ابزار شکنجه در فرقه تروریستی مجاهدین خلق، هم در مورد کنترل نیروهای خودی مورد استفاده قرار میگرفت و هم در جهت گرفتن اطلاعات و آزار و اذیت نیروهای مخالف خود؛ از این رو دامنه و شدت این شکنجهها بسیار وسیع و غیرانسانیتر از سایر فرقهها بوده است.
به گزارش شهدای ایران انواع شکنجههای روحی، روانی و جسمی در سازمان مجاهدین خلق رواج داشته است و حتی منافقین بسیاری از این شکنجهها را بر روی اعضای خود به کار میبرند تا آنها را درهم بشکنند و به سرسپردگی بیشتر مجبور سازند. گزارشهای این شکنجهها از منابع مختلف و متعدد موثق گردآوری شده و برخی از آنها در گزارشهای بینالمللی مانند دیدهبان حقوق بشر، رند و... نیز با جزئیات ذکر شده است و برخی دیگر هم براساس نقل قول و خاطرات اعضای بریده و جدا شده از این سازمان تروریستی بیان شده است؛ همچنین دستهای از شکنجهها نیز بر اساس اسناد حقوقی به جا مانده از دادگستری در دهه ۶۰ و اقرار متهمان دستگیرشده، آورده شده است.
ذکر این نکته هم ضروری است که شکنجه دادن یکی از اصول اساسی در کنترل اعضای فرقههاست و فرقهها از انواع روشهای شکنجه برای سرکوب انواع تمایلات و ناسازگاریهای اعضای خود و سرسپردگی بیشتر اعضا بهره میبرند؛ اما در مورد فرقه تروریستی مجاهدین خلق استفاده از ابزار شکنجه، هم در مورد کنترل نیروهای خودی مورد استفاده قرار میگرفته و هم در جهت گرفتن اطلاعات و آزار و اذیت نیروهای مخالف خود؛ از این رو دامنه و شدت این شکنجهها بسیار وسیع و غیرانسانیتر از سایر فرقهها بوده است.
اتاق فوتبال
در این شکنجه، سوژه را به وسط اتاق برده و سپس دور او حلقه زده و علاوه بر توهینهای بیشمار و مسخره کردن فرد برای درهم شکستن روحیهاش، شکنجهگران به دو دسته سه نفره تقسیم شده و زندانی را مثل توپ فوتبال با مشت و لگد به سمت یکدیگر پرتاب کرده و پاس میدهند.
معبد
برای اینکه زندانی موقعیت خود را گم کند و متوجه نباشد که در چه محلی است، ابتدا او را با چشمان بسته در راهرو و اتاقهای مختلف زندان چرخانده و سپس او را به سالن «معبد» میبرند که تصویر مسعود و مریم در فضایی روحانی و معبدگونه، در مقابل دیدگان زندانی نمایان میشد و در آنجا شکنجهگران زبده و کارآزموده مسعود و مریم رجوی، زندانی را ابتدا با روشهای عملیات روانی و در صورت عدم توفیق با توهین و تحقیر و شکنجه مجبور میکردند تا در مقابل عکس مسعود و مریم رجوی تقاضای عفو و بخشش کند.
دهلیز قبر
در این شیوه از شکنجه، منافقین زندانی را بین دو سطح چوبی که با اهرم به یکدیگر نزدیک میشدند، قرار داده و شکنجهگران با چرخاندن دستگیره اهرمها از هر دو طرف، سطح آنها را به هم نزدیک کرده و به اطراف سر و بدن و سایر اعضای بدن زندانی فشار میآورند.
سلول قفس
در این نوع شکنجه، زندانی را برای یک دوره در محفظههای بتونی قابل حملونقل قرار میدادند که ارتفاع این محفظهها ۱۷۰ سانتیمتر و طول و عرض آن نیز یک متر در یک و نیم متر بود؛ این روش سالها بعد توسط داعش نیز مورد استفاده قرار گرفت.
کفنپیچ
در این روش قربانی را ابتدا بیهوش کرده و سپس وی را کفن پیچ و در محیطی شبیه سردخانه قرار میدادند تا به هوش بیاید.
صحنهسازی اعدام
قربانی را به منظور بردن به اتاق اعدام یا تیرباران از زندان تحویل میگرفته و پس از گذراندن تمام مراحل اعدام، در نهایت در مقابل اسلحه با گلوله مشقی قرار میدادند و مجدداً به سلول بازمیگرداندند.
