سایت حق‌العمل‌کار، شایعه‌پردازی رسانه‌ای غربی را که تکذیب شده، بهانه شبهه‌افکنی درباره همکاری‌های ایران و چین قرار داد و این همکاری‌ها را با قرارداد ترکمنچای مقایسه کرد!
به گزارش شهدای ایران، «روزنامه کیهان» در اخبار ویژه خود نوشت: «عصر ایران» در طول فعالیت‌های چند دولت، چندین‌بار رنگ عوض کرده و هر بار به شکلی کاسبی کرده و سرانجام در خدمت اشرافیت لیبرال درآمده است، چنانکه در روند مذاکرات منتهی برجام، به عنوان یکی از بوقچی‌های طیف بزک‌کار برجام عمل می‌کرد.
این سایت اخیرا نوشت: «یکی از نشریات تخصصی نفت و گاز انگلیس، در خبری مدعی شده است که ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران خواهد آمد تا امنیت کارکنان چینی را که قرار است در پروژه‌های نفت و گاز ایران فعالیت کنند، حفظ کنند.
در این باره نکات زیر قابل توجه است؛ قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین، به طور محرمانه امضا شده است. این محرمانگی باعث شده است هیچ‌کس به‌درستی از آنچه می‌گذرد مطلع نباشد و جای حرف و حدیث، به اندازه بی‌نهایت باز باشد.
مشخص نیست آنچه نشریه انگلیسی نوشته، واقعاً صحت دارد یا خیر؟ یا یک کلاغ و چهل کلاغ شده است یا خیر؟ بنابراین، نمی‌توان به صرف این که رسانه‌ای چنین خبری منتشر کرده، آن را واقعیت مطلق قلمداد کرد؛ لذا از مسئولان کشورمان مصرانه می‌خواهیم در این باره به‌طور شفاف و دور از ادبیات دوپهلو، توضیح دهند».
نویسنده در عین حال در ادامه می‌افزاید: هر چند که واقعی بودن اصل خبر هنوز محل تردید است، اما خبر چنان سنگین است که حتی اگر یک درصد هم احتمال صحت داشته باشد نمی‌توان از کنار آن با بی‌اعتنایی گذشت: اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران!؟
این که گفته شده قرار است این نیروها، امنیت کارکنان چینی را تامین کنند، بسیار موهن است و امیدواریم فقط شیطنت رسانه‌ای نشریه انگلیسی باشد!
مگر نیروهای ایرانی قادر به تامین امنیت خارجی‌ها در کشور نیستند؟ یا مگر ایرانی‌ها موجودات خطرناکی هستند و قرار است به پیمانکاران خارجی آسیب برسانند که از آن طرف مرزها نیروهای امنیتی بیایند و حائل بین ایرانی‌ها و کارکنان‌شان باشند!؟ یا آنها ماموریت‌های دیگری دارند!؟ یا قرار است در خاک ایران سلاح حمل کنند!؟
یا مگر قراردادها آنقدر ترکمنچای‌گونه است که از حالا نگران خشم مردم ایران‌اند و برای خودشان نگهبان و نیرو می‌آورند؟ راستی پول این ۵۰۰۰ نفر از کیسه کدام ملت پرداخت خواهد شد؟ اگر خبر راست باشد معلوم است که از جیب ایرانی‌ها!».
یادآور می‌شود «عصر ایران» این بار هم از سناریویی که توسط اتاق عملیات روانی دشمن پخت و پز شده و از سوی صدای آمریکا و من‌وتو دامن زده شد، ضریب و پوشش داده و حال آنکه وزارت نفت برای دومین‌بار، خبرسازی مذکور را تکذیب کرد. وزارت نفت تصریح کرده که دامن زدن به شایعه مذکور با موفقیت‌های چندماه اخیر در بسترسازی برای جذب سرمایه‌گذاری و همچنین افزایش صادرات نفت ایران مرتبط است.
سیاق نوشته عصر ایران نشان می‌دهد که نویسنده متن بی‌آنکه سند و مدرکی در دست داشته باشد، صرفا ماموریت داشته به عملیات روانی دو رسانه بدنام آمریکایی و انگلیسی-سعودی (صدای آمریکا و من‌وتو) پژواک دهد و با وجود اذعان به «ادعا» بودن کار رسانه‌های مذکور، برمبنای همان شایعه‌سازی، ارائه عملیات روانی را برعهده بگیرد. علت هم این است که ایران توانسته بی‌اعتنا به تحریم‌های آمریکا، صادرات نفت خود را به بالای ۱/۲ میلیون بشکه برساند و از جمله از ظرفیت‌های چین استفاده کند.
از سوی دیگر، این سایت و هم‌قطارانش همان‌هایی هستند که رفتارهای موهن آمریکایی‌ها در جریان برجام و پسابرجام را مورد ماله‌کشی و تفسیر وارونه قرار می‌دادند. اما اکنون که ایران توانسته از تحریم‌ها عبور کند و نقشه آمریکایی‌ها برای به تسلیم کشاندن کشور را خنثی کند، با ارائه تحلیل‌های خلاف واقع سعی می‌کنند کشور را از گسترش شرکا و استفاده از ظرفیت‌های تجارت و صادرات بازدارند.
