یادداشت؛
نتیجه اجرایی شدن این تفکر توسط جریان اصلاحات در کشور در حدود ۳۰ سال گذشته، فاصله طبقاتی فراوان در جامعه امروز است!حالا چه شده این جریان مدعی راه امام شده؟!
سرویس سیاسی شهدای ایران:یکی از مولفه هایی که جریان اصلاحات برای اثبات نزدیکی خود به امام خمینی بیان می کند، نزدیکی به بیت امام و حضور فیزیکی برخی اعضای این جریان در نزدیکی امام خمینی(ره) در سال های اوایل انقلاب است. حسن خمینی، هاشمی رفسنجانی، مرحوم محتشمی پور، مجید انصاری، موسوی خوئینی ها و برخی دیگر از بزرگان اصلاحات ازجمله این افراد هستند که تنها به واسطه فامیلی یا حضور در نزدیک امام خود را وارث ایشان می دانند!
این درحالی است که همگان می دانند قرابت با یک فرد نه براساس رابطه خونی است و نه بر اساس قرابت فیزیکی است. بلکه براساس اندیشه ها و تفکرات و عملکردها سنجیده می شود. امام خمینی رهبر پابرهنگان و مستضعفان بود. اما سران جریان اصلاحات و حتی مدیران میانی این جریان با نفی خدمت به مستضعفین، همواره زندگی مرفه و اشرافی برای خود و نزدیکانشان تدارک دیده اند!
دغدغه اصلی امام خمینی(ره) مردم مستضعف و طبقه فرودست جامعه بود اما این قشر از ملت هیچ گاه جایگاهی در میان تفکرات اصلاحات چه اوایل انقلاب و چه در این روزها ندارند. زندگی اشرافی مرحوم هاشمی و خانواده او، زندگی اشرافی حسن روحانی و زندگی بزرگان اصلاحات موید این گزاره می باشد.
نقش آفرینی کسانی همچون بهزاد نبوی در وزارت خانه صنایع سنگین به ویژه صنایع خودرو سازی و رانت های مالی فراوان او و زندگی اشرافی سایر اعضای این جریان نیز نمونه ای دیگر است.
از حقوق های نجومی مدیران اصلاح طلب گرفته تا سفرهای تفریحی رئیس جمهور مورد حمایت اصلاح طلبان در زمانی که مردم دچار بحران سیل زدگی بودند و واردات کالای مهمی همچون گندم توسط سعید حجاریان و فرزندانش، همگی نشان از خوی این جریان دارد.
اصلاح طلبان حتی برای ظاهر سازی هم که شده در میان مردم مستضعف حضور نداشتند. کدام رئیس جمهور یا وزیر اصلاح طلب که بیش از ۳۰ سال امور اجرایی کشور را در اختیار داشتند، محور کار خود را مردم مستضعف قرار داد؟ آن ها به صراحت می گویند که بدنه اجتماعی و طبقه رای آور خود را، طبقه بالا و یا نهایتا طبقه متوسط رو به بالا تعریف کرده اند و طبیعی است که هم و غم خود را برای این طبقه خرج کنند.
یکی از شکاف های بزرگ میان جریان اصلاحات با حضرت روح الله، همین نگاه به مستضعفان است. آن عزیز سفر کرده انقلاب را انقلاب پا برهنگان نامید اما جریان اصلاحات معتقد است که عده ای از مردم که همان مستضعفان هستند، زیر چرخ توسعه له می شوند و این امری عادی است!
نتیجه اجرایی شدن این تفکر توسط جریان اصلاحات در کشور در حدود ۳۰ سال گذشته، فاصله طبقاتی فراوان در جامعه امروز است!حالا چه شده این جریان مدعی راه امام شده؟!
دغدغه اصلی امام خمینی(ره) مردم مستضعف و طبقه فرودست جامعه بود اما این قشر از ملت هیچ گاه جایگاهی در میان تفکرات اصلاحات چه اوایل انقلاب و چه در این روزها ندارند. زندگی اشرافی مرحوم هاشمی و خانواده او، زندگی اشرافی حسن روحانی و زندگی بزرگان اصلاحات موید این گزاره می باشد.
نقش آفرینی کسانی همچون بهزاد نبوی در وزارت خانه صنایع سنگین به ویژه صنایع خودرو سازی و رانت های مالی فراوان او و زندگی اشرافی سایر اعضای این جریان نیز نمونه ای دیگر است.
از حقوق های نجومی مدیران اصلاح طلب گرفته تا سفرهای تفریحی رئیس جمهور مورد حمایت اصلاح طلبان در زمانی که مردم دچار بحران سیل زدگی بودند و واردات کالای مهمی همچون گندم توسط سعید حجاریان و فرزندانش، همگی نشان از خوی این جریان دارد.
اصلاح طلبان حتی برای ظاهر سازی هم که شده در میان مردم مستضعف حضور نداشتند. کدام رئیس جمهور یا وزیر اصلاح طلب که بیش از ۳۰ سال امور اجرایی کشور را در اختیار داشتند، محور کار خود را مردم مستضعف قرار داد؟ آن ها به صراحت می گویند که بدنه اجتماعی و طبقه رای آور خود را، طبقه بالا و یا نهایتا طبقه متوسط رو به بالا تعریف کرده اند و طبیعی است که هم و غم خود را برای این طبقه خرج کنند.
یکی از شکاف های بزرگ میان جریان اصلاحات با حضرت روح الله، همین نگاه به مستضعفان است. آن عزیز سفر کرده انقلاب را انقلاب پا برهنگان نامید اما جریان اصلاحات معتقد است که عده ای از مردم که همان مستضعفان هستند، زیر چرخ توسعه له می شوند و این امری عادی است!
نتیجه اجرایی شدن این تفکر توسط جریان اصلاحات در کشور در حدود ۳۰ سال گذشته، فاصله طبقاتی فراوان در جامعه امروز است!حالا چه شده این جریان مدعی راه امام شده؟!
