توصیه مبتذل خانه وامانده؛
امیدواریم مسئولان دولت به ویژه متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی یک بار برای همیشه به صورت قاطعانه و با جدیت برخورد قهری و سلبی با این نهاد که عنوان سینمایی دارد اما تنها دست به سیاسی کاری های مشمئزکننده می زند داشته باشند و تکلیف این نهاد را که تعداد زیادی از سینماگران طی سال های اخیر خواستار تعطیلی و برچیده شدنش بودند را روشن کنند!
سرویس فرهنگی شهدای ایران: چند روز پیش خانه سینما پیرو سیاسی کاری های دامنه دار خود با دخالت بی جا و بی مورد در مورد اغتشاشات اخیر کشور بیانیه ای صادر کرده و خواستار ایجاد گفتگو و تعامل بین اغتشاش گران و آشوب طلبان با نظام اسلامی شد؛ این اتفاق در حالی است که مرور عملکرد خانه سینما در سال های اخیر نشان می دهد که این خانه بدون کارکرد حتی قدرت ایجاد گفتگو و تعامل با اعضای خویش را نداشته و طی سال های اخیر نه تنها با بی حرمتی و قانون شکنی برخی اعضای خود را تعلیق عضویت نموده، بلکه موجب ایجاد تفرقه در صنوف مختلف شده و در این میان ضمن فربه سازی طیف خاصی از مدیران خود، هیچ قدم مشخصی برای حل مشکلات صنفی، رفاهی و معیشتی سینماگران نداشته و بی اعتنا نسبت به دردمندی سینماگران پیشکسوت تنها ایشان را با یک پلاکارد در قطعه هنرمندان بدرقه ساخته است!
بنابر این گزارش، در پی ناکامی دشمن در گسترش اغتشاشات و به تبع آن یاس مفرط برخی سلبریتی های وطن فروش برای تشدید التهابات و به دنبال فروکش کردن کامل فضای فتنه در کشور؛ حالا «خانه سینما» بر طبق معمول و سنوات فعالیت خود در فتنه های گذشته به فضای رسانه‌ای ورود نموده و با صدور یک بیانیه مبتذل از نظام جمهوری اسلامی خواست تا به فضای گفتگو با فتنه گران وارد شود .
این درخواست مبتذل «خانه سینما» در شرایطی است که فتنه اخیر در تقابل رسمی با احکام و حدود الهی صورت پذیرفت و لشکر کشی مجازی سلبریتی‌های سینمایی و ورزشی نیز در راستای این تقابل شیطانی موضوعیت یافت و از این جهت نه تنها اساس و بنیان شکل گیری گفتگو میان حاکمیت اسلامی و این قبیل از معارضان غیر ممکن است؛ بلکه هیچ عقل سلیمی گفتگو با جماعتی را که به دنبال تغییر قوانین و حدود الهی به واسطه ایجاد اغتشاش در کف خیابان هستند را معقول نمی‌پندارد.
البته این درخواست مبتذل از سوی دیگر یک طنز دردناک نیز قلمداد می‌گردد زیرا توسط مجموعه‌ای پیشنهاد شده که امروزه از حداقل مقبولیت و مشروعیت در میان اهالی و صنوف تشکیل دهنده خود برخوردار نیست و به سبب حاکمیت طیف خاصی در پیکره آن در طی دهه های اخیر همواره نشان داده که از برقراری یک گفتگوی ساده و درون صنفی عاجز و وامانده است!