انواع شکنجههای روحی حین بازداشت
قربانیان بسته به شرایط، روحیه افراد و میزان گناه انجام داده متحمل انواع شکنجههای روحی و جسمی میشدند. دامنه این شکنجهها بسیار وسیع بود و تنها بخشی از آنها بر اساس گزارشها و افشاگریهای قربانیان شامل موارد زیر میشد:
تحمیل گرسنگی و تشنگی به زندانی؛ قطع آب گرم حمام در زمستان؛ از کار انداختن سیستم تهویه و خنککننده در گرما و سرما؛ حبس در سلول مملو از پشه، سوسک و انواع حشرات موذی؛ پخش صداهای غیرقابل تحمل در سلول؛ بستن دست و آویزان کردن افراد از سقف سلول؛ قطع کردن تلویزیون در حین تماشای برنامه مورد علاقه؛ شلاق، ناسزا و کتک زدن زندانی.
عملیات مهندسی
این روش که سال ۱۳۶۱ توسط سازمان مجاهدین خلق به تیمهای ترور ابلاغ شده بود، وحشیانهترین نوع شکنجه در تاریخ جنایتبار این فرقه تروریستی است. در این روش افراد مشکوک شناسایی و ربوده میشد و به قصد گرفتن اطلاعات و گرفتن انتقام از افراد حزباللهی شدیدترین شکنجههای جسمی بر روی آنها اعمال میشد، در یک مورد که به شهدای «سه پاسدار» معروف هستند، پوست قربانیان را از بدن جدا میکردند، اتوی داغ به تن آنها میچسباندند، آلت تناسلی آنها را بریده بودند و در نهایت با تزریق سیانور آنها را بهطور نیمهجان زنده به گور کردند که گزارش کامل این جنایت، در کتابی با عنوان «شکنجه» بر اساس اسناد کمیته مرکزی انقلاب اسلامی منتشر شده است.
آنچه در ادامه میخوانید، اسامی برخی از شهدایی است که به روش شکنجه توسط منافقین به شهادت رسیدند که در میان این شهدا نام کودک پنج ساله هم مشاهده میشود!
نام نام خانوادگی شغل تاریخ شهادت نحوه شهادت سن
محمد ایران منش فروشنده ۱۳۵۸/۰۹/۲۱ شکنجه و فرو رفتن میخ در سر ۵۴
مهدی علیزاده کودک ۱۳۶۰/۱۲/۲۲ شکنجه، سوختگی با اتو و سیگار ۵
عباس عفتروش کفاش ۱۳۶۱/۰۵/۱۶ شکنجه ۳۳
شاهرخ طهماسبی ساری قیه پاسدار/کارمند ۱۳۶۱/۰۵/۱۷ شکنجه ۲۶
خسرو ریاحی نظری معلم ۱۳۶۱/۰۵/۱۹ شکنجه ۳۷
جعفر ملکی آزارکی بسیجی/کشاورز ۱۳۶۱/۰۵/۲۱ شکنجه و اصابت سرنیزه ۳۱
طالب طاهری پاسدار ۱۳۶۱/۰۵/۲۲ شکنجه و بریدن سر ۱۷
محسن میرجلیلی پاسدار ۱۳۶۱/۰۵/۲۴ شکنجه ۲۳
ناصر یوسفیان جزی بسیجی/راننده ۱۳۶۲/۰۸/۱۰ شکنجه ۳۱
مجتبی تیرانداز بسیجی/کارگر ۱۳۶۴/۱۲/۰۹ شکنجه ۱۵
سیدمحمد صنیعی بسیجی ۱۳۶۵/۰۷/۰۶ شکنجه و سوختن بدن ۲۸
نصرالله باقری بسیجی/کشاورز ۱۳۶۶/۰۹/۰۷ شکنجه ۳۰
علیجان شریفی بسیجی/کشاورز ۱۳۶۶/۰۹/۰۷ شکنجه ۶۳
عباس قلی زاده سرباز /کارگر ۱۳۶۶/۱۰/۲۵ شکنجه و خفگی با طناب ۱۹
جهانگرد امیری گروهبان یکم ارتش ۱۳۶۷/۰۴/۳۱ شکنجه ۲۷
علی اصغر عباسی بسیجی/دانش آموز ۱۳۶۷/۰۵/۰۵ شکنجه ۱۸
سیدمهدی رضوی مرقی بسیجی ۱۳۶۷/۰۵/۰۶ شکنجه ۱۷
منبع: هابیلیان
