سرویس سیاسی   شهدای ایران:مصاحبه حسن روحانی رئیس‌جمهور سابق در یک اثر جدید منجر به واکنش‌هایی در فضای سیاسی کشور گردید.

1ـ در هفته جاری بخشی از اثر بدون دود و آتش و خون از آثار انتشارات هوگویک به قلم بهزاد مهرجو و ولی خلیلی که به مصاحبه با دولتمردان دولت یازدهم و دوازدهم می‌پردازد در رسانه‌های داخلی بازتاب زیادی داشته است.

2ـ روحانی در بخشی از مصاحبه خود از فضای بعد از خروج دولت آمریکا از برجام گزارشی ارائه می‌دهد و می‌گوید: «وقتی ترامپ جنگ اقتصادی را شروع کرد، اختلاف‌نظر اساسی در دولت وجود داشت که آیا با این وضعیت می‌توان کشور را اداره کرد یا نه؟ حتی عده‌ای از وزرا پیشنهاد کردند که استعفای دسته‌جمعی بدهیم. می‌گفتند در این وضعیت باید کسانی با تمام اختیارات بیایند و دولت را بگیرند وگرنه شرایط برای اداره کشور مساعد نیست. به من گفتند برو با رهبری صحبت کن. گفتم این راهکار عملی نیست، گفتم این رفتار را نامردی می‌‌دانم. وقتی ما برویم، رهبری تنها می‌شود.»



1ـ در عالم سیاست یک سیاستمدار حاذق و کارکشته باید سناریوهای مختلف از خوش بینانه‌ترین سناریو تا بدبینانه‌ترین سناریو را در هر پدیده سیاسی در مقابل خود ترسیم نماید؛ این رویکرد موجب می‌شود که کار به صورت دقیق‌تر و کارشناسی شده‌تر پیگیری شود.

۲ـ قطعاً در مسئله مهمی مانند برجام که با یک دشمن بدعهد و سیّاس مواجه بوده و هستیم پیش‌بینی چنین سناریوهایی لازم و ضروری بوده و هست.

۳ـ آنچه روحانی می‌گوید یعنی اینکه دولت به عنوان مسئول اجرایی کشور هیچ سناریویی در مقابل بدعهدی آمریکایی‌ها برای خود ترسیم نکرده بود؛ لذا عدم تعبیه و پیش‌بینی سناریوهای بدبینانه را باید ناشی از فهم ناقص و ایده آلیستی دولت سابق از فضای بین‌الملل دانست. خلاصه‌ترین و مفیدترین تعریفی که می‌توان از این رویکرد خوش‌بینانه به کار برد همان تضمین دانستن و چشم امید داشتن به امضای جان کری است.

۴ـ نکته چهارم اینکه عده‌ای از نیروهای معتقد به انقلاب وجود چنین سناریوهایی را پیش‌بینی می‌کردند و بارها در آشکار و نهان نسبت به وقوع آن تذکر داده بودند اما پوشیدن ردای خوش‌بینی مانع از پیش‌بینی چنین شرایطی از سوی دولت سابق می‌گردید و برخی نیروهای انقلابی متهم به تندروی و بی‌شناسنامه بودن می‌شدند.

۵ـ بر اساس همین نگاه واقع‌بینانه است که دولت سیزدهم بر راستی‌آزمایی و دادن تضمین از طرف آمریکایی‌ها اصرار دارد؛ اما همفکران آقای روحانی این رویکرد را برنمی‌تابند انگار تمایل دارند که دوبار از یک سوراخ گزیده شویم.


نکته پایانی؛ جمله روحانی که می‌گوید هیئت دولت قصد استعفای دسته جمعی داشته است انسان را به یاد جمله سیدحسن مدرس به مستوفی‌الممالک می‌اندازد که می‌گفت: «مستوفی‌الممالک شمشیر مرصع است که باید در روزهای بزم و ایام سلام به کمر بست.» آقای روحانی شما هم رفیق بزم بودید نه شمشیر رزم.