ما هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهیم که کشور ما زیر چکمه‌های امپریالیسم قرار گیرد. ما با شهیدان میثاق بسته‌ایم که راه آن‌ها را ادامه دهیم و این کار را نیز به اتمام خواهیم رساند و تا به هدف و مقصود خود که شهادت است، نرسیم.
شهدای ایران: شهید «بهزاد آریانا» یکی از دلاورمردان لشکر ۳۱ عاشوراست که جان شریف خود را در راه میهن و نظام اسلامی فدا کرد.
وی سال ۱۳۴۶ در شهرستان «اهر» دیده به جهان گشود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از اولین کسانی بود که فعالیت خود را در پایگاه مقاومت بسیج «شهید مدنی» مسجد امام خمینی (ره) آغاز کرد و پس از آغاز جنگ تحمیلی، با وجود کمی سن و سال، با تلاش زیاد عازم جبهه شد.
«بهزاد آریانا» با حضور در عملیات «والفجر چهار» در منطقه عمومی «پنجوین»، بر اثر اصابت ترکش از ناحیه سر مجروح و با سر و صورت خونین به دیدار معبود شتافت.
این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود چنین آورده است:
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی و شهدای گلگون‌کفن اسلام. اینجانب به خاطر فرمان امام احساس مسئولیت کرده و به جبهه‌های حق علیه باطل می‌شتابم تا به ندای امام امت، خمینی بت‌شکن لبیک گفته و سنگر شهیدانی را که در این راه کشته شده‌اند، پر کنم.
ای حسین، ای سرور آزادگان! اگر در آن دشت گرم و خونین کربلا کسی به ندای «هل من ناصر ینصرنی» تو پاسخ نداد، ما امروز به ندای امام امت، خمینی بت‌شکن لبیک می‌گوییم و به جبهه‌ها می‌شتابیم تا با کسانی که به میهن اسلامی ما تجاوز کرده‌اند، بستیزیم و به آن‌ها نشان دهیم که اسلام همیشه زنده و پایدار است و هیچ قدرتی نمی‌تواند با قدرت اسلام به ستیز برخیزد و با قدرت ایمان بجنگد. ما هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهیم که کشور ما زیر چکمه‌های امپریالیسم قرار گیرد. ما با شهیدان میثاق بسته‌ایم که راه آن‌ها را ادامه دهیم و این کار را نیز به اتمام خواهیم رساند و تا به هدف و مقصود خود که شهادت است، نرسیم، از پای نخواهیم نشست. هیچ‌گاه ترس و وحشتی به خود راه نمی‌دهیم و از توپ و تانک و مسلسل‌های آمریکایی نمی‌هراسیم؛ زیرا ایمان داریم که اگر در این راه کشته شویم، به سعادت رسیده‌ایم و اگر هم زنده بمانیم، باز به هدف خود رسیده‌ایم.
ما اهل کوفه نیستیم که امام خود را تنها بگذاریم؛ همیشه و هر لحظه پشت امام خود ایستاده‌ایم و حاضر هستیم در این راه، با مال و جان خود به جهاد برخیزیم. اگر من نیز در این راه شهید شدم، از خانواده و آشنایان تمنا دارم که برای من هیچ‌گاه نگریند؛ زیرا این کار باعث سوءاستفاده دشمنان و منافقان می‌شود.
از شما تمنا دارم که از دوستان و آشنایان برایم حلالیت بگیرید و به آن‌ها بگویید که اگر از من بدی دیده‌اند، ببخشند؛ از تمام هم‌سالانم و از یکایک اهل خانواده مخصوصاً پدرم حلالیت می‌خواهم. در خاتمه از تمام هم‌سنگرانم تقاضا دارم که همیشه امام را دعا کنند و همواره پشتیبان ولایت فقیه باشند و از فعالیت خود دست برنداشته و دشمنان اسلام را سرکوب کنند.
وی سال ۱۳۴۶ در شهرستان «اهر» دیده به جهان گشود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از اولین کسانی بود که فعالیت خود را در پایگاه مقاومت بسیج «شهید مدنی» مسجد امام خمینی (ره) آغاز کرد و پس از آغاز جنگ تحمیلی، با وجود کمی سن و سال، با تلاش زیاد عازم جبهه شد.
«بهزاد آریانا» با حضور در عملیات «والفجر چهار» در منطقه عمومی «پنجوین»، بر اثر اصابت ترکش از ناحیه سر مجروح و با سر و صورت خونین به دیدار معبود شتافت.
این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود چنین آورده است:
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی و شهدای گلگون‌کفن اسلام. اینجانب به خاطر فرمان امام احساس مسئولیت کرده و به جبهه‌های حق علیه باطل می‌شتابم تا به ندای امام امت، خمینی بت‌شکن لبیک گفته و سنگر شهیدانی را که در این راه کشته شده‌اند، پر کنم.
ای حسین، ای سرور آزادگان! اگر در آن دشت گرم و خونین کربلا کسی به ندای «هل من ناصر ینصرنی» تو پاسخ نداد، ما امروز به ندای امام امت، خمینی بت‌شکن لبیک می‌گوییم و به جبهه‌ها می‌شتابیم تا با کسانی که به میهن اسلامی ما تجاوز کرده‌اند، بستیزیم و به آن‌ها نشان دهیم که اسلام همیشه زنده و پایدار است و هیچ قدرتی نمی‌تواند با قدرت اسلام به ستیز برخیزد و با قدرت ایمان بجنگد. ما هیچ‌گاه اجازه نمی‌دهیم که کشور ما زیر چکمه‌های امپریالیسم قرار گیرد. ما با شهیدان میثاق بسته‌ایم که راه آن‌ها را ادامه دهیم و این کار را نیز به اتمام خواهیم رساند و تا به هدف و مقصود خود که شهادت است، نرسیم، از پای نخواهیم نشست. هیچ‌گاه ترس و وحشتی به خود راه نمی‌دهیم و از توپ و تانک و مسلسل‌های آمریکایی نمی‌هراسیم؛ زیرا ایمان داریم که اگر در این راه کشته شویم، به سعادت رسیده‌ایم و اگر هم زنده بمانیم، باز به هدف خود رسیده‌ایم.
ما اهل کوفه نیستیم که امام خود را تنها بگذاریم؛ همیشه و هر لحظه پشت امام خود ایستاده‌ایم و حاضر هستیم در این راه، با مال و جان خود به جهاد برخیزیم. اگر من نیز در این راه شهید شدم، از خانواده و آشنایان تمنا دارم که برای من هیچ‌گاه نگریند؛ زیرا این کار باعث سوءاستفاده دشمنان و منافقان می‌شود.
از شما تمنا دارم که از دوستان و آشنایان برایم حلالیت بگیرید و به آن‌ها بگویید که اگر از من بدی دیده‌اند، ببخشند؛ از تمام هم‌سالانم و از یکایک اهل خانواده مخصوصاً پدرم حلالیت می‌خواهم. در خاتمه از تمام هم‌سنگرانم تقاضا دارم که همیشه امام را دعا کنند و همواره پشتیبان ولایت فقیه باشند و از فعالیت خود دست برنداشته و دشمنان اسلام را سرکوب کنند.