این نکته را هم باید یادآور شد که موضوع همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، سند همکاری است و نه قرارداد. و از طرف دیگر، با عنایت به امنیت کامل ایران، هیچ دلیلی ندارد که چینی‌ها با خود نیروی امنیتی برای حفاظت از پروژه‌ها بیاورند.
این سایت اخیرا نوشت: «یکی از نشریات تخصصی نفت و گاز انگلیس، در خبری مدعی شده است که ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران خواهد آمد تا امنیت کارکنان چینی را که قرار است در پروژه‌های نفت و گاز ایران فعالیت کنند، حفظ کنند.
در این باره نکات زیر قابل توجه است؛ قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین، به طور محرمانه امضا شده است. این محرمانگی باعث شده است هیچ‌کس به‌درستی از آنچه می‌گذرد مطلع نباشد و جای حرف و حدیث، به اندازه بی‌نهایت باز باشد.
مشخص نیست آنچه نشریه انگلیسی نوشته، واقعاً صحت دارد یا خیر؟ یا یک کلاغ و چهل کلاغ شده است یا خیر؟ بنابراین، نمی‌توان به صرف این که رسانه‌ای چنین خبری منتشر کرده، آن را واقعیت مطلق قلمداد کرد؛ لذا از مسئولان کشورمان مصرانه می‌خواهیم در این باره به‌طور شفاف و دور از ادبیات دوپهلو، توضیح دهند».
نویسنده در عین حال در ادامه می‌افزاید: هر چند که واقعی بودن اصل خبر هنوز محل تردید است، اما خبر چنان سنگین است که حتی اگر یک درصد هم احتمال صحت داشته باشد نمی‌توان از کنار آن با بی‌اعتنایی گذشت: اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران!؟
این که گفته شده قرار است این نیروها، امنیت کارکنان چینی را تامین کنند، بسیار موهن است و امیدواریم فقط شیطنت رسانه‌ای نشریه انگلیسی باشد!
مگر نیروهای ایرانی قادر به تامین امنیت خارجی‌ها در کشور نیستند؟ یا مگر ایرانی‌ها موجودات خطرناکی هستند و قرار است به پیمانکاران خارجی آسیب برسانند که از آن طرف مرزها نیروهای امنیتی بیایند و حائل بین ایرانی‌ها و کارکنان‌شان باشند!؟ یا آنها ماموریت‌های دیگری دارند!؟ یا قرار است در خاک ایران سلاح حمل کنند!؟
یا مگر قراردادها آنقدر ترکمنچای‌گونه است که از حالا نگران خشم مردم ایران‌اند و برای خودشان نگهبان و نیرو می‌آورند؟ راستی پول این ۵۰۰۰ نفر از کیسه کدام ملت پرداخت خواهد شد؟ اگر خبر راست باشد معلوم است که از جیب ایرانی‌ها!».
یادآور می‌شود «عصر ایران» این بار هم از سناریویی که توسط اتاق عملیات روانی دشمن پخت و پز شده و از سوی صدای آمریکا و من‌وتو دامن زده شد، ضریب و پوشش داده و حال آنکه وزارت نفت برای دومین‌بار، خبرسازی مذکور را تکذیب کرد. وزارت نفت تصریح کرده که دامن زدن به شایعه مذکور با موفقیت‌های چندماه اخیر در بسترسازی برای جذب سرمایه‌گذاری و همچنین افزایش صادرات نفت ایران مرتبط است.
سیاق نوشته عصر ایران نشان می‌دهد که نویسنده متن بی‌آنکه سند و مدرکی در دست داشته باشد، صرفا ماموریت داشته به عملیات روانی دو رسانه بدنام آمریکایی و انگلیسی-سعودی (صدای آمریکا و من‌وتو) پژواک دهد و با وجود اذعان به «ادعا» بودن کار رسانه‌های مذکور، برمبنای همان شایعه‌سازی، ارائه عملیات روانی را برعهده بگیرد. علت هم این است که ایران توانسته بی‌اعتنا به تحریم‌های آمریکا، صادرات نفت خود را به بالای ۱/۲ میلیون بشکه برساند و از جمله از ظرفیت‌های چین استفاده کند.
از سوی دیگر، این سایت و هم‌قطارانش همان‌هایی هستند که رفتارهای موهن آمریکایی‌ها در جریان برجام و پسابرجام را مورد ماله‌کشی و تفسیر وارونه قرار می‌دادند. اما اکنون که ایران توانسته از تحریم‌ها عبور کند و نقشه آمریکایی‌ها برای به تسلیم کشاندن کشور را خنثی کند، با ارائه تحلیل‌های خلاف واقع سعی می‌کنند کشور را از گسترش شرکا و استفاده از ظرفیت‌های تجارت و صادرات بازدارند.
این نکته را هم باید یادآور شد که موضوع همکاری ۲۵ ساله ایران و چین، سند همکاری است و نه قرارداد. و از طرف دیگر، با عنایت به امنیت کامل ایران، هیچ دلیلی ندارد که چینی‌ها با خود نیروی امنیتی برای حفاظت از پروژه‌ها بیاورند.
