مذاکرات وین/
یک مقام آمریکایی در مصاحبه‌ای درباره وضعیت مذاکرات رفع تحریم‌ها در وین بار دیگر تلاش کرده با استفاده از تاکتیک‌های عملیات روانی، ایران را مسئول پیشرفت یا توقف گفت‌وگوها معرفی کند.
به گزارش شهدای ایران، یک مقام آمریکایی در ادامه سیاست مقصرنمایی از سوی طرف‌های غربی حاضر در مذاکرات رفع تحریم‌ها در وین تلاش کرده مسئولیت پیشرفت یا عدم پیشرفت این گفت‌وگوها را متوجه ایران کند.
پایگاه خبری آکسیوس شامگاه چهارشنبه (۱۹ ژانویه/ ۲۹ دی‌ماه) به نقل از این مقام آمریکایی که اشاره‌ای به نام او نشده نوشته برای اینکه در مذاکرات وین توافق حاصل شود ایران بایستی یا به گفت‌وگوها سرعت ببخشد و یا اینکه سرعت برنامه هسته‌ای خودش را کاهش دهد.
در حالی که شواهد گوناگون از مذاکرات حاکی از آن است که بی‌عملی طرف‌های غربی در انجام اقدامات لازم جهت بازگشت به برجام عامل اصلی کندی مذاکرات بوده مقام‌های این کشورها همواره تلاش می‌کنند از طریق جنجال‌های رسانه‌ای ایران را مقصر این موضوع نشان دهند، راهبردی که تحلیلگران آن را به عنوان «پا روی ترمز، دست روی بوق» توصیف می‌کنند.
در روزهای گذشته، منابع مختلف تصریح کرده‌اند که تا به حال پیشرفت‌های حاصل‌شده در گفت‌وگوها بیشتر در موضوعاتی بوده که به تعهدات هسته‌ای ایران مربوط می‌شوند و گره کار در مسئله مربوط به رفع تحریم‌ها است که به تعهدات طرف مقابل مربوط می‌شود.
مقام آمریکایی در گفت‌وگو با آکسیوس گفت که اخیراً پیشرفت‌هایی در گفت‌وگوهای هسته‌ای صورت گرفته اما این پیشرفت‌ها «به طرز دردناکی کند و به طرز دردناکی اندک» بوده‌اند و مسائل اصلی هنوز حل‌نشده باقی مانده‌اند.
یک مقام اروپایی که از روند مذاکرات مطلع است گفته اختلافات هنوز در زمینه گام‌هایی که لازم است ایران برای محدود کردن برنامه هسته‌ای خود بردارد، میزان تحریم‌هایی که باید رفع شوند و درخواستی که ایران از آمریکا برای تضمین عدم خروج دوباره از برجام دارد، پابرجا هستند.
مقام آمریکایی مورد استناد آکسیوس می‌گوید: «نسبت به هر زمان دیگر با حصول توافق در نزدیک‌ترین فاصله قرار داریم و در عین حال، کمترین فاصله را هم با فروپاشی گفت‌وگوها داریم. »
وی در ادامه ادعاهای خود اضافه کرد: «ما آماده‌ایم و اراده داریم که به زودی به توافق برسیم، اما در عین حال برای احتمال فروپاشی گفت‌وگوها که به منزله مرگ برجام خواهد بود نیز آماده و حاضریم.»
دیپلمات‌های غربی از هشتم آذرماه که نخستین دور مذاکرات رفع تحریم‌ها در دولت سید ابراهیم رئیسی آغاز شده سعی کرده‌اند با ارائه چارچوب‌های زمانی تیم مذاکره‌کننده ایران را تحت فشار قرار دهند.
تحلیلگران می‌گویند هدف طرف‌های غربی از توسل به این تاکتیک، تحت فشار قرار دادن تیم مذاکره‌کننده ایران و وادار کردن آنها به عقب‌نشینی از خواسته‌های خود برای اخذ تضمین و راستی‌آزمایی از طرف غربی است.
با این حال، نمایندگان ایران در مذاکرات وین تصریح کرده‌اند برای تهران نتیجه مهم‌تر از زمان است. تهران در تلاش است برجام را که از نخستین روزهای اجرایی شدن در اثر برخی سیاست‌های آمریکا و کشورهای غربی به توافقی تهی از منافع اقتصادی برای طرف ایرانی تبدیل شد به سمت توافقی دوجانبه و متوازن پیش ببرد.
از زمان آغاز مذاکرات وین، رسانه‌ها و مقام‌های غربی چندین بار برای زمان توافق ضرب‌الاجل‌هایی تعیین کرده، اما در نهایت با نزدیک شدن به موعد آن ضرب‌الاجل‌ها، آنها را به زمان دیگری موکول کرده‌اند.
روزنامه وال‌استریت‌ژورنال چند روز پیش مطابق روال مرسوم رسانه‌های غربی با استناد به منابع و مقام‌های گمنام مدعی شده بود که مقام‌های آمریکایی و اروپایی در محافل خصوصی، اواسط ماه فوریه را به عنوان موعد تصمیم‌گیری برای بستن پنجره دیپلماسی با ایران تعیین کرده‌اند.
