سرویس سیاسی  شهدای ایران:یک سایت غربگرا و مدعی جدایی ورزش از سیاست، در توجیه رویکرد متناقض غرب و استفاده سیاسی از ورزش نوشت: «ورزش سیاسی است، چون صلح سیاسی است»!

در حالی که آمریکا و غرب بر خلاف دعاوی چند دهه گذشته، اقدام به استفاده تحریمی از ابزار ورزش علیه روسیه کرده‌اند، «عصر ایران» در تحلیلی توجیه گرانه نوشت: «برخی از منتقدین فیفا و یوفا به این نکته اشاره کرده‌اند که محرومیت وضع شده برای فوتبال روسیه، مصداق سیاسی کردن ورزش و اِعراض این دو سازمان از رویه سابق‌شان است. این نقد اما ناوارد به نظر می‌رسد.
وقتی گفته می‌شود ورزش سیاسی نیست، به این معنا نیست که فیفا و یوفا باید به صلح هم بی‌اعتنا باشند. جنگ و صلح به ورزش ربط دارند اما اختلافات سیاسی کشورها ربطی به ورزش ندارد. فیفا و یوفا بی‌اعتنا نبودن به جنگ و صلح را حق خودشان می‌دانند و این حساسیت، هر چه جلوتر آمده‌ایم، نزد فیفا و برخی از دیگر نهادهای ورزشی معتبر دنیا بیشتر شده است.

 درباره مسئله حضور اسرائیل در دنیای ورزش باید گفت: اسرائیل عضو فیفا و یوفا و اتحادیه جهانی کشتی است. قاعده‌ای که اتحادیه جهانی کشتی درباره اسرائیل برقرار کرده، شامل حال ایران و سایر کشورها نیز می‌شود. یعنی اگر کشتی‌گیران هر کشوری حاضر نباشند با کشتی‌گیران ایرانی یا آلمانی کشتی بگیرند، دیر یا زود کشتی آن کشور با محرومیت مواجه می‌شود. در فوتبال هم، اگر تیمی در جام جهانی یا هر تورنمنتی به هر دلیلی حاضر نشود با تیم دیگری بازی کند، با مجازات سخت مواجه خواهد شد. مسئله این است که هر کشور یا ورزشکاری که در زیرمجموعه فیفا یا اتحادیه جهانی کشتی یا هر فدراسیونی قرار گرفته است، اولا داوطلبانه این کار را انجام داده، ثانیا اتوریته این نهادها را پذیرفته است. پذیرش این اتوریته، قانونا ایجاب می‌کند که در قصه نسبت آن ورزش خاص با مقولات جنگ و صلح و سیاست نیز تابع رای فدراسیون جهانی مربوط به همان ورزش باشیم. در قصه اسرائیل هم تشخیص فیفا و اتحادیه جهانی کشتی و فدراسیون جهانی جودو و... این است که تیم‌های اسرائیلی حق دارند که در مسابقات فوتبال و کشتی و جودو و... شرکت کنند.

البته منتقدین این نهادها مشروعیت پذیرش اسرائیل در سازمان ملل را نیز زیر سؤال می‌برند. بنابراین به نظر می‌رسد که این منتقدین باید مشکل‌شان را با سازمان ملل حل کنند؛ چراکه فیفا و اتحادیه جهانی کشتی و سایر فدراسیون‌های جهانی در دنیای ورزش، علی‌الاصول درهای خود را به روی اعضای سازمان ملل نمی‌بندند.

مبنای تحریم‌های سیاسی در حوزه ورزش، تشخیص و تصمیم فدراسیون‌های جهانی است. اگر بعضی کشورها به تشخیص و تصمیم این فدراسیون‌ها درخصوص تعداد این تحریم‌ها و یا نحوه اعمال آنها ایراد دارند، قطعا حق دارند بکوشند نظر این فدراسیون‌ها را عوض کنند. ولی مادامی که عضو فدراسیون هستند، نمی‌توانند ساز خودشان را بزنند. در واقع مقررات این فدراسیون‌ها، مانع از روی آوردن این کشورها به اعمال خودسرانه تحریم‌های سیاسی می‌شود.» رطب و یابس به هم بافتن نویسنده مطلب در حالی است که موضوع رفتار متناقض غرب درباره اقدام جنگی روسیه و جنگ افروزی و اشغالگری رژیم صهیونیستی آشکار است. غرب در حالی ورزش و هنر را ابزار تحریم و فشار سیاسی و تبلیغاتی علیه روسیه کرده که روسیه یک هفته است جنگ را آغاز کرده؛ اما صهیونیست‌ها 74 سال است به اشغال سرزمین فلسطین و آواره کردن میلیون‌ها نفر و نسل کشی و جنایت مشغول است.

سایت حق‌العمل کار در حالی ماله روی استفاده ابزاری و سیاسی غرب از ورزش می‌کشد که بهتر از همه می‌داند غربی‌ها به هنگام اعتراض ورزشکاران و هنرمندان به جنایات رژیم صهیونیستی، ادعا می‌کردند ورزش و هنر را سیاسی نکنید و با همین بهانه، اقدام به بایکوت ورزشکاران و هنرمندان معترض می‌کردند.

جالب اینکه سایت غربگرا حالا با همان ادبیات زورگویانه غرب می‌گوید هرکس استاندارد‌های دوگانه آمریکا و غرب را نمی‌پسندد، از فدراسیون‌ها و مسابقات جهانی خارج شود. و ضمنا در حالی که نسبت به یک هفته جنگ روسیه علیه اوکراین ابراز نگرانی می‌کند، 74 سال جنایت و ترور و نسل‌کشی صهیونیست‌ها در فلسطین و منطقه را خرده درگیری می‌نامد. آیا بدتر از این می‌شود دستان خون‌آلود صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها را شست؟! آیا صلح و امنیت شهروندان در اوکراین ارزش است اما در فلسطین و منطقه، ضد ارزش که مافیای ورزشی زیر دست غرب، ورزشکاران معترض به جنایات صهیونیست‌ها را مجازات و محروم می‌کنند؟