سرویس سیاسی شهدای ایران: بزرگترهای قدیمی برای خیر خواهی کوچکترها همیشه این سفارش را می کردند که آسه برو، آسه بیا، که گربه شاخت نزنه، منظور آنها از این تمثیل این بود که در زندگی شخصی خود به کسی کاری نداشته باشید و آرام بروید و آرام بیائید و دنبال جدال و شَر و دعوا نگردید و در زندگی دیگران هم‌ سَرک نکشید تا بتوانید آرام زندگی نمائید.

بعد از انقلاب اسلامی این مثال در صحنه سیاسی کشور بصورت یک راهبرد مُدرن و بعنوان یک تفکر؛ سرلوحه جریان لیبرالی و غربزده کشور و آنهم در سطح مسئولین و مدیران عالی مشاهده گردیده که شاخص ترین آنها بویژه بعد از جنگ تحمیلی در عملکرد هاشمی؛ خاتمی و مخصوصا روحانی و اصلاح طلبان و کسانی که در مکتب آنها درس خوانده اند کاملا مشاهده شده است و مجموع تفکر آنها اینست که در دنیای امروز باید آسه رفت و آسه آمد تا آمریکا و غرب ناراحت نشوند که شاخ بزنند و به هر قیمتی باید با آنها کنار آمد چون زمان موشک و جنگ گذشته و عصر گفتگو می باشد و باید مخاصمات را فقط با دیپلماسی و مذاکره و مسامحه حل کرد که این تفکر و راهبرد ذلیلانه طی چند سال گذشته ضربات مهلکی به کشور وارد ساخته است.

از سوئی دیگر: تفکر انقلابی برخلاف این تئوریِ ذلیلانه به ما می آموزد که ضمن بهره گیری از قدرت ملی و دیپلماسی فعال و همه ابزارهای قانونی بین المللی؛ باید با دشمنِ خونخوار با زبان زور گفتگو کرد ولا غیر.

امروز انقلاب اسلامی طلایه دار مقدمه سازی ظهور می باشد و نمی تواند در مقابل استکبار و زور سرتسلیم فرود بیاورد. و گذشت آنزمانی که پادشاهان ترسو و خائن گذشته برای بقای خود عزت و آبرو و بخشی از خاک ایران اسلامی را بصورت تدریجی و بدستور استکبار؛ حاتم بخشی می کردند.

بنابر این: دو اراده حق و باطل در مقابل هم ایستاده و حداقل طی دو دهه گذشته در صحنه سیاسی بین الملل و از طریق دیپلماسی به مصاف هم آمده اند که آخرین آن مذاکرات برجامی است که طی ۸سال گذشته ملت ایران را گرفتار کرده است.

لذا برای دفاع از حق مسلم و تحمیل اراده بحق خود؛ نمی توانیم آسه برویم؛ و آسه بیائیم که گربه شاخمان نزند چون دوره استیصال و برخورد انفعالی و ذلیلانه تمام شده و دستمان هم از هر جهت پُر است و پاسخ دندان شکن خواهیم داد.