جریان غربگرای داخلی در حالی که رفع تحریم‌های اقتصادی را مهم‌ترین بهانه مذاکره با غرب و به باد دادن دستاوردهای صنعت هسته‌ای قرار داده بود، حال برای اینکه زیر بار رسوایی ناشی از بی‌حاصلی برجام نرود، سعی دارد در عرصه‌های دیگر برای این توافق ذلت‌بار دستاورد بتراشد.
شهدای ایران::سرویس سیاسی /یک رسانه اصلاح طلب در مطلبی نوشت: «هرچند مهم‌ترین و معروف‌ترین خواسته و هدف از قرارداد برجام، رفع تحریم‌های اقتصادی ایران بود که با خروج یک‌جانبه ترامپ از این قرارداد و عدم همراهی طرف‌های اروپایی در عمل نتوانست محقق شود و آمریکا با اعمال تحریم‌های یک‌جانبه توانست جهان را وادار به تبعیت از خود کند اما ایران ضمن کاهش تعهدات و محدودیت‌های هسته‌ای خود توانسته است از مزایای حقوقی، سیاسی، نظامی و امنیتی قرارداد برجام بهره‌مند شود و مهم‌ترین آن یعنی عادی شدن پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران ظرف دو سال دیگر و با پایان مهلت پانزده‌ساله پیش‌بینی شده در این قرارداد محقق خواهد شد. بنابراین ایران بدون درگیری و پرداخت هزینه زیادی از شرایط خطیر قرار گرفتن ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد خارج خواهد شد.»
در این مطلب همچنین آمده است: «دستاوردهای سیاسی برجام پابرجاست و نمی‌توان امتیازات جدی برجام را نادیده گرفت و این مواضع دولت‌های غربی که نه حاضرند مرگ برجام را اعلام کنند و نه حاضرند توافقنامه برای لغو تحریم‌های تسلیحاتی را اعلام کنند، نوعی پیروزی سیاسی برای ایران محسوب می‌شود.»
جریان غربگرای داخلی در حالی که رفع تحریم‌های اقتصادی را مهم‌ترین بهانه مذاکره با غرب و به باد دادن دستاوردهای صنعت هسته‌ای قرار داده بود، حال برای اینکه زیر بار رسوایی ناشی از بی‌حاصلی برجام نرود، سعی دارد در عرصه‌های دیگر برای این توافق ذلت‌بار دستاورد بتراشد.
اشکال اصلی جریان غربگرا از آنجا ناشی می‌شود که از سویی به خاطر ضعف تحلیل و محتوا و از سوی دیگر دارا بودن روحیه ترس و وادادگی، به راحتی معادلات نظام سلطه را می‌پذیرند و آنها را باور می‌کنند. در حقیقت ایران علی‌رغم تهدیدهای آمریکا و کشورهای غربی هیچ‌گاه ذیل فصل7 قرار نداشت و تکرار این دروغ از سوی جریان غربگرا در راستای سیاست ارعاب است تا از دل آن خود را ناجی مردم و رفع‌کننده «سایه جنگ» معرفی کنند.
همچنین جریان غربگرا با وجود اینکه بارها پیمان‌شکنی و بدعهدی غرب را بدون هیچ‌گونه توجیه منطقی و قانونی دیده‌اند، بازهم به تعهدات آنها دل می‌بندند و بر مبنای آن تحلیل می‌کنند. تحریم‌های تسلیحاتی طبق متن برجام قرار بود در سال 99 و پنج سال پس از این توافق لغو شود، اما با بهانه‌های واهی آمریکا و کشورهای اروپایی سه سال تمدید شد و به همین صورت با بهانه‌های واهی می‌تواند بازهم تمدید شود و دل بستن به تعهد چنین کشورهایی نهایت ساده‌لوحی است.
حتی اگر تحریم‌های تسلیحاتی نیز امسال در موعد خود لغو گردد، این افتخاری برای امضاکنندگان برجام نخواهد بود، چه آنکه این تحریم‌ها بایستی همزمان با امضای برجام لغو می‌شد اما به دست دولت غربگرای سابق به‌مدت 5 سال تمدید شد.
این موضوعی بود که سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه دو روز پس از انعقاد برجام در تاریخ ۲۵ تیر ۱۳۹۴ اظهار داشت و از مصالحه طرف ایرانی با طرف غربی درباره تحریم‌های تسلیحاتی خبر داد! وی گفت: «ما و چین می‌خواستیم تحریم‌های تسلیحاتی لغو شود، اما با وجود حمایت ما، خود تیم ایرانی موافقت کردند تحریم‌ها تا ۵ سال ادامه یابد.»
متاسفانه نگارنده این مطلب به اندازه‌ای از ضعف تحلیل رنج می‌برد که مواضع دولت‌های غربی که نه مرگ برجام را اعلام می‌کنند و نه تحریم‌ها را لغو می‌کنند و درواقع سعی دارند ایران را در «برزخ» نگاه دارند، یک پیروزی سیاسی برای ایران تلقی می‌کند!