البته وجه دیگر صدور این بیانیه توسط «خانه سینما» می‌تواند ترس مفرط فتنه گران ذی نفوذ در این مجموعه باشد؛ افرادی که در طی بیست روز گذشته هرچه در توان داشتند برای تهییج افکار عمومی به خدمت گرفتند و حالا در مواجهه با خواست ملت شهیدپرور ایران اسلامی به ویژه سینماگران متعهد و انقلابی و وولایتمدار قرار دادند که خواهان برخورد قاطع دستگاه های امنیتی و نظامی با این افراد هستند. خواستی حداقلی که کمترین آن بایکوت دائمی، ممنوع الکاری همیشگی و بازگرداندن بودجه های بیت المال با بلوکه کردن حساب های شخصی این افراد است. از این جهت است که بیانیه نویسان «خانه سینما» بر روال گذشته، بار دیگر جای دوست و دشمن و سفید و سیاه را با زیرکی عوض کرده و در بیانیه وقیحانه خود خواستار آن می شوند تا نهادهای امنیتی و نظامی کاری به رفتارهای ضد میهنی سینماگران نداشته باشند و در عوض با آن ها باب بحث و گفتگو را باز کنند!
در بخشی از بیانیه اخیر خانه سینما آمده است: «در روزهای پر التهاب اخیر شاهد دو نوع رفتار متناقض از سوی نهادهای حاکمیت بوده ایم؛ همچنان که از سویی بحث گفتگو و پرهیز از قطبی کردن جامعه و نقش موثر هنرمندان به عنوان بازتاب دهنده خواست جامعه از سوی مقامات کشور، از جمله ریاست قوه قضاییه مطرح می‌شود، از سوی دیگر فهرست احضارها، ممنوعیت خروج و فعالیت هنرمندان نیز هر روز گسترش می‌یابد. درکنار این دو شیوه ی متناقض (و شاید هماهنگ)، رفتارهای تحریک آمیز دیگری نیز برآتش این سوتفاهم می افزاید.
نصب بیلبوردی بزرگ شهری با عنوان زنان ایران که عکس العمل ها در مواجهه با آن قابل پیش بینی بود، عملاً نظریه ایجاد گفتگو را منتفی و آن را به یک بحث نمایشی و راهبردی برای از سرگذراندن بحران فعلی تبدیل می‌کند.
جامعه اصناف سینمایی ایران با ابراز نگرانی از این رفتارهای متناقض به مجموعه‌ی دستگاهها و نهادهای حاکمیت که مایل به گفتگو با معترضین هستند توصیه می‌کند این رفتار پرتناقض را متوقف کرده و زمینه‌ی آزادی دلسوزان و به ویژه هنرمندان دربند و یا در شرف دریافت احکام سنگین را فراهم کرده و از احضارهای پی‌در پی و رفتارهای خشونت بار که ناقض اصل گفتگوست اجتناب نمایند تا در قدم نخست، طرح بحث گفتگو و ایجاد وفاق، قابل باور شود.»
امیدواریم مسئولان دولت به ویژه متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی یک بار برای همیشه به صورت قاطعانه و با جدیت برخورد قهری و سلبی با این نهاد که عنوان سینمایی دارد اما تنها دست به سیاسی کاری های مشمئزکننده می زند داشته باشند و تکلیف این نهاد را که تعداد زیادی از سینماگران طی سال های اخیر خواستار تعطیلی و برچیده شدنش بودند را روشن کنند!
بنابر این گزارش، در پی ناکامی دشمن در گسترش اغتشاشات و به تبع آن یاس مفرط برخی سلبریتی های وطن فروش برای تشدید التهابات و به دنبال فروکش کردن کامل فضای فتنه در کشور؛ حالا «خانه سینما» بر طبق معمول و سنوات فعالیت خود در فتنه های گذشته به فضای رسانه‌ای ورود نموده و با صدور یک بیانیه مبتذل از نظام جمهوری اسلامی خواست تا به فضای گفتگو با فتنه گران وارد شود .
این درخواست مبتذل «خانه سینما» در شرایطی است که فتنه اخیر در تقابل رسمی با احکام و حدود الهی صورت پذیرفت و لشکر کشی مجازی سلبریتی‌های سینمایی و ورزشی نیز در راستای این تقابل شیطانی موضوعیت یافت و از این جهت نه تنها اساس و بنیان شکل گیری گفتگو میان حاکمیت اسلامی و این قبیل از معارضان غیر ممکن است؛ بلکه هیچ عقل سلیمی گفتگو با جماعتی را که به دنبال تغییر قوانین و حدود الهی به واسطه ایجاد اغتشاش در کف خیابان هستند را معقول نمی‌پندارد.
