مضحک اما تأسف‌بار‌تر اینکه این تحلیلگران فرقه‌ای، ذهن مردم را می‌توانند بخوانند و ادعا کنند جنبش در ذهن مردم همچنان هست(!) اما عاجزند از اینکه ببینند همین مردم در سالگرد اغتشاشات سال گذشته، فراخوان ضدانقلاب را تحریم کردند و در مقابل، در شمارگان چندده میلیونی به راهپیمایی اربعین، راهپیمایی جاماندگان اربعین و زیارت آخر صفر مشهدالرضا(ع) شتافتند.
شهدای ایران:سرویس سیاسی/ در حالی که گروهک‌های ضدانقلاب خارج‌نشین و کارفرمایان آنها در سیا و موساد و ام‌آی6، خسارت‌دیدگان اصلی شکست پروژه آشوب‌افکنی محسوب می‌شوند، برخی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی نیز با آن جبهه سرشکسته خارجی احساس همذات‌پنداری می‌کنند!
ماجرا به فراخوان چندهفته‌ای گروهک‌ها و رسانه‌های زنجیره‌ای بیگانه برمی‌گردد که خواستار آشوب خیابانی و براندازی به بهانه سالگرد فوت مهسا امینی در تاریخ 25 شهریور شده بودند. برخلاف این عملیات رسانه‌ای پرحجم، هوشیاری مردم در کنار قدرت‌نمایی عمومی راهپیمایی اربعین و رویکرد حکیمانه نیروهای اطلاعاتی و انتظامی موجب شد که کوه تبلیغات رسانه‌های معاند حتی موش هم نزاید و سرشکستگی کم‌سابقه‌ای برای اپوزیسیون مزدور غرب رقم بخورد.
این ماجرا و تودهنی بزرگی که مردم به پروژه سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل و انگلیس زدند، طبیعتا با سرخوردگی گسترده در میان همان محافل کارفرما و کارگزار مواجه شد. اما در این میان، برخی محافل مدعی اصلاح‌طلبی که دم‌شان با دم گروهک‌ها گره خورده، با یک روز تاخیر، مشغول عملیات رسانه‌ای به نفع جریان شکست‌خورده شدند چنان‌که روزنامه هم‌میهن افسردگی گسترده هم‌طیفان سیاسی خود را به مردم نسبت داد و نوشت: «در جریان اعتراضات پارسال و پس از آن، بیماری‌های اضطرابی خیلی تشدید شد و اکنون که از شدت حوادث کاسته شده، بیماری در قالب افسردگی ناشی از ناامیدی و ناکامی تشدید شده. این بیماری‌ها علاوه‌بر آثار مخرب روانی، عوارض سوءجسمی نیز دارند و در امید به زندگی اثر خیلی منفی می‌گذارند. دچار اضطراب، افسردگی، ناکامی و فقدان شادی باشد، مستعد برداشتن گام‌های روبه‌جلو نیز نخواهد بود».
همچنین روزنامه اعتماد در تحلیلی می‌نویسد: «جنبش پاییزی سال گذشته چگونه فروكش كرد و آيا جنبش پايان يافته است؟
در اولين يادداشت‌ها پيرامون ناآرامي‌ها نوشتم كه اين ناآرامي‌ها به دلايل متعددي فروكش خواهد كرد. با توجه به علل، ميزان فراگيري آن، تخليه شدن انرژي‌ها و بسياري از علل سياسي و اجتماعي ديگر، ناآرامي‌ها، شورش‌ها و جنبش‌ها زماني از جنبه فيزيكي- نه الزاما ذهني- فرو مي‌كاهند. با اين وصف بسيار گفتند و شنيديم با تدابيري كه انديشيده شد ماجرا پايان يافت و اصطلاح «جمع شدن» در گفتمان مسئولان امر بسامد شد. بدون اينكه بخواهيم تاثير اقدامات امنيتي صورت‌گرفته را ناديده بشماريم؛ معتقدم جنبش‌هايي با اين مختصات و ميزان فراگيري، ظرفيت طولاني شدن و تبديل شدن به اشكالي از انقلاب‌ها را نداشته و زمينه تداوم طولاني آن نيز اساسا در جامعه ايران وجود نداشت. از اين جهت اين تاكيد را مهم دانستم كه تحليل پايان يافتن نا‌آرامي با ابزارهاي فيزيكي موجب برداشت‌هاي غلط و انحراف در تحليل خواهد شد. سنجش‌ها، مطالعات و شواهد رفتاري حكايت از آن دارد كه به‌رغم فروكش كردن در تظاهر فيزيكي ظرفيت ذهني جنبش كماكان باقي است».
