شهدای ایران:شهید اسماعیل لجم اورک از شهدای ایذه و شهید شاخص بسیج اصناف خوزستان در سال ۱۳۹۳ است. ایشان در ۲۷ شهریورماه سال ۱۳۳۷ دیده به جهان گشود. دوره راهنمایی از مدرسه اخراج و ممنوع التحصیل شد. پدر در کارخانه ذوب آهن اصفهان مشغول شد، خانواده هم به همراهش به اصفهان رفتند. اسماعیل در ایذه ماند و به کار جوشکاری مشغول شد. سال ۱۳۵۲ به خاطر فعالیتش در گروه المهدی به وسیله ساواک دستگیر می شود. تا وقوع انقلاب، چند بار دیگر هم به زندان می افتد. با حجت الاسلام والمسلمین راشد یزدی که به ایذه تبعید شده بود، همکاری می کند…



بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، گروه تعاونی ۱۸ را راه اندازی می کند و به جوشکاری و تولید تانکر و… می پردازد تا سال ۱۳۶۱ که کارگاه را به دوستانش می سپارد تا بیشتر بتواند در جبهه باشد. شهید اسماعیل لجم اورک در عملیات محرم، رمضان و خیبر حضور داشت. او ابتد آر.پی.جی.زن بود و در عملیات خیبر فرمانده گردان شد. روز سوم اسفند ۱۳۶۲ در عملیات خیبر به درجه رفیع شهادت نائل می شود و پیکر مطهرش در جزیره مجنون باقی می ماند.

بعد از دعا و سلامتى و طول عمر امام و پیروزى رزمندگان اسلام این چند سطر را به عنوان وصیت‌نامه براى برادران بزرگتر و نصیحتنامه براى برادران کوچکتر ، در این لحظه‌هاى آخر، بیاد خدا، بر روى کاغذ مى‌آورم تا بلکه سنتى را بجا آورده باشم . مطالب براى گفتن زیاد است، آن چیزى که میدانم، شما اعم از کوچکتر و بزرگترش را خودتان بخوبى میدانید، هدف مشخص است، راه معین و معلوم، و راهنما هم ناظر، فایده آن را همه میدانید، بن بستى هم در این راه نیست، کافران و ملحدان و غیره که تکلیف آنان روشن است، و اما براى شما مومنان دو نمونه زندگى کردن بیشتر وجود ندارد، و اگر سومى هم وجود داشته باشد مطمئن باشید که رگى به کافران دارد.


اما آن دو نمونه که خدمت شما عرض میکنم این است مبارزه کردن در کنار نائب امام زمان (عج) براى آمدن حجت خدا امام عصر(عج) و برقرارى عدالت و قانون خدا تا روزى که به ثمر برسد. و راه دوم شمشــیـر زدن در کنار امام عصر و برقرارى حکومت جهانى و زندگى در عدالت خدا حالا خودتان ببینید کدام راه حاضر و آماده است، آیا بدون راه اول میتوانید به راه دوم برسید، آیا بدون راه اول میتوانید درعدالت خدا زندگى بکنید، این را بدانید که نمیتوانید. راه را امام حاضر مشخص کرده است. اینجانب بر حسب وظیفه فقط میتوانم بگویم که شرمنده‌ام و براستى که جاى شرمندگى هم دارد. چرا که تاکنون نتوانسته‌ام خدمتى به اسلام بکنم ، نبردى بزرگ در پیش است والسلام همانطوریکه چگونه عبادت کردن و چگونه سیاست داشتن و چگونگى زندگى انسان را در تمام ابعاد مشخص کرده است . چگونه جنگیدن و براى چه جنگیدن را هم معین کرده است . برادران وقتى که تا این اندازه همه چیز براى ما روشن باشد چرا بازنشستن، چرا باز حرکت نکردن ، وقت قیام ، و حرکت ، وقت دو بى‌نهایت تا لقاءالله در این لحظه که این مطالب را مینویسم ، به فاصله کمى پایین‌تر تعدادى از رزمندگان را مى‌بینم که کفش پوشیده‌اند، گویا همه خود را براى زیارت خدا مهیا مى‌کنند، چشم بصیرت میخواهد که ببینند .

براى بعضى از برادران تعریف کردم خواب، شهادت را ، گویا انسان پرواز میکند و شهادت دورى و خستگى ندارد، چه گوارا میباشد، به مشتاقانش مبارک، و کوچکتر از انم که شما را نصیحت کنم و کمتر از آنم اثرى براى شما بگذارم . آرزویم این است که دردم آخر مسلمان بمیرم و آدم بمیرم ، شما هم دعا کنید که تمام مومنان دم آخر مومن بروند. پدرم و مادرم و برادرانم را سلام برسانید و بدانید که ساعت رفتن را خدا میداند و مشخص میکند. برادران مسجدى را بگوئید که خودتان میدانید، اى کاش بنده هم مثل شما میدانستم ، میدان آزمایش را شما بهتر مى‌شناسید و به پدرم بگوئید که برادرانم را یک بیک آماده و لباس رزم بپوشاند و تحویل اسلام دهد و در آخر به هر کس بدهکارم حلالیت میطلبم ، و از هر که طلب دارم حلال میکنم . صداى دعوت به نماز را مى‌شنوم و لذا وقت خداحافظى است . امام را دعا کنید. اسلام را به خاطر بسپارید که راهى جز آن نیست. به امید دیدار شهداى کربلا و بدر واحد و شهید مظلوم و دیگر همسنگران.
شـما نـیز بـشتابید کـه فـردا دیـر است .
والسلام اسماعیل لجم اورک