در وصف ازدحام جمعیت در میدان ۱۵ خرداد مشهد، همین بس که حتی معابر و کوچه‌های منتهی به مسیر اصلی تشییع، همچون رود‌خانه‌هایی که به دریا می‌ریزند، پوشیده از سیل جمعیت سیاه‌پوشی است که بر سر و سینه می‌زنند و قدرشناسی از سال‌ها خدمت مخلصانه خادم ملت را در انعکاس اشک‌هایشان می‌توان دید.
شهدای ایران:سرویس سیاسی/قیامت مشهدی‌ها از ساعات اولیه امروز و از دو ساعت مانده به آغاز رسمی مراسم تشییع پیکر شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، آغاز شد. در وصف ازدحام جمعیت در میدان ۱۵ خرداد مشهد، همین بس که حتی معابر و کوچه‌های منتهی به مسیر اصلی تشییع، همچون رود‌خانه‌هایی که به دریا می‌ریزند، پوشیده از سیل جمعیت سیاه‌پوشی است که بر سر و سینه می‌زنند و قدرشناسی از سال‌ها خدمت مخلصانه خادم ملت را در انعکاس اشک‌هایشان می‌توان دید.
به نقل از دفاع پرس، هرچه باشد، اگر هم «سید ابراهیم» برای کل ایران درمقام خادم جمهور مطرح است، اما بالاخره او مشهدی بود، خادم حضرت خورشید بود و شانه این مردم به شانه‌اش خورده بود. خیلی‌ها از او خاطره‌های دلنشین داشتند، خیلی‌ها او را از حرم مطهر امام رئوف (ع) تا کوچه پس‌کوچه‌های حاشیه شهر دیده بودند و همه می‌دانستند که کل عمرش به دنبال کار مردم بود. حالا وقت آن است که مردم دنبال کار «رئیسی عزیز» باشند حتی اگر این ادای دین با بدرقه پیکر پاک او رقم بخورد.
میزبانی، فرهنگ و سنت و رویه مشهدی‌هاست. همان عواطفی که در دهه آخر صفر، در‌های خانه مشهدی‌ها را به روی مهمانان علی‌ابن موسی‌الرضا (ع) باز می‌کند، این بار هم مجاوران سلطان توس را به خیابان کشانده، اما امروز یک تفاوت بزرگ وجود دارد و اینکه مهمان مشهد، خود از جنس همین مردم و خادم صدیق امام رضا (ع) بود. شهید جمهور همان کسی بود که در دوران تولیت آستان پرنور حضرت رضا (ع) مقدمات شایسته‌ترین میزبانی‌ها از مهمانان امام را فراهم کرد و به برکت همه تلاش‌های مخلصانه خود، اکنون با بدرقه تاریخی همشهریانش در آغوش پرمهر امام هشتم(ع) قرار می‌گیرد.
حوالی ساعت ۱۲ و درحالی که آفتاب به میان آسمان رسیده بود، سرتاسر خیابان امام رضا (ع) از جمله عرصه میدان ۱۵ خرداد لبریز از حضور جمعیت بود. پرچم‌های سبز «یا رضا (ع)» با تصاویری از شهید جمهور آیت‌الله رئیسی، زیباترین همنشینی سلطان و خادم را به نمایش می‌گذاشت. دسته‌های عزا در هر گوشه برپا بود. مردم در غم فراق خادم مخلص خود بر سر و سینه می‌زدند، اشک می‌باریدند و از کودک سه‌ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله، با هر ظاهر و هر عقیده به استقبال پیکر سید محرومان می‌شتافتند.
یکساعت مانده به مراسم اصلی، گنجایش سرتاسر خیابان امام رضا (ع) به طور کامل تکمیل شد. به موازات شعار‌های «لبیک یاحسین (ع)» در رثای شهادت رئیس شهید دولت سیزدهم، مشت‌های گره‌کرده در ندای «مرگ بر آمریکا» هم لحظه‌ای پایین نمی‌آمد تا در جواب آنهایی که امیدوار به تزلزل ایران اسلامی بودند، ملت فریاد بزند که هرگز دست از آرمان‌هایش برنخواهد داشت؛ چه در سرور وعده صادق و چه در عزای خادم جمهور.
خوش‌آمدی سید!
طبق اعلام قبلی، پیکر شهدای خدمت رأس ساعت ۱۴ وارد میدان ۱۵ خرداد شد. البته که همه‌چیز طبق برنامه جلو می‌رفت، اما ملت به‌قدری داغدار شهید جمهور بود که ورود ناگهانی کاروان شهدا از یک گوشه میدان، سر‌ها را به سمت کامیون چرخاند. نگاه‌ها به سه تابوت مزین به پرچم سه‌رنگ ایران خیره ماند. تصویر سید محرومان با همان لبخند دلنشینش، تصویر سرتیم قهرمان و همیشه هشیار او و عکس شهید مالک رحمتی، قائم مقام سابق آستان قدسی امام رئوف (ع). جمعیت که ورود کامیون حامل پیکر‌ها را مشاهده کرد، همچون دریای خروشانی به سمت آن روانه شد. تدابیر امنیتی برای حفظ جان مردم و زنجیره انسانی نیروی انتظامی با وجود تراکم شدید و برنامه‌ریزی‌های دقیق قبلی، در میدان بسیج ازهم گسست و کامیون حامل پیکر شهدای خدمت همچون مروارید درخشانی در میان یک اقیانوس خروشان تنها ماند.
