سرویس سیاسی  شهدای ایران:  پيش از 13 سال از روزي که فرداي انتخابات رياست جمهوري، ادعاي «تقلب» به‌عنوان «رمز آشوب» کليد خورد و خيابان‌هاي پايتخت درگير اردوکشي خياباني شد، گذشته است. حاصل آن پروژه طراحي شده، حوادث تلخي بود که حکيم انقلاب از آن با عنوان «فتنه عميق» ياد کردند!

1- انتخابات سال 88 به خاطر روند تبليغاتي اتخاذشده توسط اصلاح‌طلبان و کمپين‌هاي انتخاباتي شکل گرفته، از مسير عقلانيت و انتخاب عقلاني خارج شد و آن‌چنان رنگ و بوي احساسات و عواطف و تعصب گرفت که ديگر بيش از آنکه به انتخابات شبيه باشد، به ميداني براي لشکرکشي طرفين بدل شد که به چيزي جز بردن به هر نحو ممکن فکر نمي‌کردند و به‌هیچ‌وجه قادر به پذيرش شکست نبودند! حاصل آن، آشوب و بلوايي بود که جز «خسارت محض» براي کشور و ملت نداشت! همانند دربي‌هاي پرتنش پايتخت که هواداران ناکام، استاديوم را به ويرانه تبديل مي‌کردند!

2- تلاش براي اغواگري و فريب افکار عمومي بخشي از نيروهاي ارزشي با انتخاب عنوان «خط امام» در اين انتخابات به‌طور جد دنبال شد. اولين گام، انتخاب فردي به‌عنوان نامزد انتخابات بود که از او با عنوان «نخست‌وزیر امام» ياد مي‌کردند! موسوي در کلام انتخاباتي خود به‌طور مستمر از حضرت امام مايه گذاشت و تلاش نمود خود را منادي «خط امام» معرفي کند و کلامي نبود که در آن به نحوي از امام ياد نکرده باشد. هرچند در عمل مشخص شد که از اين نسبت تنها نامي براي رأس فتنه باقی مانده و او مدت‌ها است که از ارزش‌های گفتماني حضرت امام فاصله گرفته است.

3- مهم‌ترین راهبردي که در مواجهه با جريان فتنه مؤثر افتاد، راهبرد بصيرت بخشي و روشنگري بود؛ لذا تلاش شد تا صف سران و اصحاب فتنه از بدنه توده‌هاي ملت جدا گردد. روشنگري نسبت به نقشه دشمن، دروغ بودن ادعاي تقلب، خطر ادامه فتنه و هزينه‌هاي گزاف آن براي کشور، سوءاستفاده دشمنان از تداوم آشوب، بازخواني تجربه ادوار انتخابات در کشور، بررسي نشانه‌های سلامت در انتخابات، ازجمله محورهاي اساسي بود که در مسير تبيين و بصيرت بخشي بکار گرفته شد.

4- بهترين عنوان براي آنچه در خردادماه سال 88 رقم خورد، «کودتاي رنگين» است که توسط بيگانگان طرح‌ريزي و توسط ايادي فریب‌خورده آنان در کشور اجرايي شد. به تعبير حکيم انقلاب اسلامي: «اين کارهايي که در سال ۸۸ کردند، از ابتکارات آمريکايي‌ها بود... البتّه دوستان ما آن اوقاتي که اين قضايا اتّفاق افتاد، به بنده مرتّب توصيه کردند که اسم انقلاب رنگي را نياورم؛ من هم چون معتقد به مشورتم، اسم انقلاب رنگي نياوردم؛ امّا خب انقلاب رنگي بود؛ درواقع کودتاي رنگي، يک کودتاي رنگي ناموفق».

*مهدی سعیدی