آقای هادی سروش طی یادداشتی با عنوان آیا حفظ جمهوری اسلامی بالاتر از جان امام زمان است به دنبال آن بوده که اثبات کند حفظ نظام اسلامی در هر شرایطی لازم نیست و برای اثبات ادعای خود به بخشی از سخنان امام راحل استناد کرده است که جای تامل دارد.
شهدای ایران:به نقل از رسا، آقای هادی سروش طی یادداشتی با عنوان آیا حفظ جمهوری اسلامی بالاتر از جان امام زمان است؟ به دنبال آن بوده که اثبات کند حفظ نظام اسلامی در هر شرایطی لازم نیست و برای اثبات ادعای خود به بخشی از سخنان امام خمینی (ره) استناد کرده است که جای تامل دارد.
آقای سروش در بخشی از یادداشت خود نوشته است که در این سال‌ها جمله‌ای از امام خمینی (ره) در فضای مجازی به وفور دیده می‌شود که حفظ جمهوری اسلامی اهمیتش از حفظ جان امام زمان (عج) بیشتر است، بله، این جمله از امام راحل است، ولی متاسفانه با تقطیع و بریدنِ عبارات قبل و بعد آن، منتشر شده است؟!
آقای سروش در پایان گفته است که آیا اگر خدای نخواسته روزی جمهوری اسلامی، حکومتی به اسم اسلام ولی با محتوایِ فساد و فحشا و فقر و بیکاری و بی بندباری و اختلاس و زد وبند در بین مسئولین و .. بود، آیا لیاقت آن را دارد که امام معصوم (ع) نعوذبالله جانش را فدای آن کند؟!
اولا در پاسخ جناب آقای سروش باید گفت در هر حکومتی قبل حکومت حضرت ولی عصر اواحنا فداه کارشکنی‌های وجود دارد؛ لازم است که به دوران حکومت امیرالمومنین اشاره شود: کارگزاران امام معصوم به‌جز شمار اندکی با اندیشه و رفتار امام (ع) همراهی نکردند و به مانعی بر سر راه ایشان تبدیل شدند؛ ابوموسی اشعری که امام او را در سمت فرماندار کوفه ابقا کرد، مردم را با اصرار و تأکید از پیوستن به امام منع کرد؛ جریربن عبدالله بجلّی سفیر امام نزد معاویه بود و مدتی تسلیم دفع‌الوقت معاویه شد و بعد‌ها به معاویه تمایل نشان داد، مصقله‌بن هبیره به معاویه پیوست؛ یزیدبن قیس ارحبی در ارسال خراج تعلل داشت، منذربن جارود دست در اموال عمومی کرد به‌گونه‌ای‌که امام مجبور شد او را عزل و زندانی کند، نعمان‌بن عجلان اموال بحرین را به یغما برد و به معاویه پیوست، یزیدبن حجیّه‌بن عامر تمیمی عامل ری بخشی از خراج را برداشت و نزد معاویه گریخت، امام (ع) امارت برخی از نواحی اهواز را به خریت‌بن راشد داد، اما او همراه چند صد تن از مردان قبیله‌اش شورش کردند و دست به قتل و غارت زدند.
کار امام و فرماندارانش به جایی رسید که دیگر قادر به اعتماد کردن به هیچ‌کس نبود و یک‌بار در این‌باره مردم کوفه را مخاطب قرار داد و فرمودند: به خدا سوگند فلانی را فرستادم، خیانت ورزید و غدر کرد و اموال را برای خود برداشت، فلانی را فرستادم، خیانت ورزید و غدر کرد، فلانی را فرستادم، خیانت ورزید و غدر کرد و اموال را برداشت و نزد معاویه برد، به خدا سوگند اگر به کسی از شما اعتماد کنم و کاسه‌ای را به دستش بدهم، بیم آن دارم که بند آن‌را ببرد.
نکته حائز اهمیت این است که نظامی که تلاش دارد اسلام را در همه زمینه‌ها پیاده کند را باید حفظ و کمک کرد؛ امام خمینی (ره) فرمودند: «حکومت که شعبه‌ای از ولایت مطلقه رسول الله (ص) است یکی از احکام اولیه اسلام است و مقدم بر تمام احکام فرعیه حتی نماز و روزه و حجّ است» و در راستای تبیین این موضوع تأکید کردند «مسأله حفظ نظام جمهوری اسلامی از اهمّ واجبات عقلی و شرعی است که هیچ چیز به آن مزاحمت نمی‌کند» می‌دانیم که در روایت آمده است که نماز عمود اسلام است و کار عمود حفاظت از بناست؛ حاکم اسلامی مجری اسلام است با خود اسلام برابری نمی‌کند، اصل اسلام که یک نظام منسجم است ارجحیّت بر برخی اجزاء و حیات دنیوی مجریانش دارد، حکومت اسلامی، نمود بیرونی نظام منسجم فکری اسلامی است و حفظ نظام اسلام بر هر امر دیگری اولویّت دارد.
رهبر معظم انقلاب بار‌ها انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی، مردم اسلامی و تمدن اسلامی را فرایند پنج گانه تحقّق اهداف انقلاب اسلامی برشمردند و اذعان داشتند که هنوز دولت اسلامی به صورت کامل محقق نشده است ولی در این مسیر تلاش می‌شود: «پیامبر اکرم (ص) آن همه مشقات را کشید و اهل بیت معظم او آن همه زحمات را متکفّل شدند و جانبازی‌ها را کردند؛ همه برای حفظ اسلام بوده است. اسلام یک ودیعه الهی است پیش ملت‌ها که این ودیعه الهی برای تربیت خود افراد و برای خدمت به خود افراد هست و حفظ آن بر همه کس واجب عینی است؛ یعنی، همه مکلف به حفظ آن هستیم تا آن وقتی که یک عده‌ای برای حفظ آن قائم بشوند که آن وقت تکلیف از دیگران برداشته می‌شود.»
رهبر معظم انقلاب فرمودند: حفظ موجودیت انقلاب، کار اول ماست که در استمرار نظام جمهوری اسلامی تجسم یافته است، به همین خاطر، امام خمینی (ره) مکرر می‌فرمودند: حفظ نظام اسلامی، واجب‌ترین فریضه است. (۱۳۶۸/۰۴/۰۶)