ضرب‌الاجل ادعایی جدید، چارچوب زمانی قبلی که پیشتر در منابع مشابه رسانه‌ای به آن اشاره شده بود را تا حدود دو هفته به عقب‌تر موکول می‌کند.
پایگاه خبری آکسیوس شامگاه چهارشنبه (۱۹ ژانویه/ ۲۹ دی‌ماه) به نقل از این مقام آمریکایی که اشاره‌ای به نام او نشده نوشته برای اینکه در مذاکرات وین توافق حاصل شود ایران بایستی یا به گفت‌وگوها سرعت ببخشد و یا اینکه سرعت برنامه هسته‌ای خودش را کاهش دهد.
در حالی که شواهد گوناگون از مذاکرات حاکی از آن است که بی‌عملی طرف‌های غربی در انجام اقدامات لازم جهت بازگشت به برجام عامل اصلی کندی مذاکرات بوده مقام‌های این کشورها همواره تلاش می‌کنند از طریق جنجال‌های رسانه‌ای ایران را مقصر این موضوع نشان دهند، راهبردی که تحلیلگران آن را به عنوان «پا روی ترمز، دست روی بوق» توصیف می‌کنند.
در روزهای گذشته، منابع مختلف تصریح کرده‌اند که تا به حال پیشرفت‌های حاصل‌شده در گفت‌وگوها بیشتر در موضوعاتی بوده که به تعهدات هسته‌ای ایران مربوط می‌شوند و گره کار در مسئله مربوط به رفع تحریم‌ها است که به تعهدات طرف مقابل مربوط می‌شود.
مقام آمریکایی در گفت‌وگو با آکسیوس گفت که اخیراً پیشرفت‌هایی در گفت‌وگوهای هسته‌ای صورت گرفته اما این پیشرفت‌ها «به طرز دردناکی کند و به طرز دردناکی اندک» بوده‌اند و مسائل اصلی هنوز حل‌نشده باقی مانده‌اند.
یک مقام اروپایی که از روند مذاکرات مطلع است گفته اختلافات هنوز در زمینه گام‌هایی که لازم است ایران برای محدود کردن برنامه هسته‌ای خود بردارد، میزان تحریم‌هایی که باید رفع شوند و درخواستی که ایران از آمریکا برای تضمین عدم خروج دوباره از برجام دارد، پابرجا هستند.
مقام آمریکایی مورد استناد آکسیوس می‌گوید: «نسبت به هر زمان دیگر با حصول توافق در نزدیک‌ترین فاصله قرار داریم و در عین حال، کمترین فاصله را هم با فروپاشی گفت‌وگوها داریم. »
وی در ادامه ادعاهای خود اضافه کرد: «ما آماده‌ایم و اراده داریم که به زودی به توافق برسیم، اما در عین حال برای احتمال فروپاشی گفت‌وگوها که به منزله مرگ برجام خواهد بود نیز آماده و حاضریم.»
دیپلمات‌های غربی از هشتم آذرماه که نخستین دور مذاکرات رفع تحریم‌ها در دولت سید ابراهیم رئیسی آغاز شده سعی کرده‌اند با ارائه چارچوب‌های زمانی تیم مذاکره‌کننده ایران را تحت فشار قرار دهند.
تحلیلگران می‌گویند هدف طرف‌های غربی از توسل به این تاکتیک، تحت فشار قرار دادن تیم مذاکره‌کننده ایران و وادار کردن آنها به عقب‌نشینی از خواسته‌های خود برای اخذ تضمین و راستی‌آزمایی از طرف غربی است.
با این حال، نمایندگان ایران در مذاکرات وین تصریح کرده‌اند برای تهران نتیجه مهم‌تر از زمان است. تهران در تلاش است برجام را که از نخستین روزهای اجرایی شدن در اثر برخی سیاست‌های آمریکا و کشورهای غربی به توافقی تهی از منافع اقتصادی برای طرف ایرانی تبدیل شد به سمت توافقی دوجانبه و متوازن پیش ببرد.
از زمان آغاز مذاکرات وین، رسانه‌ها و مقام‌های غربی چندین بار برای زمان توافق ضرب‌الاجل‌هایی تعیین کرده، اما در نهایت با نزدیک شدن به موعد آن ضرب‌الاجل‌ها، آنها را به زمان دیگری موکول کرده‌اند.
روزنامه وال‌استریت‌ژورنال چند روز پیش مطابق روال مرسوم رسانه‌های غربی با استناد به منابع و مقام‌های گمنام مدعی شده بود که مقام‌های آمریکایی و اروپایی در محافل خصوصی، اواسط ماه فوریه را به عنوان موعد تصمیم‌گیری برای بستن پنجره دیپلماسی با ایران تعیین کرده‌اند.
ضرب‌الاجل ادعایی جدید، چارچوب زمانی قبلی که پیشتر در منابع مشابه رسانه‌ای به آن اشاره شده بود را تا حدود دو هفته به عقب‌تر موکول می‌کند.
