایکس نوشته، به دو گزینه: «نمی‌گذارند وزرای خودم را انتخاب کنند و نگذاشتن وزرای خودم را انتخاب کنم»
اشاره کرده و از رئیس جمهور خواسته که فرصت صحبت کردن با مردم را مغتنم بشمارد تا انتخاب کابینه او به تاریخ نپیوندد.»
این صحبت‌ها در حالیست که شخصیت‌های جبهه اصلاحات و مخصوصاً طیف نزدیک به جواد امام خود در بطن انتخاب کابینه در کمیته راهبری بودند و هستند.
همچنین عباس عبدی که عضو شورای راهبری انتخاب کابینه در دولت چهاردهم بوده، در یک پیام اعلام کرده که «درباره انتخاب وزرا حساسیت زیادی ندارم چون دست آقای پزشکیان خیلی باز نیست پس ایشان باید اعتماد کند. از جمله اگر آقای علی آبادی برای وزیر نیرو معرفی شود به واسطه حمایت کامل مشاور عالی آقای رئیس جمهور است و مسئولیت وضعیت آینده برق را آقای مشاور پیشاپیش از طریق این حمایت پذیرفته‌اند.»
عبدی در این متن خود تلویحاً به سهم خواهی و تعیین تکلیف از سوی طیب نیا برای انتخاب وزیر نیرو اشاره دارد. هرچند خود توییت عبدی نیز از همان جنس سهم خواهی‌های سیاسی است.
عبدالله رمضان‌زاده چهره شاخص جریان اصلاح طلب در یک پیام در شبکه ایکس نوشته «اشکال آقای روحانی این بود که با مردم حرف نمی‌زد، آقای پزشکیان مردم منتظرند بدانند در مملکت چه خبر است؟»
چنین اظهاراتی را علیه پزشکیان در دوران انتخابات و حتی روزهای پس از آن در فضای مجازی از سوی اصلاح طلبان نمی‌دیدید ولی به طرز عجیبی با نزدیک تر شدن به موسم رأی اعتماد و نهایی شدن لیست کابینه، افزایش یافته‌اند.
تهدید پزشکیان به خالی شدن پشتش توسط اصلاح طلبان
همین امروز (شنبه) یک روز مانده به ارائه لیست وزرا به مجلس حسین مرعشی دبیرکل حزب کارگزاران در سرمقاله روزنامه رسمی حزبش می‌نویسد: «یک روز آقای روحانی به آقای جهانگیری گفت: «تنها ماندم و خوردم». جهانگیری هم در جواب ایشان گفت: «خودتان تنهایی را انتخاب کردید. شما به جبهه حامیان خود پشت کردید. وقتی هم که مخالفان‌تان حمله را به سمت شما شروع کردند و زمین‌گیر شدید، معلوم شد آنهایی که پشتت بودند، دیگر نیستند و …». آقای پزشکیان رئیس‌جمهور عزیز ماست اما نه از حسن روحانی قدرتمندتر است و نه اندازه او تجربه حاکمیتی دارد. بالاخره روزی که
آقای روحانی رئیس‌جمهور شد ۲۴ سال در شورای امنیت ملی و چهار دوره نماینده مجلس بود و علاوه بر تجربه خبرگان، نایب‌رئیس مجلس هم بود. بنابراین اطرافیان آقای پزشکیان باید بدانند که به هیچ وجه نباید اجازه دهند که با فرمانی حرکت شود که خدای ناکرده احزاب و گروه‌های حامی و
پای کار ایشان در انتخابات، احساس کنند که نظرات و مطالبات‌شان نادیده انگاشته می‌شود.
«دولت وفاق ملی»؛ شعار یا عمل
مسعود پزشکیان رئیس جمهور در مراسم تحلیف ریاست جمهوری خود در مجلس شورای اسلامی گفته بود که دولتی که با آرای اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی عهده‌دار مسئولیت اجرایی خواهد بود، «دولت وفاق ملی» است؛ دولتی که خود را دولت همه ملت ایران موظف به تأمین حقوق شهروندی همه ایرانیان و ملتزم به اولویت منافع ملی بر هر امر دیگر می‌داند.
از قرائن بر می‌آید که مسعود پزشکیان تمام تلاش خود را می‌کند که همه ظرفیت‌ها را برای پیشبرد امور خود به کار گیرد؛ اما اکنون تحت فشار اصلاح طلبان برای تعیین کابینه است و باید دید که فردا (یکشنبه) اگر وزرای پیشنهادی خود را به مجلس ارائه دهد، طبق لیست پیشنهادی چقدر توانسته است در کشاکش فشارهای سیاسی اصلاح طلبان اسامی افراد شایسته و کارآمد را برای تحقق شعارها و آنچه که در دوران انتخاب برای تشکیل کابینه فراجناحی وعده داده بود عملیاتی کند.
