سرویس سیاسی     شهدای ایران:آنچه می خوانید سخنرانی علامه مجاهد حضرت آیت الله مصباح یزدی(ره)  مورخ  94/12/3 در ديدار با جمعي از بسيجيان استان زنجان می باشد که باتوجه به شرایط فرهنگی کشور آن را برای شما عزیزان بازنشر کرده ایم.

قبل از انقلاب، اول شخص مملکت نمي‌توانست هيچ تصميمي بدون اجازه آمريکا و غرب اتخاذ کند و در واقع ايران برده آمريکا بود.حتي انقلاب سفيد که براي آبرو دادن به شاه صورت پذيرفت و شامل اموري مانند اصلاحات ارضي و دادن برخي آزادي‌ها بود نيز با اجازه آمريکا صورت گرفت.


شاه ايران، نه تنها هر تصميمي را بايد با اجازه آنها اتخاذ مي‌کرد، بلکه بايد گوش به فرمان و مطيع محض آمريکا مي‌بود،نوکري حکومت بگونه اي بود که وقتي شورش خلق ظفار، که يک شورش با گرايش مارکسيستي بود، در عمان صورت پذيرفت، از آنجا که با منافع آمريکا در تضاد بود، آمريکا به ايران امر کرد تا سربازان ايراني را به عمان بفرستد؛ يعني سرباز ايراني بايد کشته شود تا مبادا منافع آمريکا در کشوري به خطر بيفتد.

امروز به برکت انقلاب، آمريکائی‌ها با همه اذنابش از ايران بيرون انداخته و تحقير شدند و حتي کارمندان سفارتشان را نيز با منت آزاد کردند،اين عزت و اقتدار تنها و تنها به برکت اسلام بود.

براي اکثريت مردم ايران، قابل باور نبود که اين انقلاب بتواند به پيروزي برسد؛ اصلا تصور اينکه افرادي بدون امکانات در ايران بتوانند آمريکا با اين همه امکانات و تجهيزات را از کشور بيرون کنند، ممکن نبود؛ تا جايي که عده اي از متدينين و سياسيون به اينکه يک آخوند مي‌خواهد آمريکا را از کشور بيرون کند و نظام را ساقط کند، مي‌خنديدند و آن را يک طنز مي‌دانستند.

امام (ره) تنها براي خدا کار کرد و لذا نصرت الهي نيز شامل حال او و يارانش شد،اگر براي خدا کار کنيم، خداوند نيز ما را کمک خواهد کرد؛ همان خدايي که وقتي مردم بي خبر بودند، سپاهي از شن‌ها را به جنگ با سربازان و تجهيزات نظامي آمريکا در طبس فرستاد و آنها را غافلگير کرد.

در زماني که کسي جرئت نمي کرد عليه آمريکا کوچک ترين سخني به زبان براند، براي اولين بار در عالم يک آخوند گفت آمريکا هيچ غلطي نمي‌تواند بکند و همه دنيا هم ديدند که به فضل الهي، آمريکايي‌ها هيچ غلطي هم نتوانستند بکنند.

امام (ره) با خدا عهد بست و در عمل هم پايداري کرد؛ خدا هم کشوري را که برده آمريکا محسوب مي‌شد به چنان عزتي رسانيد که امروز همان غربي‌ها اقرار مي‌کنند بسياري از مسائل منطقه اي و جهاني بدون حضور ايران حل نمي‌شود.

بعد از انقلاب، آمريکايي‌ها کينه انقلاب اسلامي را به دل گرفتند،آنها گمان مي‌کردند ظرف مدت کوتاهي مي‌توانند انقلاب اسلامي را سرکوب کنند، اما نتوانستند و با اينکه همه امکانات و تجهيزات خود را به کار گرفتند و حتي با ديگر کشورهاي قدرتمند دنيا نيز متحد شدند تا انقلاب اسلامي ايران را نابود کنند، اما با گذشت قريب به چهار دهه از پيروزي انقلاب اسلامي، هنوز نتوانسته‌اند کاري کنند، در حالي که ايران هر روز قدرتمند‌تر نيز شده است.

آمريکا و غرب در ابتدا با فشار اقتصادي، حمله نظامي و تحريم‌ها سعي کردند انقلاب را از پا درآورند،اما با استقامت مردم، اين فشار‌ها نه تنها تأثير منفي در روند انقلاب اسلامي نگذاشت، بلکه به پيشرفت‌ها و خودکفائي در عرصه‌هاي مختلف نيز منجر شد و دشمنان به تدريج دريافتند: آنچه انقلاب اسلامي را شکست‌ناپذير کرده است، ديندار بودن مردم و عشق آنها به امام حسين (ع) است، از اين رو براي گرفتن دين مردم ايران برنامه ريزي کرده اند.

از اين رو مهمترين خطر آينده انقلاب، خطر نفوذ فرهنگي است؛ دشمنان مي‌خواهند در فکر ما اثر بگذارند و اعتقادات ما را ضعيف کرده، با ايجاد اختلاف در دين و به جان هم انداختن شيعه و سني، انقلاب و اسلام را تضعيف کنند؛ پس بايد بيدار باشيم و بدانيم حمله دشمن از کدام ناحيه خواهد بود و خود را براي مقابله با آن آماده کنيم.

امروز مشکلات اقتصادي دامنگير همه جهان شده است و آمارهاي عجيبي از موج بيکاري در کشورهاي صنعتي و پيشرفته‌اي چون انگليس و فرانسه به گوش مي‌رسد و روزي نيست که در اين کشور‌ها عده اي از مردم به خاطر مشکلات اقتصادي دست به اعتصاب و تظاهرات عليه دولت خود نزنند؛ در حالي که ايران به عنوان يک نظام نوپا، مشکلاتش به اين حد نرسيده است؛ هر چند موج مشکلات اقتصادي به ايران هم رسيده است.

ريشه مشکلات اقتصادي در فساد در اخلاق و دين است. به عنوان نمونه، اوايل انقلاب ازدواج‌ها بقدري ساده صورت مي‌گرفت که گاه مهريه تنها چند سوره قرآن بود؛ اما امروزه تجمل گرايي سبب شده که هزينه‌هاي گزافي صرف ازدواج شود؛ وقتي ازدواج دشوار شد و جوان نتوانست ازدواج کند، فساد زياد خواهد شد و طبيعي است جواني که به فساد و هرزگي عادت کرد، تن به کار نمي‌دهد و به دنبال پول هنگفت بدون زحمت است و لذا به دنبال فساد‌هاي مالي از قبيل رشوه، گرانفروشي، اختلاس و نظاير آنها مي‌رود.

اگر دينداري در فرد تقويت شود، دنبال کار سالم و خدمت به همنوع خواهد بود،اما اگر دين در جامعه کمرنگ شود، نظارت بيروني هم کارآيي نخواهد داشت؛ چرا که بازرس نيز با رشوه قابل خريدن خواهد شد؛ اما اگر دين بر جامعه حاکم شد، فرد هرگز به فکر کلاهبرداري و تخلف نخواهد بود و رعايت قوانين کشور اسلامي را واجب شرعي خواهد دانست.

اگر مردم تقوا را کنار بگذارند، از دشمن چنان شکست سختي مي‌خورند که حتي جبرائيل و ميکائيل هم نمي‌توانند آنها را ياري کنند؛ لذا بايد مباني ديني را تقويت کنيم.اگر خدا را باور کرديم و در راه او بوديم، هيچ چيزي نمي تواند ما را شکست دهد و اگر - خداي ناکرده - از خدا دور شديم، هيچ کس نمي تواند مقابل خدا ما را ياري کند.