شهدای ایران: سرویس فرهنگی/ داستان فیلم «پرواز 175»، یک داستان شاعرانه و عاطفی است که ما را به جنوب می‌برد. ماجرا از آن‌جا آغاز می‌شود که یک کودک جنوبی یک ماهی صید می‌کند. او در کمال تعجب در شکم ماهی متوجه چیزی می‌شود. چیزی که در شکم ماهی پیدا می‌شود؛ انگشتری است که به یکی از شهدای مفقودالاثر جنگ تحمیلی تعلق دارد. ادامه داستان این فیلم با پیچ و خم‌های زیبا و احساسی خود، طوری جلو می‌رود که این انگشتر به دست مادر این شهید که سالهاست چشم‌انتظار خبری از پسرش است؛ برسد.

فیلم برشی بسیار زیبا به آسایشگاه جانبازان می‌زند و خیلی خوب مشکلات دارویی و درمانی و ذره ذره آب شدن جانبازان شیمیایی و اعصاب و روان را به نمایش در می آورد.

کارگردان تلاش می کند حرف دل خانواده شهدا و جانبازان را به کاندیدای انتخاباتی که برای استفاده ابزاری از جانبازان به دیدار ایشان در آسایشگاه رفته است را بزند آنجا که می گوید برای صندلی ریاست تو یک کربلا شهید داده ایم.این خود پیام درخشان یک فیلم دفاع مقدسی تمیز به کاندیدای انتخابات پیش  روست.




فیلم همچنین برشی زیبا از زندگی و چشم انتظاری مادران شهدای مفقودالاثر را نشان می‌دهد که برای بیرون رفتن از خانه هم کلید را به مغازه دار محل تحویل می دهند شاید فرزندشان بیاید
.
پرواز ۱۷۵ فیلم خوش محتوای محمد حسین حقیقت است که با موضوع شهدای غواص به نمایش در آمد.