شهدای ایران:شجاعت و تهور او مثال زدنی بود. سردار قربانی، او را برای شناسایی های مهم و دشوار در درون خاک عراق می فرستاد. محمود شجاعانه و بدون هیچ ترسی این ماموریت ها را قبول می کرد. چون به زبان ولهجه عراقی تسلط داشت، با پوشیدن لباس های جیش‌الشعبی(نیروهای مردمی) عراق، تا عمق خاک نیروهای دشمن نفوذ و اطلاعات لازم را جمع‌آوری می کرد.

عملیات رمضان، آخرین عملیاتی بود که محمود جشن مریم در آن شرکت داشت. آن زمان فرمانده گردان امام سجاد شده بود. در غروب آخرین روز ماه مبارک رمضان از ناحیه پا بشدت زخمی شد. اما باز هم حاضر نبود منطقه را ترک کند. زخمش را بست و ساعاتی دیگر به رزمش ادامه داد. شب از نیمه گذشته بود که خونریزی زخمش شدیدتر شد. به اجبار همرزمانش سوار آمبولانس گردید؛ اما او قبل از رسیدن به بیمارستان شهید شد؛ و فردایش، در روز عید فطر، مراسم تشییع او از مقابل مسجد امام زین العابدین(ع) تا گلزار شهدا برگزار گردید. پیکر مطهر این فرمانده شجاع لشکر 25 کربلا در گلزار شهدای اهواز کنار هم‌رزمان شهیدش آرمیده است.   

درویشانند هرچه هست ایشانند    
در صفه یار در صف پیشانند
خواهی که مس وجود زر گردانی    
با ایشان باش کیمیا ایشانند

امروز حضور فیزیکی این سه رزمنده مسجد امام زین‌العابدین کوی انقلاب اهواز در شهر خالی‌ست. بعد آنها همه حرف هایمان رنگ و بوی دلتنگی به خود گرفته؛ اما می توانیم در کنار چهار گوش مزارشان حرف های خود را به آنها بگوییم و حضور معنوی‌شان را در زندگی حس کنیم. به خاطر همین است که امام خمینی(ره) فرمودند: "همین تربت پاک شهیدان تا قیامت، دارالشفای آزادگان خواهد بود". امام خامنه ای هم فرمودند: "شهیدان به ما می گویند شما خوف و حزن نداشته ‌باشید. دلسردی و نومیدی نداشته باشید. نعمت الهی را، لطف الهی را، برکات الهی را در مقابل چشم ما نگه می دارند و این آن ‌چیزی است که ما امروز به آن احتیاج داریم"‌.
 کاش لیاقت پیدا کنیم گهگاهی برویم بر آن خاکی که خفته اند سجده کنیم. کاش به توفیق بالاتری دست بیابیم، که همانا بتوانیم گل عشق به خدا را که این سه برادر شهیدمان، هنگام کوچشان در لابه‌لای شن های داغ محور زید کاشتند، بچینیم؛ چرا که عطر آن می تواند مسیر زندگیمان را معطر به بوی خوش خدایی‌زندگی‌کردن کند. اگر شهدا را فراموش کنیم، اگر پای خاطرات خانواده شهدا ننشینیم، هوای شهرمان را دود وُ غبار وُ سیاهی روزمرگی های دنیوی پر می کند. اهل غفلت می شویم؛ اهل فراموشی.
اما نام این شهدا آیه های باران است. باید آن را بارها و بارها از زبان خانواده و همرزمان شهدا بشنویم تا از طریق برگزاری یادواره ها و مراسمات شهدایی، ببارد بر سر مردمان شهرها و بشوید غبار غفلت را از در و دیوار شهر.

از شهدا می خواهیم دست ما را بگیرند و شفاعت کنند تا کوچه های دلمان را همانند کوچه های عرش به یاد و نام و فراگیری سبک زندگیشان، زینت کنیم (الهی آمین).