شهدای ایران:سرویس سیاسی/ یک رسانه اصلاح طلب در مطلبی با عنوان «اصلاحات يا مخالفانش؟» نوشت: «سال‌هاست كه در سپهر سياسي ايران مفهوم اصلاحات با دو دشمن اصلي مواجه است. نخست براندازان و نيروهاي تحت عنوان اپوزيسيون (با هر گرايش سياسي) كه جريان اصلاح‌طلبي را مانع تحقق اهداف خود مي‌دانند و سپس نيروهاي اصولگرا و جريانات نزديك به آنها كه به دليل تاكيد اصلاح‌طلبان بر اصالت راي مردم، آنها را دشمن اساسي خود مي‌خوانند. جريان دوم به قدري بر اين عداوت خود پافشاري مي‌كند كه بعضا دشمنان خارجي ايران را رها كرده و تمام تمركز خود را بر تضعيف و نابودي اصلاحات و اصلاح‌طلبان گذاشته است.»


چنین ادعایی در حالی است که جریان غربگرای داخلی یا همان طیف مدعی اصلاحات طی سه دهه فعالیت خود هر آنچه برای براندازی جمهوری اسلامی در توان داشت، به کار بست اما هر بار مفتضحانه‌تر از دفعه قبل شکست خورد. فتنه 78، فتنه 88 و فتنه آبان 98 و اغتشاشات پاییز سال گذشته تنها بخشی از تلاش طیف مدعی اصلاحات برای براندازی جمهوری اسلامی ایران بوده است.

همراهی، هماهنگی و همپوشانی این طیف در عرصه‌های مختلف رسانه‌ای، سیاسی و اجتماعی بر علیه نظام بر کسی پوشیده نیست.

همچنین برای کسانی که ادبیات استراتژیک غربی‌ها به ویژه آمریکایی‌ها درباره ایران را تعقیب کرده‌اند یک کلیدواژه آشنا وجود دارد با عنوان «شبکه همکار غرب در ایران» آنها مدت‌هاست عقیده دارند و این عقیده خود را پنهان هم نکرده‌اند که در مسیر ضربه زدن به جمهوری اسلامی قطعا به کمک بازوانی در داخل ایران نیاز خواهند داشت؛ چندی پیش ‌اندیشکده آمریکائی کاتو در گزارشی مفصل به دولت آمریکا تقویت این جریان در داخل ایران را شدیدا توصیه کرده بود.

این ‌اندیشکده در این گزارش چندگانه‌ای را جهت تقابل با ایران معرفی و در نهایت روش پیشنهادی خود برای مقابله با ایران را ارائه کرده بود که یکی از محوری‌ترین آن بحث کمک به بالندگی جریان طرفدار غرب در داخل ایران است.

اصرار و ارائه استدلال‌هایی برای مقابله با ایران تحت عنوان «حمایت از جریان تجدیدنظرطلب» اولین بار نیست که توسط یک ‌اندیشکده آمریکایی پیشنهاد می‌شود کما اینکه در طول سال‌های اخیر بارها چنین موضوعی مورد توجه سیاستمداران، رسانه‌ها و ‌اندیشکده‌های غربی قرار گرفته است و از سوی دیگر اهمیت این عناصر داخلی، حمایت و تلاش برای تقویت آنها نیز مختص به یک طیف یا جناح سیاسی در آمریکا نیست.