در اینکه نتیجه مذاکرات مهم است شکی نیست، در اینکه معیشت مردم باید در اولویت دولت اعتدال قرار بگیرد هم شکی نیست و حتی باز هم شکی نداریم که باید برای حضور آبرومندانه تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی از امروز برنامه ریزی و لبخندهای ژکوند کفاشیان را بعنوان تیتر یک رسانه های سمعی و بصری تحمل کرد، اما براستی غفلت از حق پایمال شده ایثارگران در لایحه بودجه 93 هم همان حقی است که باید در قبال آن سکوت کرد؟!

مگر معنای این حدیث که می فرماید :«خداى عزوجل مى‏فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که از ظالم در دنیا و آخرت انتقام می گیرم و از کسى هم که مظلومى را ببیند و بتواند یاریش کند و نکند بى‏گمان انتقام مى‏گیرم.»(کنزالعمال، ج۳، ص ۵۰۵، ح ۷۶۴۱) چیزی جز این است که در مقابل ظلم ساکت نباشید؟

وقتی مجمع نمایندگان برخی استان ها به ضایع شدن حق مردم استان خود و در راستای مطالبه حقوق شان دست به استعفا می زنند، چه کسی باید برای دفاع از حقوق ایثارگران در پارلمان خوش تراش جمهوری اسلامی، دست به اعتراض، انتقاد و حتی استعفا بزند؟

مگر نه این است که فراکسیون ایثارگران مجلس شورای اسلامی برای دفاع از همین حقوق در مجلس شورای اسلامی تشکیل شده؟ پس چرا تاکنون هیچ صدای اعتراض آمیزی به هوا بلند نشده است؟ چرا باید حق پایمال شده ایثارگران در لایحه بودجه 93 در سایه مذاکرات ژنو، آلودگی هوا و حصر سران فتنه به فراموشی سپرده شود؟ چه کسی می تواند انکار کند که اگر نبودند همین شهدا و جانبازان که امروز براحتی در لایحه بودجه 93 نادیده گرفته شده اند، نه زمینه برای مذاکراتی فراهم بود و نه حتی دست و پا زدن برای آزادی سران فتنه. اگر شهدا نبودند امروز ایران در دست فتنه گران بود!

شاید براستی واجب تر و مهمتر از ایثارگران هم در این آب و خاک وجود دارد و ما اندر خواب غفلت به سر می بریم اما باشد که در روز قیامت شرمنده شهدا، ایثارگران و خانواده آنان نشویم؛ انشاءالله!