البته این درخواست مبتذل از سوی دیگر یک طنز دردناک نیز قلمداد می‌گردد زیرا توسط مجموعه‌ای پیشنهاد شده که امروزه از حداقل مقبولیت و مشروعیت در میان اهالی و صنوف تشکیل دهنده خود برخوردار نیست و به سبب حاکمیت طیف خاصی در پیکره آن در طی دهه های اخیر همواره نشان داده که از برقراری یک گفتگوی ساده و درون صنفی عاجز و وامانده است!
البته وجه دیگر صدور این بیانیه توسط «خانه سینما» می‌تواند ترس مفرط فتنه گران ذی نفوذ در این مجموعه باشد؛ افرادی که در طی بیست روز گذشته هرچه در توان داشتند برای تهییج افکار عمومی به خدمت گرفتند و حالا در مواجهه با خواست ملت شهیدپرور ایران اسلامی به ویژه سینماگران متعهد و انقلابی و وولایتمدار قرار دادند که خواهان برخورد قاطع دستگاه های امنیتی و نظامی با این افراد هستند. خواستی حداقلی که کمترین آن بایکوت دائمی، ممنوع الکاری همیشگی و بازگرداندن بودجه های بیت المال با بلوکه کردن حساب های شخصی این افراد است. از این جهت است که بیانیه نویسان «خانه سینما» بر روال گذشته، بار دیگر جای دوست و دشمن و سفید و سیاه را با زیرکی عوض کرده و در بیانیه وقیحانه خود خواستار آن می شوند تا نهادهای امنیتی و نظامی کاری به رفتارهای ضد میهنی سینماگران نداشته باشند و در عوض با آن ها باب بحث و گفتگو را باز کنند!
در بخشی از بیانیه اخیر خانه سینما آمده است: «در روزهای پر التهاب اخیر شاهد دو نوع رفتار متناقض از سوی نهادهای حاکمیت بوده ایم؛ همچنان که از سویی بحث گفتگو و پرهیز از قطبی کردن جامعه و نقش موثر هنرمندان به عنوان بازتاب دهنده خواست جامعه از سوی مقامات کشور، از جمله ریاست قوه قضاییه مطرح می‌شود، از سوی دیگر فهرست احضارها، ممنوعیت خروج و فعالیت هنرمندان نیز هر روز گسترش می‌یابد. درکنار این دو شیوه ی متناقض (و شاید هماهنگ)، رفتارهای تحریک آمیز دیگری نیز برآتش این سوتفاهم می افزاید.
نصب بیلبوردی بزرگ شهری با عنوان زنان ایران که عکس العمل ها در مواجهه با آن قابل پیش بینی بود، عملاً نظریه ایجاد گفتگو را منتفی و آن را به یک بحث نمایشی و راهبردی برای از سرگذراندن بحران فعلی تبدیل می‌کند.
جامعه اصناف سینمایی ایران با ابراز نگرانی از این رفتارهای متناقض به مجموعه‌ی دستگاهها و نهادهای حاکمیت که مایل به گفتگو با معترضین هستند توصیه می‌کند این رفتار پرتناقض را متوقف کرده و زمینه‌ی آزادی دلسوزان و به ویژه هنرمندان دربند و یا در شرف دریافت احکام سنگین را فراهم کرده و از احضارهای پی‌در پی و رفتارهای خشونت بار که ناقض اصل گفتگوست اجتناب نمایند تا در قدم نخست، طرح بحث گفتگو و ایجاد وفاق، قابل باور شود.»
امیدواریم مسئولان دولت به ویژه متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی یک بار برای همیشه به صورت قاطعانه و با جدیت برخورد قهری و سلبی با این نهاد که عنوان سینمایی دارد اما تنها دست به سیاسی کاری های مشمئزکننده می زند داشته باشند و تکلیف این نهاد را که تعداد زیادی از سینماگران طی سال های اخیر خواستار تعطیلی و برچیده شدنش بودند را روشن کنند!