همچنین بیانیه‌ای به اسم «جبهه اصلاحات ايران» و تحت عنوان «به مناسبت سالگرد آغاز اعتراضات ١٤٠١» منتشر شده که نشان می‌دهد اعتراضات منجر به برکناری بهزاد نبوی از ریاست این جبهه توسط تندروهای حزب اتحاد ملت درست بوده است. بهزاد نبوی برخی اصلاح‌طلبان را متهم به چپ‌روی کودکانه و انفعال و همراهی با اغتشاشگری جریان برانداز کرده بود. در بیانیه جبهه اصلاحات آمده است: سال گذشته در چنین روزهایی جان‌باختن مظلومانه مهسا امینی در بازداشت پلیس سرآغاز خیزشی خودجوش شد که به سرعت مرزهای تعصبات قومی و زبانی را درنوردید و در فاصله کوتاهی سراسر کشور را دربر گرفت. این جنبش با شعار محوری «زن، زندگی، آزادی» اعتراض به روش‌ها و شیوه‌های منسوخی بود که حاکمیت می‌بایست خیلی زودتر از اینها به بی‌فایده و نافرجام بودن آنها پی می‌بُرد... أسف‌بارتر اینکه گذشت زمان از شدت بیم و هراس نکاسته است و تحقیر معترضان با صدور احکام موهن همچنان ادامه دارد. نگرانی بیشتر این است که حاکمیت، آرامش جامعه در سالگرد آغاز خیزش اعتراضی را به حساب کارآمدی تشدید امنیتی کردن فضای کشور و موج دستگیری‌ها و محدود‌سازی‌ها طی روزهای اخیر بگذارد و خوش‌باورانه آن را یک پیروزی و پایانی بر آن تلقی کند. حال آنکه نفس امنیتی‌سازی بی‌سابقه در شهرهای کشور در سالگرد این خیزش اعتراضی، خود بهترین دلیل بر زنده بودن و ادامه نارضایتی و اعتراض است».
یادآور می‌شود روزنامه اعتماد آذرماه سال گذشته، تیتر اصلی خود را به «جنبش مهسا» اختصاص داده و سعی کرده بود از یک شورش و شرارت سازمان‌یافته تروریستی با مقصد ویرانی‌طلبی و تجزیه ایران، یک جنبش ملی و مدنی بسازد. اما امسال در فردای سالگرد درگذشت مهسا امینی و فراخوان کذایی ترجیح داد رویش را به سمت دیگری برگردانده و اصلا به این موضوع نپردازد که اگر آن آشوب سازمان‌یافته خارجی واقعا جنبش بوده، پس مردم در سالگرد فوت مهسا امینی کجا بوده‌اند که هیچ بروز خیابانی پیدا نکرده و خود این روزنامه هم با تجاهل از کنار تودهنی مردم به فراخوان شبکه خارجی عبور کرده است؟!
در موضوع اقدامات اطلاعاتی و امنیتی هم عجیب است که امثال جبهه اصلاحات و نشریات زنجیره‌ای همسو، با وجود داعیه اصلاح‌طلبی (پذیرفتن نظام و فعالیت زیر چتر آن) درست همانند گروهک‌های برانداز ورشکسته موضع می‌گیرند و ناراحتند از اینکه اجازه عرض‌اندام به اشرار و اوباش و تروریست‌های جنایتکار داده نشده است! انگار که باید برای جنایتکاران فرش قرمز پهن می‌شده تا مانند پارسال، ده‌ها نفر بی‌گناه از مردم و مدافعان امنیت را سلاخی کنند، در اماکن عمومی اقدام به بمب‌گذاری و قتل‌عام دسته‌جمعی کنند، شهر را برای زنان و کودکان و شهروندان عادی ناامن سازند، به تهدید کسبه و بازاریان تولیدکنندگان بپردازند و نقشه موساد و سیا را برای تضعیف و تجزیه ایران قوی پیش ببرند!
مضحک اما تأسف‌بار‌تر اینکه این تحلیلگران فرقه‌ای، ذهن مردم را می‌توانند بخوانند و ادعا کنند جنبش در ذهن مردم همچنان هست(!) اما عاجزند از اینکه ببینند همین مردم در سالگرد اغتشاشات سال گذشته، فراخوان ضدانقلاب را تحریم کردند و در مقابل، در شمارگان چندده میلیونی به راهپیمایی اربعین، راهپیمایی جاماندگان اربعین و زیارت آخر صفر مشهدالرضا(ع) شتافتند.
گفتنی است روزنامه آرمان چند ماه قبل درباره علت استعفا (برکناری) بهزاد نبوی نوشته بود: «بهزاد نبوی آبان سال گذشته اعلام کرد قطعا نمی‌توانیم با معترضان کف خیابان که شعارهای براندازانه می‌دهند، همسو شویم. بحث محافظه‌کاری نیست؛ ما شعارهای آنان را قبول نداریم. ما می‌خواهیم در چارچوب نظام، اصلاح کنیم. نمی‌خواهیم دینامیت زیر ساختمان بگذاریم. این سخنان، انتقاداتی را درپی داشت». اکنون مسئله همان است؛ اینکه مدعیان اصلاح‌طلبی کنار مردم و نظام و انقلاب می‌ایستند، یا کنار گروهک‌های مزدور اسرائیل و آمریکا؟
