بدون مهار اقتصادی ایران توسط آمریكا، رژیم ایران خواهد توانست حتی زمان و انرژی بیشتری برای بهرهبرداری از بیثباتی در خلیجفارس و فراتر از آن افزایش نفوذ خود و دستیابی به بلندپروازیهای منطقهای صرف كند
به گزارش شهدای ایران به نقل ازنما:پایگاه اینترنتی نشنالاینترست 17 دسامبر 2013 (26 آذر)ردر مقالهای به روابط ایران و آمریکا پرداخت و نوشت: سفر تاریخی انور سادات به بیتالمقدس در سال 1977 پویایی سیاسی در خاورمیانه را تغییر داد. آشتی کنونی میان واشنگتن و تهران میتواند تأثیر مشابهی داشته باشد. توافقی فراگیر میان ایران و آمریکا توازن قدرت در خاورمیانه را تغییر داد. افراد بدبین به گفتوگوهای هستهای پافشاری میکنند که ایران بهدنبال بمب هستهای است و خطر این سناریو کاملاً واضح است؛ اما تهدید هستهای نباید جامعه بینالمللی را از خطرات بسیار واقعی و غیرهستهای ایران انقلابی و فارغ از تحریمها غافل کند. بلندپروازیهای هژمونیک ایران در منطقه در صورتی که تحریمها لغو شود، افزایش خواهد یافت و رژیم و اقتصاد ایران تقویت خواهد شد. مداخله مستقیم ایران در فعالیتهای غیرقانونی در جهان عرب منشأ اصلی بیاعتمادی میان پادشاهیهای سنی قدرتمند در خلیجفارس و حاکمان شیعه ایران است.
در ادامه مقاله آمده است: بلندپروازیهای منطقهای ایران متحدان کلیدی آمریکا مانند عربستان سعودی، مصر و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را در استقبال از آشتی واشنگتن و تهران مردد کرد. در حالی که گفتوگوهای هستهای همچنان فاصلهای طولانی با توافقنامه کامل دارد؛ اما تقریباً قطعی است که هرگونه توافق نهایی شامل لغو تحریمهای مهم خواهد بود. این موضوع اقتصاد ایران را ارتقا خواهد داد و نقش ایران در منطقه را تقویت خواهد کرد؛ اما این دقیقاً آن چیزی است که سایر کشورهای خاورمیانه از آن هراس دارند: خیزش مجدد ایران و دخالت این کشور در امور کشورهای خلیجفارس مانند بحرین، امارات متحده عربی، کویت و عربستان سعودی. [در] سایر کشورهای منطقه نیز ظهور یک جمهوری اسلامی قدرتمند به لحاظ اقتصادی چشمانداز وحشتآور است؛ حتی اگر ایران به تسلیحات هستهای دست پیدا نکند.
در پایان مقاله آمده است: از سال 1979 آمریکا نیروی مهمی در مهار نفوذ ایران در منطقه بوده است. تمام مداخلههای ایران در منطقه تا به امروز با تحریمها و تضعیف اقتصاد ایران مهار شده است. در صورتی که واشنگتن و تهران به ناگهان متحد شوند و کشورهای خلیجفارس خود را تحت فشار کامل ایران ببینند، تنها ارتش در جهان عرب که بتواند کمکهای امنیتی واقعی فراهم کند، ارتش مصر خواهد بود. این سناریو حتی بهدلیل کاهش اولویتدهی اوباما به خاورمیانه و تمرکز غرب بر توافق هستهای بسیار محتملتر میشود. این خطر فزاینده وجود دارد که واشنگتن بهمنظور امضای توافقنامه هستهای، پیروزی دیپلماسی و کاهش اولویتدهی به خاورمیانه، فعالیتهای بیثباتساز ایران را نادیده بگیرد. بدون مهار اقتصادی ایران توسط آمریکا، رژیم ایران خواهد توانست حتی زمان و انرژی بیشتری برای بهرهبرداری از بیثباتی در خلیجفارس و فراتر از آن افزایش نفوذ خود و دستیابی به بلندپروازیهای منطقهای صرف کند. با وجود این، احتمال توافق نهایی و گسترده ایران و گروه 1+5 همچنان اندک است. آمریکا همانند سایر کشورهای خاورمیانه دلایل بسیاری برای بیاعتمادی به نیات واقعی تهران دارد. آخرین مانع بر سر راه توافق و آشتی ایران و آمریکا، کنگره آمریکاست.
در ادامه مقاله آمده است: بلندپروازیهای منطقهای ایران متحدان کلیدی آمریکا مانند عربستان سعودی، مصر و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را در استقبال از آشتی واشنگتن و تهران مردد کرد. در حالی که گفتوگوهای هستهای همچنان فاصلهای طولانی با توافقنامه کامل دارد؛ اما تقریباً قطعی است که هرگونه توافق نهایی شامل لغو تحریمهای مهم خواهد بود. این موضوع اقتصاد ایران را ارتقا خواهد داد و نقش ایران در منطقه را تقویت خواهد کرد؛ اما این دقیقاً آن چیزی است که سایر کشورهای خاورمیانه از آن هراس دارند: خیزش مجدد ایران و دخالت این کشور در امور کشورهای خلیجفارس مانند بحرین، امارات متحده عربی، کویت و عربستان سعودی. [در] سایر کشورهای منطقه نیز ظهور یک جمهوری اسلامی قدرتمند به لحاظ اقتصادی چشمانداز وحشتآور است؛ حتی اگر ایران به تسلیحات هستهای دست پیدا نکند.
در پایان مقاله آمده است: از سال 1979 آمریکا نیروی مهمی در مهار نفوذ ایران در منطقه بوده است. تمام مداخلههای ایران در منطقه تا به امروز با تحریمها و تضعیف اقتصاد ایران مهار شده است. در صورتی که واشنگتن و تهران به ناگهان متحد شوند و کشورهای خلیجفارس خود را تحت فشار کامل ایران ببینند، تنها ارتش در جهان عرب که بتواند کمکهای امنیتی واقعی فراهم کند، ارتش مصر خواهد بود. این سناریو حتی بهدلیل کاهش اولویتدهی اوباما به خاورمیانه و تمرکز غرب بر توافق هستهای بسیار محتملتر میشود. این خطر فزاینده وجود دارد که واشنگتن بهمنظور امضای توافقنامه هستهای، پیروزی دیپلماسی و کاهش اولویتدهی به خاورمیانه، فعالیتهای بیثباتساز ایران را نادیده بگیرد. بدون مهار اقتصادی ایران توسط آمریکا، رژیم ایران خواهد توانست حتی زمان و انرژی بیشتری برای بهرهبرداری از بیثباتی در خلیجفارس و فراتر از آن افزایش نفوذ خود و دستیابی به بلندپروازیهای منطقهای صرف کند. با وجود این، احتمال توافق نهایی و گسترده ایران و گروه 1+5 همچنان اندک است. آمریکا همانند سایر کشورهای خاورمیانه دلایل بسیاری برای بیاعتمادی به نیات واقعی تهران دارد. آخرین مانع بر سر راه توافق و آشتی ایران و آمریکا، کنگره آمریکاست.