به گزارش شهدای ایران  به نقل از ایسنا، محمدجواد روزی‌طلب از دوران کودکی بدون اینکه پیش استاد یا معلمی رفته باشد، نقاشی می‌کشید. وقتی هم جنگ تحمیلی آغاز شد، به بخش تبلیغات جبهه رفت و زمانی که منطقه آرام بود، کارهای فرهنگی و هنری انجام می‌داد. او در هنگام عملیات‌ها در میدان رزم حاضر می‌شد.



بیش‌تر رزمندگان آثاری از نقاشی‌های او را در دیوارهای خرمشهر، نمازخانه‌ها و قرارگاه‌ها دیده یا صدای روضه و مداحی‌هایش را نیز شنیده‌اند که با چه حزنی «السلام علیک یا اباعبدالله» زیارت عاشورا را می‌خواند.

اما آنچه نام  محمدجواد روزی‌طلب را برجسته کرده است، به لحظات پیش از شهادت او باز می‌گردد.

دوستش به فرمانده مقر قول داده بود تصویری از بارگاه امام حسین (ع) را همراه با سلام به حضرت (ع) بکشد. در آن زمان، محمدجواد در تبلیغات لشکر بود و کارهای نقاشی با او بود. نزدیک غروب وقتی محمدجواد بارگاه امام حسین (ع) را کشید، خطاب به دوستش با اشاره به پرچم کنار گنبد گفت: «حیف است، این پرچم باید قرمز خونی رنگ بشود.»

هنوز جمله محمدجواد تمام نشده بود که صدای سوت خمپاره پیچید. ترکشی بزرگ به پیشانی محمدجواد اصابت کرد و بالای گنبد رنگ سرخ خون گرفت.

شهید محمدجواد روزی طلب، مسئول پرسنلی تیپ امام حسن(ع) شیراز که در بیست و پنجم دی ماه سال ۶۵ به شهادت رسید.